ΟΙ ΣΠΗΛΙΕΣ ΣΤΟ ΧΙΛΑΝΔΡΙ

ΟΙ ΣΠΗΛΙΕΣ ΣΤΟ ΧΙΛΑΝΔΡΙ

Η εξερεύνηση του νησιού συνεχίζεται με αμείωτο ενδιαφέρον και ποτέ δεν σταματά να μας εκπλήσσει. Αυτή τη φορά, θελήσαμε να εξερευνήσουμε τον όρμο Χιλανδρίου, κοντά στο Χάρακα, ψάχνοντας για σπηλιές σε μέρη δυσπρόσιτα και δύσβατα. Αφήσαμε το αυτοκίνητο πριν το Kavo Paradiso, κι αρχίσαμε μια δύσκολη και απότομη κατάβαση προς την παραλία χωρίς να ξέρουμε που πάμε.

Συνεχίσαμε παραλιακά μετά το Χάρακα αλλά πολύ γρήγορα φτάσαμε σε σημείο απροσπέλαστο.

το παραλιακό κομμάτι που περπατήσαμε

Οι επιλογές μας ήταν να γυρίσουμε πίσω ή να μπούμε στη θάλασσα και να προσπεράσουμε τον ογκώδη βράχο που εμπόδισε το οπτικό μας πεδίο.
Βάλαμε τα πόδια μας στη θάλασσα και μετά από λίγα βήματα είδαμε δύο μικρές εσοχές στο βράχο μέσα στη θάλασσα.

Κανόνας πρώτος της εξερεύνησης είναι "αφού φτάσαμε ως εδώ ας το τσεκάρουμε". Έτσι λοιπόν, παρ'όλο που δεν έμοιαζε και κάτι σπουδαίο είπαμε να κάνουμε τον κόπο να πάμε ως εκεί, μιας και δεν ήταν ιδιαίτερα μακριά. Αφήσαμε όλα μας τα πράγματα στην ακτή και μόνο με τις φωτογραφικές μηχανές, μπήκαμε ως τα γόνατα στη θάλασσα και κατευθυνθήκαμε προς τις μικρές εσοχές στους βράχους.

Καθώς πλησιάζαμε, η μία εσοχή άρχισε να μας μοιάζει με μικρή σπηλιά κι έτσι αγνοήσαμε τις μεγάλες πέτρες και τα κύματα και μπήκαμε μέσα. Και ω του θαύματος!

Αφού περάσαμε ένα μικρό προθάλαμο γεμάτο πέτρες και μεγάλα βότσαλα βρεθήκαμε σε μια μεγάλη σπηλιά, βαθιά και ψηλή με πολλά ανοίγματα, εισόδους, εξόδους και μικρούς λαβύρινθους.

Μείναμε ώρα πολλή μες στη σπηλιά εξερευνώντας την. Απίστευτοι σχηματισμοί, πολλές εντυπωσιακές εικόνες, καταπράσινα νερά και τεράστια λευκά βότσαλα. 

Από τη σπηλιά βγήκαμε από άλλη έξοδο στη στεριά αυτή τη φορά.

Αδύνατον να πιστέψεις ότι αυτή η χαραμάδα σε οδηγεί σε μια τόσο μεγάλη σπηλιά.
Βρεθήκαμε σε μια απίστευτη παραλία με τεράστιους τριγωνικούς βράχους, που ήταν σαν συναρμολογούμενοι από μικρές τετράγωνες πέτρες.

Η μικρή παραλία με τα τεράστια λευκά βότσαλα περιβαλλόταν από τους δυο τεράστιους βράχους.

Εδώ πάλι συναντήσαμε αδιέξοδο, καθώς ήταν αδύνατο να προσπεράσουμε το βράχο κι έτσι κατευθυνθήκαμε πίσω προς το Kavo Paradiso, όπου και φτάσαμε αφού πρώτα εντοπίσαμε τον αρχικό μας στόχο που ήταν, σύμφωνα με το Γεωδίφη "Τα δίδυμα παράκτια σπήλαια της Πλάκας, όρμος Χιλανδρίου".

Προφανώς η ονομασία της περιοχής, Πλάκα, προκύπτει από τις τεράστιες πλάκες που υπάρχουν μέσα και έξω από τη θάλασσα (δεν ξέρω αν η περιοχή σχετίζεται με κάποιο αρχαίο λατομείο)

Μία ακόμη εξερεύνηση έλαβε τέλος επιτυχώς. Καινούρια, ανεξερεύνητα μέρη μας περιμένουν ακόμη σ'αυτό το μικρό τεράστιο νησί!
Κείμενο, φωτογραφίες: Sophia Karagianni 

Ακολουθεί η μετάφραση του κειμένου στα αγγλικά:

THE CAVES AT HILANDRI

The exploration of the island continues with undiminished interest and it never ceases to amaze us. This time, we wanted to explore the bay of Hilandri, near Charakas, searching for caves in inaccessible and rugged places. We left the car before Kavo Paradiso and began a difficult and steep descent towards the beach without knowing exactly where we were heading.

We continued along the coast after Charakas, but very quickly we reached an impassable point.

the coastal stretch we walked

Our options were either to turn back or to step into the sea and bypass the massive rock that blocked our view.

We put our feet in the sea and after a few steps we saw two small recesses in the rock inside the water.

The first rule of exploration is “since we’ve come this far, let’s check it out.” So, although it didn’t look like anything special, we decided to make the effort to go there, since it wasn’t very far. We left all our belongings on the shore and, carrying only our cameras, we waded knee-deep into the sea and headed towards the small recesses in the rocks.

As we approached, one of the recesses began to look like a small cave, so we ignored the large stones and the waves and went inside. And, oh, what a wonder!

After passing through a small antechamber filled with stones and large pebbles, we found ourselves in a large cave, deep and tall, with many openings, entrances, exits, and small labyrinths.

We stayed for quite a while inside the cave, exploring it. Incredible formations, many impressive images, emerald-green waters, and enormous white pebbles.

We exited the cave from another opening, this time onto dry land.

It was impossible to believe that such a narrow crack could lead to such a large cave.

We found ourselves on an amazing beach with huge triangular rocks, as if assembled from small square stones.

The small beach with the enormous white pebbles was surrounded by two massive rocks.

Here again we encountered a dead end, as it was impossible to bypass the rock, so we headed back towards Kavo Paradiso. We eventually arrived there, but not before locating our initial goal, which was, according to Geodifis, “The twin coastal caves of Plaka, bay of Hilandri.”

It seems obvious that the name of the area, Plaka, derives from the huge slabs that exist both in and out of the sea (I don’t know if the area is related to some ancient quarry).

Another exploration was successfully completed. New, undiscovered places still await us on this small yet vast island!

ΠΗΓΗ ΚΗΠΙΑ, ΑΝΤΙΜΑΧΕΙΑ

ΠΗΓΗ ΚΗΠΙΑ, ΑΝΤΙΜΑΧΕΙΑ

Η πηγή Κηπιά στην ομώνυμη πεδινή τοποθεσία βρίσκεται νότια της τοποθεσίας Χαρδάμου. Προφανώς υποδεικνύει τόπο με κηπάρια ή κηπιά (κηπκιά) όπως λέγονται στην Αντιμάχεια.

Στην προσπάθειά μας να εντοπίσουμε όσο περισσότερες πηγές μπορούμε στην Αντιμάχεια, μας οδήγησε στην πηγή Κηπιά ο Κυριάκος Παππούλης, ο οποίος μοιράζεται μαζί μας την ίδια ανησυχία να μπορέσουν να καταγραφούν  φωτογραφικά οι πηγές της Αντιμάχειας όσο ακόμη υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν τη θέση τους κι όσο υπάρχουν ακόμη και οι ίδιες οι πηγές.

Ακριβώς δίπλα στην βρύση υπάρχει τοξωτή-τριγωνική εσοχή με σκαλισμένα τα εξής:Κυνηγετικός Σύλλογος Κω "ο Κένταυρος" 1963
Κώστας Χαζικιριάκος (Χατζηκυριάκος?), Αντώνιος Τσεζμεζής, Παναγιώτης ? και πολλά άλλα αρχικά, μάλλον, ονομάτων, πιθανώς μελών του κυνηγετικού συλλόγου.

Το εντυπωσιακότερο όλων ήταν ένα καβουράκι του γλυκού νερού που πρώτη φορά συναντήσαμε σε πηγή και τράβηξε τα βλέμματα αλλά και τα φλας όλων μας.

Αναρτήσεις για άλλες πηγές στην Αντιμάχεια: Πηγή Χαρδάμου, Πηγή Κυμμάρι, Πηγή Χατζόγλου, Πηγή Πωριά, Πηγή Λατσία, Πηγή του Φώτη
Πηγή: Τοπωνύμια της Νήσου Κω, Νικολάου Ζάρακα (Κωακά-Τόμοι Α' & Β' σ. 125)
Κείμενο, Φωτογραφίες: Sophia Karagianni

ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΡΟΥΘΙΑΝΟ, ΚΕΦΑΛΟΣ

ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΡΟΥΘΙΑΝΟ, ΚΕΦΑΛΟΣ

Πρώτη φορά είδα το Ακρωτήρι Ρούθιανο από ψηλά, από το Σπήλαιο της Άσπρης Πέτρας, στην Κέφαλο, φυσικά. Το χαρακτηριστικό του, το σήμα κατατεθέν είναι μία εντυπωσιακή σκάλα φόρτωσης-εκφόρτωσης.Αν και ήταν αρκετά μακριά, ήταν εμφανές ότι ένας χωματόδρομος κατέβαινε μέχρι κάτω στη σκάλα.

θέα από το Καστέλλι προς το Σαρακηνό και το Ρούθιανο

Τη δεύτερη φορά που είδα το ακρωτήρι Ρούθιανο με τη χαρακτηριστική του "σκάλα" ήταν από το Καστέλλι. Τότε πήραμε μαζί με τους συμπεζοπόρους μου και την απόφαση να πάρουμε τον δρόμο που οδηγούσε εκεί. Μετά το Σπήλαιο της Άσπρης Πέτρας, υπάρχει μία διασταύρωση. Ο δρόμος δεξιά οδηγεί στο Σαρακηνό και ο δρόμος αριστερά στο Ρούθιανο. Μετά από μία αρκετά εύκολη διαδρομή, περίπου μισής ώρας, φτάσαμε στον προορισμό μας.

Μία ταμπέλα μας προειδοποιούσε για τον κίνδυνο και συνιστούσε ότι αν περνούσαμε κάτω στις εγκαταστάσεις ήταν με δική μας ευθύνη.

Από προφορικές μαρτυρίες πληροφορηθήκαμε για τη χρήση της σκάλας. Από το Λατομείο Περλίτη στο Ζηνί ξεκινούσαν φορτηγά με τον περλίτη και έφταναν στις εγκαταστάσεις πάνω από τη σκάλα. 

Εκεί άδειαζαν τον περλίτη τον οποίο τοποθετούσαν στη σκάλα.Η σκάλα λειτουργούσε με ταινία κυλιόμενη κι ο χειριστής την κατέβαζε και πήγαινε το εμπόρευμα στο πλοίο.

Οι ίδιες μαρτυρίες αναφέρουν ότι το έργο έγινε με κάποια επιδότηση αλλά στην πραγματικότητα οι εγκαταστάσεις δεν λειτούργησαν ποτέ.

Όσο για το Ρούθιανο, εμφανίζεται στη βιβλιογραφία με πολλές ονομασίες. Μερικές απ' αυτές είναι: Ρούθιανο, Ρούφκιανο, Ρούσκενο, Ρούσκινο κ.ά.
Ο Ζάρακας αναφέρει ότι πρόκειται για ακρωτήρι στη βόρεια ακτή της Κεφάλου με κόκκινους βράχους.

Ο Ζαρράφτης αναφέρει ότι βρίσκονται στίψες εκεί, εξ'ού και η περιοχή λέγεται Στίψες. Επίσης, συνεχίζει ότι ψηλότερα υπάρχει το λεγόμενο  συναππίδι με το οποίο βάφουν "επιτοπίως" υφάσματα και νήματα κόκκινα.

Η πιθανή προέλευση της ονομασίας του ακρωτηρίου είναι, σύμφωνα με τον Σκανδαλίδη, από τη λατινική λέξη russeus=κόκκινος, από την οποία και τα βυζαντινά ρούσσεος ή ρούσσιος. Το τοπωνύμιο πιθανόν να έχει την αρχή του στο επίθετο ρούσσινος=αυτός που έχει χρώμα κόκκινο, ξανθό.

Μία δεύτερη προσέγγιση είναι από την τούρκικη λέξη rükün (στύλος,κίονας,στήριγμα)>ρούκουνο>ρούκινο>ρούσκινο, πρβ. το ρούκουνας (<rükün)=γωνία, που συνηγορεί το σχήμα του ακρωτηρίου.

καρέ καρέ η προσέγγιση στη σκάλα φόρτωσης-εκφόρτωσης και το Ακρωτήρι Ρούθιανο από θαλάσσης με το καραβάκι από Καμάρι πηγαίνοντας προς Κρίκελο

πολλά απολιθώματα κοχυλιών

πορώδες έδαφος

Πηγή: Κώια-Ιάκωβου Ζαρράφτη (τόμος Α', σ.83)

Τοπωνύμια της Νήσου Κω, Νικολάου Ζάρακα

Τοπωνυμικά και Ονοματικά της Νήσου Κω- Μιχάλη Ευστ. Σκανδαλίδη
Κείμενο, Φωτογραφίες: Sophia Karagianni