ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ,ΚΩΣ
Παρεκκλήσι που βρίσκεται μέσα σε καταπράσινα περιβόλια, 150 μ. περίπου από τον Άγιο Ιωάννη Εφτά Βήματα του Νεκροταφείου και νότια της πόλης της Κω. Είναι ένα μονόχωρο οικοδόμημα εξωτερικών διαστάσεων 9,70Χ6,50 μ. με τοιχογραφίες πιθανότατα από το 15ο και 17ο αιώνα. Ανακαινίστηκε μετά το 1920 από την τότε συντεχνία των Κτιστών της Κω.
Το προαύλιο της εκκλησίας χρησιμεύει για την ταφή αβάπτιστων βρεφών, αποβλήτων ή εξ'εκτρώσεων.
Η ονομασία πιθανόν να μαρτυρά ότι έχει σχέση με την Ιερά Μονή του Σιναίου Όρους.
Αρχικά, καλυπτόταν με κτιστή, ημικυλινδρική οροφή και κοίλα κεραμίδια. Όταν αργότερα, εξαιτίας κάποιας καταστροφής, πιθανώς από σεισμό, κατέπεσε η στέγη, ο ναός καλύφθηκε με ξύλινα δοκάρια και πατελιά (οριζόντια στέγη). Τα τελευταία χρόνια η οριζόντια στέγη αφαιρέθηκε και αντικαταστάθηκε με πλάκα από οπλισμένο σκυρόδεμα, που στηρίζεται σε τετράγωνους πεσσούς, επίσης από οπλισμένο σκυρόδεμα (οι εργασίες έγιναν χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με την Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου. Αν υπήρχε συνεννόηση το αποτέλεσμα των επεμβάσεων θα ήταν προφανώς καλύτερο) και στη συνέχεια επιχρίστηκε.
Οι εσωτερικές μακρές πλευρές του μνημείου φέρουν ανά δύο τυφλά αψιδώματα, τα οποία προσδίδουν στο εσωτερικό πλαστικότητα και λειτουργούν οπωσδήποτε και στατικά, ως στηρίγματα της οροφής, ιδιαίτερα κατά την πρώτη περίοδο που ήταν ημικυλινδρική.
Η νότια εξωτερική πλευρά του ναού, η οποία αποτελεί και την πρόσοψη του οικοδομήματος,φέρει τρία τυφλά αψιδώματα, με αποτέλεσμα οι εξωτερικοί τοίχοι να διαρθρώνονται πλαστικά και το αισθητικό αποτέλεσμα να είναι ικανοποιητικό.
Στο εσωτερικό του ναού διατηρούνται λείψανα από τοιχογραφίες σε δύο στρώματα, ασφαλώς δε κάτω από τα επιχρίσματα θα υπάρχουν και άλλες τοιχογραφίες.
Ι. Ιερό Βήμα
Αψίδα: Αρχικά εικονίζονταν στη θέση αυτή έξι Άγιοι Ιεράρχες συλλειτουργούντες, φέροντες αρχιερατικά άμφια και κρατώντας ανεπτυγμένα, ενεπίγραφα, λειτουργικά ειλητάρια. Από αυτούς διατηρούνται καλύτερα οι τρεις, που βρίσκονται στο βόρειο μισό της αψίδας και ανήκουν στο δεύτερο (νεότερο) στρώμα. Στο νότιο μισό της αψίδας διατηρούνται λείψανα από άλλους τρεις Άγιους Ιεράρχες συλλειτουργούντες, οι οποίοι ανήκουν στο πρώτο (παλαιότερο) στρώμα.
Ανατολικός τοίχος: Βόρεια της αψίδας εικονίζεται Άγιος Διάκονος. Πιθανώς πρόκειται για τον Άγιο Στέφανο τον Πρωτομάρτυρα.Νότια της αψίδας διακρίνονται λείψανα από άλλες τοιχογραφίες.
ΙΙ. Κυρίως ναός:
Νότιος τοίχος: Στο τύμπανο του ανατολικού τυφλού αψιδώματος διατηρούνται λείψανα τοιχογραφίας.
Βόρειος τοίχος:Στο τύμπανο του ανατολικού τυφλού αψιδώματος εικονίζεται δυτικά μεν ο Άγιος Μερκούριος και ανατολικά δε η Αγία Αικατερίνη. Κάτω και αριστερά, ως προς τον θεατή, υπάρχει μεγαλογράμματη επιγραφή, η οποία έχει ως εξής:
"ΔΕΕΙCIC THC ΔΟΥΛΗC
TOY ΘΥ ΝΙ ΚΥΤΕΙΑC NANHKO
ΛΑ ΧΡΟΥ CAΦΙ.
ΔΕΕΙCIC THC ΔΟΥΛΗC
TOY ΘΥ ΚΑ ΤΑΚΑΛΗC
K ΓΕΩΡ Κ Γ....Α....."
Ήτοι σε μεταγραφή:" Δέεισις της δούλης του Θ(εο)ύ Νικυτείας Νανηκόλα Χρουσάφι.Δέεισις της δούλης του Θ(εο)ύ Κατακαλής κ(αι) Γεωρ(γίου) κ(αι) γ(ονέων) α(υτών)"
Οι τοιχογραφίες του πρώτου στρώματος είναι καλής ποιότητας και προέρχονται πιθανότατα από το 15ο αι. Οι τοιχογραφίες του δεύτερου στρώματος εμφανίζουν ξηρότητα και τυπικότητα, είναι μετρίας τέχνης και προέρχονται πιθανότατα από το 17ο αι.
Πηγή: "Χριστιανικά Μνημεία της Νήσου Κω"-Δρ. Ιωάννου Ηλ. Βολανάκη (ΚΩΑΚΑ-τόμος Γ' σελίδες 65-67)
"Τοπωνυμικά και Ονοματικά της Νήσου Κω"-Μιχ. Ευστ. Σκανδαλίδη
"Εκκλησία Κω Δωδεκανήσου"-Τόμος Πρώτος, βιβλίον Δεύτερον, Αθήνα 1969-Εμμανουήλ Ι. Καρπάθιου (Μητροπολίτου Μεσημβρίας της επί Ευξείνω)
φωτογραφίες: Sophia Karagianni
Παρεκκλήσι που βρίσκεται μέσα σε καταπράσινα περιβόλια, 150 μ. περίπου από τον Άγιο Ιωάννη Εφτά Βήματα του Νεκροταφείου και νότια της πόλης της Κω. Είναι ένα μονόχωρο οικοδόμημα εξωτερικών διαστάσεων 9,70Χ6,50 μ. με τοιχογραφίες πιθανότατα από το 15ο και 17ο αιώνα. Ανακαινίστηκε μετά το 1920 από την τότε συντεχνία των Κτιστών της Κω.
Το προαύλιο της εκκλησίας χρησιμεύει για την ταφή αβάπτιστων βρεφών, αποβλήτων ή εξ'εκτρώσεων.
Η ονομασία πιθανόν να μαρτυρά ότι έχει σχέση με την Ιερά Μονή του Σιναίου Όρους.
Αρχικά, καλυπτόταν με κτιστή, ημικυλινδρική οροφή και κοίλα κεραμίδια. Όταν αργότερα, εξαιτίας κάποιας καταστροφής, πιθανώς από σεισμό, κατέπεσε η στέγη, ο ναός καλύφθηκε με ξύλινα δοκάρια και πατελιά (οριζόντια στέγη). Τα τελευταία χρόνια η οριζόντια στέγη αφαιρέθηκε και αντικαταστάθηκε με πλάκα από οπλισμένο σκυρόδεμα, που στηρίζεται σε τετράγωνους πεσσούς, επίσης από οπλισμένο σκυρόδεμα (οι εργασίες έγιναν χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με την Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου. Αν υπήρχε συνεννόηση το αποτέλεσμα των επεμβάσεων θα ήταν προφανώς καλύτερο) και στη συνέχεια επιχρίστηκε.
Οι εσωτερικές μακρές πλευρές του μνημείου φέρουν ανά δύο τυφλά αψιδώματα, τα οποία προσδίδουν στο εσωτερικό πλαστικότητα και λειτουργούν οπωσδήποτε και στατικά, ως στηρίγματα της οροφής, ιδιαίτερα κατά την πρώτη περίοδο που ήταν ημικυλινδρική.
Η νότια εξωτερική πλευρά του ναού, η οποία αποτελεί και την πρόσοψη του οικοδομήματος,φέρει τρία τυφλά αψιδώματα, με αποτέλεσμα οι εξωτερικοί τοίχοι να διαρθρώνονται πλαστικά και το αισθητικό αποτέλεσμα να είναι ικανοποιητικό.
Στο εσωτερικό του ναού διατηρούνται λείψανα από τοιχογραφίες σε δύο στρώματα, ασφαλώς δε κάτω από τα επιχρίσματα θα υπάρχουν και άλλες τοιχογραφίες.
Ι. Ιερό Βήμα
Αψίδα: Αρχικά εικονίζονταν στη θέση αυτή έξι Άγιοι Ιεράρχες συλλειτουργούντες, φέροντες αρχιερατικά άμφια και κρατώντας ανεπτυγμένα, ενεπίγραφα, λειτουργικά ειλητάρια. Από αυτούς διατηρούνται καλύτερα οι τρεις, που βρίσκονται στο βόρειο μισό της αψίδας και ανήκουν στο δεύτερο (νεότερο) στρώμα. Στο νότιο μισό της αψίδας διατηρούνται λείψανα από άλλους τρεις Άγιους Ιεράρχες συλλειτουργούντες, οι οποίοι ανήκουν στο πρώτο (παλαιότερο) στρώμα.
Ανατολικός τοίχος: Βόρεια της αψίδας εικονίζεται Άγιος Διάκονος. Πιθανώς πρόκειται για τον Άγιο Στέφανο τον Πρωτομάρτυρα.Νότια της αψίδας διακρίνονται λείψανα από άλλες τοιχογραφίες.
ΙΙ. Κυρίως ναός:
Νότιος τοίχος: Στο τύμπανο του ανατολικού τυφλού αψιδώματος διατηρούνται λείψανα τοιχογραφίας.
Βόρειος τοίχος:Στο τύμπανο του ανατολικού τυφλού αψιδώματος εικονίζεται δυτικά μεν ο Άγιος Μερκούριος και ανατολικά δε η Αγία Αικατερίνη. Κάτω και αριστερά, ως προς τον θεατή, υπάρχει μεγαλογράμματη επιγραφή, η οποία έχει ως εξής:
"ΔΕΕΙCIC THC ΔΟΥΛΗC
TOY ΘΥ ΝΙ ΚΥΤΕΙΑC NANHKO
ΛΑ ΧΡΟΥ CAΦΙ.
ΔΕΕΙCIC THC ΔΟΥΛΗC
TOY ΘΥ ΚΑ ΤΑΚΑΛΗC
K ΓΕΩΡ Κ Γ....Α....."
Ήτοι σε μεταγραφή:" Δέεισις της δούλης του Θ(εο)ύ Νικυτείας Νανηκόλα Χρουσάφι.Δέεισις της δούλης του Θ(εο)ύ Κατακαλής κ(αι) Γεωρ(γίου) κ(αι) γ(ονέων) α(υτών)"
Οι τοιχογραφίες του πρώτου στρώματος είναι καλής ποιότητας και προέρχονται πιθανότατα από το 15ο αι. Οι τοιχογραφίες του δεύτερου στρώματος εμφανίζουν ξηρότητα και τυπικότητα, είναι μετρίας τέχνης και προέρχονται πιθανότατα από το 17ο αι.
Πηγή: "Χριστιανικά Μνημεία της Νήσου Κω"-Δρ. Ιωάννου Ηλ. Βολανάκη (ΚΩΑΚΑ-τόμος Γ' σελίδες 65-67)
"Τοπωνυμικά και Ονοματικά της Νήσου Κω"-Μιχ. Ευστ. Σκανδαλίδη
"Εκκλησία Κω Δωδεκανήσου"-Τόμος Πρώτος, βιβλίον Δεύτερον, Αθήνα 1969-Εμμανουήλ Ι. Καρπάθιου (Μητροπολίτου Μεσημβρίας της επί Ευξείνω)
φωτογραφίες: Sophia Karagianni