ΠΑΛΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑ, ΑΝΤΙΜΑΧΕΙΑ

ΠΑΛΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑ, ΑΝΤΙΜΑΧΕΙΑ

Η Παλιά Παναγιά βρίσκεται στην Αντιμάχεια, ανήκει στην Ενορία των Αγίων Αποστόλων Αντιμάχειας και βρίσκεται ακριβώς δίπλα στους Αγίους Αποστόλους.
Το προσωνύμιο προέκυψε προφανώς λόγω ηλικίας της εκκλησίας και οφείλεται στην ανάγκη να ξεχωρίζει αυτό το εκκλησάκι των Εισοδίων της Θεοτόκου από τον Ενοριακό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Παναγία "προσκύνημα").

Σύμφωνα με τον Καρπάθιο, πιθανά ο ναός των Εισοδίων να πληρούσε τις θρησκευτικές ανάγκες των Ενοριτών, πριν ακόμα χτιστεί ο ενοριακός ναός των Αγίων Αποστόλων, αλλά όχι ως ενοριακός ναός, καθώς δεν υπάρχει καμιά τέτοια μνεία (ως ενοριακού ναού) στον Κώδικα Β', Αρχείου Δουλείας της Μητροπόλεως Κω. 

Η Παλιά Παναγιά σε δύο διαφορετικές εποχές με διαφορά δύο ετών

Στο βιβλίο,όμως, Ιερά Μητρόπολις Κώου και Νισύρου Παρελθόν και Παρόν, αναφέρεται ότι η Παλιά Παναγιά λειτούργησε ως Ενοριακός Ναός πριν από την ανέγερση των Αγίων Αποστόλων (1870), αλλά και το διάστημα 1926 μέχρι το 1955, όταν οι Άγιοι Απόστολοι χτίζονταν εκ νέου μετά την κατάρρευσή τους από το σεισμό του 1926.

Θεωρείται ο κατανυκτικότερος ναός της Αντιμάχειας καθώς είναι το πρώτο μεταβυζαντινό ιερό κτίσμα της Αντιμάχειας. Εικάζεται ότι χρίστηκε το 18ο αιώνα, πριν την οριστική εγκατάλειψη του Κάστρου (1821) σε οικόπεδο του Γιάνναρη Κολοκοτρώνη. 

Παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον τόσο για τον πρόναό του, ο οποίος θυμίζει το ναό της Παναγίας των Καστριανών (Υπαπαντή), κτίσμα του Οσίου Χριστόδουλου.

Επίσης, ενδιαφέρον παρουσιάζει για τα οικοδομικά του στοιχεία-αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη, όσο και για τις αγιογραφίες, οι οποίες φιλοτεχνήθηκαν το 1846 από το Σιφναίο αγιογράφο Νικόλαο, με αφιέρωση από τους επιτρόπους Αντώνιο Σεράφη και Διακολιαμή.

επιγραφή στο μαρμάρινο υπέρθυρο

Πιο συγκεκριμένα, σε εικόνα του εικονοστασίου αναγράφεται η εξής δέηση:
"Δός, Δέσποινα την ευλογίαν πάντων των χριστιανών, των συνδρομητών και επιτρόπων Αντωνίου Σεράφη, Προσκυνητού και Διακο Λιαμή. Εν έτει 1846."

Το πανηγύρι της 21ης Νοεμβρίου συμπίπτει με την εποχή της σποράς και των πρώτων βροχοπτώσεων. Μετά τον Εσπερινό ακολουθεί ολονυκτία με αυτοσχέδιες ικεσίες και ύμνους προς τη Θεοτόκο.

από το εσωτερικό του ναού

Πηγή: "Εκκλησία Κω Δωδεκανήσου"-Τόμος Πρώτος, βιβλίον Δεύτερον, Αθήνα 1969-Εμμανουήλ Ι. Καρπάθιου (Μητροπολίτου Μεσημβρίας της επί Ευξείνω) (Τόμος Α'-βιβλίο Β'- σ.99)
Ιερά Μητρόπολις Κώου και Νισύρου Παρελθόν και παρόν-Ανδρέα Ιωσήφ Χατζημιχαήλ (χορηγός εκδόσεως Δήμος Κω, 2016)
Φωτογραφίες: Sophia Karagianni