Ο ΑΓΙΟΣ ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΩ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΩ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑΣ

Ο Άγιος Φανούριος είναι Ιδρυματικός ναός. Βρίσκεται στον αύλειο χώρο των Δικαστικών Φυλακών Κω. Καθ'όλη τη διάρκεια της χρονιάς απαγορεύεται η πρόσβαση και η φωτογράφιση της εκκλησίας. Την παραμονή, όμως, και ανήμερα της γιορτής του Αγίου Φανουρίου στις 26 και 27 Αυγούστου, ανοίγουν οι πόρτες των φυλακών και χιλιάδες πιστοί συρρέουν στον εσπερινό και τη λειτουργία.

Παραμονή του Αγίου Φανουρίου πλήθος κόσμου παρακολούθησε τον εσπερινό στο εκκλησάκι των φυλακών της Κω χωροστατούντος του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου Ελβετίας κ.κ. Ιερεμία

Πότε ακριβώς χτίστηκε το εκκλησάκι δε γνωρίζω, σίγουρα όμως λίγο μετά τις φυλακές, που άρχισαν να χτίζονται το 1937 επί Ιταλοκρατίας. Ούτε γνωρίζω γιατί επιλέχθηκε ο Άγιος Φανούριος για τις φυλακές και τους κρατούμενους. Ίσως, προφανώς, για να τους "φανερώσει" την ελευθερία τους.

Από τους πιο "δημοφιλείς"  Άγιους, όλοι λίγο-πολύ, έχουμε παρακαλέσει να μας φανερώσει κάτι. Ο Άγιος "των χαμένων πραγμάτων", όπως τον αναφέρουν στο εξωτερικό, είναι ο πρώτος που επικαλούμαστε όταν δεν μπορούμε να βρούμε κάτι, όταν έχουμε χάσει κάτι, υλικό ή και πνευματικό.
"Άγιε μου Φανούρη, φανέρωσέ το μου". Από μικρό παιδί, θυμάμαι τη μαμά μου να με προτρέπει να "τάξω" μια φανουρόπιτα στον Άγιο προκειμένου να βρω αυτό που είχα χάσει.

εκατοντάδες φανουρόπιτες περιμένουν να λειτουργηθούν

Δεν ξέρω αν ήταν η πίστη καθεαυτή που με μάγευε σ αυτήν την ιστορία ή η ίδια η διαδικασία, η "ιεροτελεστία" του να φτιάξω μια φανουρόπιτα με τόσες μικρές λεπτομέρειες που πρέπει να γίνονται σωστά για να πιάσει το τάμα. Αρκετές φορές έχω φτιάξει φανουρόπιτα μέσα στη χρονιά, μετά από την εύρεση κάποιου αντικειμένου που απεγνωσμένα έψαχνα. Τα τελευταία χρόνια, σχεδόν πάντα, φτιάχνω φανουρόπιτα την παραμονή της γιορτής του Άγιου, 26 Αυγούστου και την πηγαίνω να "λειτουργηθεί" μαζί με εκατοντάδες άλλους στο παρεκκλήσι του Αγίου Φανουρίου στις Φυλακές.

Οι λεπτομέρειες που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι στη φανουρόπιτα βάζουμε πάντα 9 υλικά (όποια κι αν είναι αυτά, πρέπει συνολικά να είναι 9). Η φανουρόπιτα είναι πάντα νηστήσιμη. Θέλει πάντα χέρι, ποτέ μίξερ, κι όση ώρα ανακατεύεις τα υλικά σκέφτεσαι και προσεύχεσαι γι' αυτό που ο Άγιος θέλεις να σου φανερώσει. Εγώ φέτος έριξα μέσα και λίγο αγιασμό (ίσως γι'αυτό πέτυχε τόσο πολύ-πρώτη φορά, δεν εξηγείται αλλιώς!). Μόλις την κόψουμε, πρέπει να μοιραστεί σε 7 σπίτια. Καθένας που παίρνει το πιάτο με τη φανουρόπιτα, πρέπει να λέει: "Θεός σχωρές τη μάνα του Άη Φανούρη". Ως γνωστόν, η μάνα του Άη Φανούρη ήταν αμαρτωλή και όλη αυτή η προσπάθεια με τη φανουρόπιτα αποσκοπεί στο να συγχωρεθεί η μνήμη της.
Και του χρόνου!

Κείμενο, φωτογραφίες: Sophia Karagianni