ΕΛΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΚΩ

ΕΛΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΚΩ

Είχα δει ελάφια αρκετές φορές παλαιότερα στην Κω. Πάντα πίσω από συρματόπλεγμα, πάντα φυλασσόμενα (για να μην πω φυλακισμένα).
Τη δεκαετία του 1990 είχα δει ελάφια, στον Αγρόκηπο της κας Κιοσόγλου, στο Κτήμα Καρακιόζη, στο ζωολογικό κήπο του ξενοδοχείου ATLANTIS στη Λάμπη, στο εστιατόριο "Κονιαριό" και πιο πρόσφατα στο Φυσικό Παραδοσιακό Πάρκο της Ζιας.

στον αγρόκηπο

στο Κτήμα Καρακιόζη

Φανταστείτε την έκπληξή μου όταν σε μια από τις καθιερωμένες πεζοπορίες μας κοντά στο περιαστικό δάσος του Κονιαριού συναντήσαμε μία πολύ μεγάλη ομάδα ελαφιών (περίπου δέκα ελάφια) να τρέχουν ελεύθερα και λίγο αιφνιδιασμένα από την παρουσία μας.

Αιφνιδιασμένοι κι εμείς με τη σειρά μας, ίσα που προλάβαμε να βγάλουμε λίγες φωτογραφίες πριν αρχίσουν να τρέχουν προς το δάσος για να κρυφτούν από τα ανθρώπινα βλέμματα απορίας και έκπληξης.

Αρχίσαμε μία μίνι έρευνα για να μάθουμε πώς βρέθηκαν αυτές οι ομάδες-οικογένειες (καθώς αποτελούνταν από αρσενικά, θηλυκά και μικρά) ελαφιών στο δάσος. Μάθαμε ότι πριν λίγα χρόνια, ο κ. Σαμαράς, ιδιοκτήτης του εστιατορίου "Κονιαριό" αποφάσισε ν'αφήσει ελεύθερα τα ελάφια που μέχρι τότε φιλοξενούσε στον αυτοσχέδιο ζωολογικό του κήπο, με σκοπό ν αναπαραχθούν και να ζουν ελεύθερα.

Σε πρόσφατες εξορμήσεις μας με σκοπό την παρακολούθηση, εντοπισμό και φωτογράφιση ελαφιών, μάθαμε ότι εξακολουθούν να ζουν ελεύθερα, αλλά κατά τις 7 κάθε απόγευμα, επιστρέφουν μόνα τους στο "Κονιαριό" για να φάνε και μετά τρέχουν πάλι ελεύθερα προς το δάσος. 

Είναι απίστευτο το συναίσθημα να βλέπεις αυτά τα υπέροχα ζώα να τρέχουν ελεύθερα. Υπάρχουν αρκετά ελάφια ακόμη στο Φυσικό Παραδοσιακό Πάρκο Ζιας.

Όμως, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων που είναι σήμερα 4 Οκτωβρίου, θα ήθελα να ξαναδώ κι άλλα άγρια ζώα να κυκλοφορούν ελεύθερα στην Κω, άλλωστε μέχρι πριν είκοσι-τριάντα χρόνια υπήρχαν κι ελάφια και αλεπούδες και λύκοι. Στη Ρόδο, για παράδειγμα, υπάρχουν πάρα πολλά ελάφια, (το ελάφι είναι το σύμβολο της Ρόδου), πλατόνια για την ακρίβεια. Φυσικά, έχουν τεθεί υπό την προστασία των αρχών και σε συνεργασία με επιστήμονες ελέγχουν τους πληθυσμούς, κάνουν καταμετρήσεις κλπ.

στο Φυσικό Παραδοσιακό Πάρκο της Ζιας

Ιστορικά, τα ελάφια αναφέρονται συχνά σε θέματα της Κω.

Για παράδειγμα, τον 6ο αι. π.Χ. η Δελφική Αμφικτιονία αποφασίζουν την τιμωρία της Φωκικής πόλεως Κρίσσας. Ο Αθηναίος Σόλων πρότεινε να ρωτηθεί το Μαντείο το Δελφών. Η Πυθία έδωσε τον εξής χρησμό: «Πηγαίνετε στη Κω. Φέρτε το παιδί του ελαφιού και χρυσό.» Οι Αμφικτύωνες απόρησαν γιατί το πλούσιο Μαντείο γύρευε χρυσό από την Κω και τι εννοούσε με το «γιο του ελαφιού»; Παρ’ όλα αυτά έστειλαν απεσταλμένους στην Κω και εξήγησαν στους άρχοντες της το σκοπό του ταξιδιού τους.

Σηκώθηκε τότε ένας επιφανής άνδρας από την φατρία των Ασκλειπιάδων και είπε: Ο χρησμός αφορά το γιο μου το Χρύσο και εμένα. Εγώ ονομάζομαι Νέβρος και τα μικρά ελάφια ονομάζονται νεβροί.

Μια χρονιά χρησιμοποιήθηκε ελαφάκι μαζί με άλλα ζωάκια, πρόβατα και κατσικάκια, για να δημιουργήσουν μία τύπου φάτνη κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, στο κέντρο της πόλης, αλλά μάλλον η κίνηση σχολιάστηκε αρνητικά και δεν επαναλήφθηκε.

Επίσης, το ελάφι εικονίζεται σε πολλά ψηφιδωτά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, στην Casa Romana όπου τα παράθυρα στον τοίχο πίσω από την είσοδο βλέπουν στην πρώτη αυλή, εκεί υπάρχει δεξαμενή νερού και ψηφιδωτό δάπεδο με παράσταση πάνθηρα που κατασπαράζει ελάφι.

Πληροφορίες: http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=1757

TΟ ΕΛΑΦΙ ΩΣ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ

κείμενο, φωτογραφίες: Sophia Karagianni

Ακολουθεί η μετάφραση του κειμένου στα αγγλικά:

DEER IN KOS

I had seen deer several times in the past in Kos. Always behind wire fences, always guarded (if not imprisoned).

In the 1990s, I saw deer in Mrs. Kiosoglou’s garden, at the Karakiozis Estate, at the ATLANTIS hotel’s zoo in Lambi, at the “Koniario” restaurant, and more recently at the Natural Traditional Park of Zia.

At the garden.

At the Karakiozis Estate.

Imagine my surprise when, during one of our usual hikes near the peri-urban forest of Koniario, we came across a very large group of deer (about ten) running freely, somewhat startled by our presence.

Startled ourselves, we barely managed to take a few photos before they began running back into the forest, away from the astonished and curious eyes of people.

We started a little investigation to find out how these groups—families, really, since they included males, females, and young ones—of deer had ended up in the forest. We learned that a few years ago, Mr. Samaras, the owner of the “Koniario” restaurant, decided to release the deer he had kept in his improvised zoo, so that they could reproduce and live freely.

In our recent excursions, aimed at observing, locating, and photographing deer, we found out that they still live freely, but around 7 p.m. every evening, they return on their own to “Koniario” to feed and then once again run free into the forest.

It is an incredible feeling to see these magnificent animals running free. There are still several deer at the Natural Traditional Park of Zia.

But on the occasion of World Animal Day, which is today, October 4th, I would like to see more wild animals roam free in Kos once again. After all, until twenty or thirty years ago there were deer, foxes, and wolves here. In Rhodes, for example, there are many deer—fallow deer, to be precise (the deer is the symbol of Rhodes). Of course, they are under the protection of the authorities, and in cooperation with scientists their populations are monitored, counted, and managed.

At the Natural Traditional Park of Zia.

Historically, deer are often mentioned in matters related to Kos.

For example, in the 6th century BC, the Delphic Amphictyony decided to punish the Phocian city of Crissa. The Athenian Solon proposed that they consult the Oracle of Delphi. The Pythia gave the following prophecy: “Go to Kos. Bring the child of the deer and gold.”

The Amphictyons wondered why the wealthy Oracle wanted gold from Kos, and what “the son of the deer” meant. Nevertheless, they sent envoys to Kos, who explained their mission to the local rulers. Then, a prominent man of the Asklepiads rose and said: “The oracle refers to my son, Chrysos, and me. My name is Nevros, and young deer are called ‘nevroi’.”

One year, a little deer was used along with other animals—sheep and goats—to create a kind of Nativity scene during Christmas in the town center, but the idea was rather negatively received and was never repeated.

Also, deer are depicted in many mosaics. A characteristic example is at the Casa Romana, where the windows in the wall behind the entrance overlook the first courtyard. There, a water cistern can be found and a mosaic floor depicting a panther devouring a deer.