Κυριακή 22 Αυγούστου 2021

Theoxenia Apartments, στην Παναγιά της Κάσου

Theoxenia Apartments, στην Παναγιά της Κάσου
Τα Θεοξένια ήταν αρχαία ελληνική εορτή που τελούνταν κυρίως στους Δελφούς αλλά και σε πολλά άλλα μέρη κατά την αρχαιότητα. Κατά την εορτή αυτή υποτίθεται ότι ο θεός Απόλλων φιλοξενούσε όλους τους Ολύμπιους θεούς. Άρα, ετυμολογικά μιλώντας, θεοξένια είναι η φιλοξενία στους θεούς, ή η φιλοξενία που αρμόζει σε θεούς. Αυτό έπαθα στην Κάσο. Θεοξένια. Φιλοξενία στα καλύτερά της.
Προειδοποίηση: Θα γίνω υπερβολική. Ξέρετε πως γίνομαι έτσι όταν ενθουσιάζομαι. Ό,τι και να πω θα είναι λίγο μπροστά στη φιλοξενία του Theoxenia, του Kasos Tours, του Γιώργου Μαστρομανώλη και της οικογένειάς του, που προέκυψε τυχαία με μεσολάβηση της φίλης Μαρίας Πασσαριβάκη και των SteMajourneys μέσα από μια σειρά φοβερών συμπτώσεων.
"Η Κάσος είναι ντόπιοι, παράδοση και φαγητό πάνω απ' όλα για μένα. Το νησί είναι οι κάτοικοί του", μου είπε η Μαρία πριν ξεκινήσω. Και ήταν όντως έτσι. Και είναι όλα αυτά και άλλα τόσα που ένιωσα και βίωσα κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού που πάντοτε φάνταζε μακρινό αλλά τελικά δεν ήταν. Αλλά για όλα αυτά θα γράψω σε επόμενη ανάρτηση.
Σταφύλια λιάζονται για να γίνουν κρασί
Κασιώτικο παραδοσιακό σπίτι
Μαγικά χέρια που καθαρίζουν φραγκόσυκα σε 4 κινήσεις
Σήμερα θέλω να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία της διαμονής μου σε ένα από τα 4 διαμερίσματα του Theoxenia Apartments/Suites του Γιώργου Μαστρομανώλη.
Το Theoxenia βρίσκεται στο μικρό χωριό Παναγία, 5 λεπτά με τ' αμάξι (15-20 λεπτά με τα πόδια) από το κεντρικό λιμάνι της Κάσου, το Φρυ, και ανάμεσα στο παλιό εμπορικό λιμάνι του νησιού Εμπορειός και τον οικισμό Πόλι. Θεωρείται παραθεριστικό χωριό και υπήρξε το χωριό των καραβομαραγκών και καπεταναίων της Κάσου.
Δρομάκια και πόρτες στο γραφικό χωριό Παναγία όπου βρίσκονται τα διαμερίσματα Theoxenia
Το χωριό πήρε το όνομά του από τον ομώνυμο ναό της Παναγίας, που είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου και γιορτάζει στις 15 Αυγούστου.
Η Παναγία του 1896 με το εντυπωσιακό ξυλόγλυπτο τέμπλο, το βοτσαλωτό δάπεδο και τη μαρμάρινη λάρνακα της οσίας Κασσιανής

Το δικό μου "σπίτι", -γιατί για σπίτι πρόκειται (απ' αυτά τα σπίτια όπου ευτυχισμένα θα ζούσαμε για το υπόλοιπο της ζωής μας)- ήταν ένα ολόκληρο διαμέρισμα, άνετο και υπερπολυτελές, ικανό να φιλοξενήσει 2-3 άτομα και φυσικά πλήρως εξοπλισμένο με ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.
Άπλετο φως έλουζε κάθε του γωνιά,  που σε συνδυασμό με το ατέλειωτο νησιώτικο λευκό και γαλάζιο σε έκαναν να νιώθεις πως βρίσκεσαι στον παράδεισο.
Άνεση, πολυτέλεια, λειτουργικότητα και αστραφτερή καθαριότητα χαρακτηρίζουν τη διαμονή στο Theoxenia Apartments, που σίγουρα μπαίνει στη λίστα μου με τα καλύτερα καταλύματα ever.
Η έμφαση στη λεπτομέρεια, ο μοναδικός συνδυασμός των παλ χρωμάτων, το φως και η -σχεδόν συγκινητική για υποχόνδριους σαν εμένα- "πάστρα", σε κάνουν απλά να νιώθεις σαν στο σπίτι σου.
Η θέα, επίσης, προς το εκκλησάκι της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, αλλά και το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου και το λιμανάκι του Εμπορειού, σε κάνουν να αγγίζεις επίπεδα απόλυτης ηρεμίας και γαλήνης.
Μα το highlight, πέρα από κάθε πολυτέλεια, ήταν όταν άνοιξα το ψυγείο και με περίμεναν με αγάπη και φροντίδα, για τις 2 νύχτες της διαμονής μου, σπάνιες ντόπιες λιχουδιές: τέσσερα βραστά αυγά, μισό καρπούζι, ντόπιο τυρί και μυζήθρα από τυροκομείο της Κάσου,  φτιαχτές μαρμελάδες, γιαουρτάκια-όλα τα καλά του Θεού, δηλαδή.
Επίσης, ένα πλαστικοποιημένο δισέλιδο με πληροφόρησε για τα αξιοθέατα της Κάσου που πρέπει να επισκεφθώ κατά της διάρκεια της παραμονής μου στο νησί και βιβλία για την ιστορία της Κάσου που διάβαζα με συγκίνηση πριν πέσω για ύπνο: "Ψάλλε, Μούσα μου, της Κάσου τα δεινά και την ανδρεία, τόνισε εις τες χορδές σου τον ηρωικό της πόνο. Όσα Μούσα λησμονήσεις, θα τα ψάλλει η Ιστορία" (Παναγιώτης Σ. Συνοδινός)
"ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΚΑΣΣΙΩΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΜΑΖΙ Σου ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ για το νησί της Κάσου" είναι ένα από τα "πιστεύω" του Kasos Tours (επίσης ιδιοκτησίας του Γιώργου Μαστρομανώλη), που υπόσχεται να γνωρίσουμε την αυθεντική πλευρά της ελληνικής νησιωτικής ζωής. "Απώτερος σκοπός μας είναι να επιστρέψουμε μόνιμα στις πατρογονικές μας ρίζες και να μοιραζόμαστε γεύσεις, παραδόσεις, συναισθήματα με τους καλεσμένους μας".
οι 6 εκκλησιές στην Παναγιά
σπίτι στην Παναγιά με ημερομηνία 5 Αυγούστου 1895 στο υπέρθυρο
το Φρυ όπως φαίνεται από την Παναγιά
Με το Kasos Tours οι διακοπές δεν αρχίζουν, ούτε τελειώνουν στο ξενοδοχείο. Εδώ η διαμονή συνδυάζεται με προτάσεις ψυχαγωγίας και τοπικές εμπειρίες, όπως μια αξέχαστη αγροτουριστική εμπειρία στο παραδοσιακό κτήμα της οικογενείας, μαθήματα μαγειρικής (παραδοσιακές μακαρούνες και ζύμωμα ψωμιού), ενοικίαση ποδηλάτων για υπέροχες ποδηλατικές διαδρομές, επίσκεψη σε παραδοσιακό κασιώτικο σπίτι, θαλάσσια εξόρμηση στο νησάκι «Αρμάθια», βουτιές στην παραλία Μάρμαρα (την καλύτερη παραλία της Μεσογείου) και άλλα πολλά. Μια νέα προσέγγιση σε εναλλακτικές διακοπές που στηρίζονται στη βαθύτερη γνωριμία του τόπου και των ανθρώπων του.
Όσοι με διαβάζετε θα ξέρετε πως δεν πιστεύω σε συμπτώσεις. Σχεδόν 10 χρόνια πριν γνώρισα τη Μαρία για 30" στην Τέλενδο. Την ημέρα που έψαχνα δωμάτιο στην Κάσο (και δεν έβρισκα) τυχαία έκανε μια ανάρτηση για την Κάσο, τυχαία της έστειλα μήνυμα, με οδήγησε στον Γιώργο, κι ο Γιώργος με πήρε από το χέρι (μεταφορικά μιλώντας γιατί ζει στην Αμερική) με οδήγησε στην υπέροχη μαμά του, την κυρία Ειρήνη, που μου άνοιξε το σπίτι της και την καρδιά της. Γνώρισα τη θεία, τον θείο και την ξαδέρφη του και για δυο μέρες είδα όλη την Κάσο μέσα από τα μάτια τους και, πιστέψτε με, την αγάπησα. Μετά σήκωσε το τηλέφωνο και πήρε τη Βαγγελιώ στην Όλυμπο της Καρπάθου, έναν άνθρωπο "κλειδί" για την Όλυμπο-αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
Απλοχεριά και νοιάξιμο. Αυτό εισέπραξα. Δεν με ήξεραν αλλά με αγκάλιασαν ζεστά και μου έδωσαν το κίνητρο να ξαναπάω.
Είδατε? Για τη διαμονή μου ήθελα να γράψω αλλά δε γινόταν να μείνει απέξω το συναίσθημα που ζέστανε την ψυχή μου.
Ακόμη κάθεστε? Την Τετάρτη ξημερώματα περνάει από την Κω το πλοίο (Blue Star Chios) για την Κάσο στις 2.45 π.μ (και φτάνει 1:00 μ.μ στην Κάσο). Τα εισιτήρια τα βρήκα ιδιαίτερα οικονομικά, 19 ευρώ Γ' θέση, 40 ευρώ μονόκλινη καμπίνα και 32 ευρώ το αυτοκίνητο (μία διαδρομή, με κάρτα Sea Smiles) κι αν υπολογίσετε και την επιστροφή του μεταφορικού ισοδύναμου, ε, τότε... ετοιμάστε βαλίτσα! 
Μην ξεχνάτε πως "μακριά είναι εκεί που δεν θέλεις να πας".
το γραφικό λιμανάκι της Μπούκας στο Φρυ
Πηγή:Theoxenia Kasos Apartments  
wikipedia.org
Για περισσότερες πληροφορίες:Kasos Tours 
Κείμενο, Φωτογραφίες: Sophia Karagianni

Ακολουθεί η μετάφραση του κειμένου στα αγγλικά:

Theoxenia Apartments, in Panagia, Kasos

Theoxenia was an ancient Greek festival celebrated mainly in Delphi but also in many other places in antiquity. During this festival, it was believed that the god Apollo hosted all the Olympian gods. So, etymologically speaking, theoxenia means “hospitality to the gods” — or “hospitality worthy of gods.”

That’s exactly what happened to me in Kasos. Theoxenia. Hospitality at its finest.

⚠️ Warning: I’m going to be a little over the top. You know how I get when I’m excited. Whatever I say will not be enough to describe the hospitality of Theoxenia, Kasos Tours, Giorgos Mastromanolis and his family — a connection that came about through my friend Maria Passarivaki and SteMajourneys, in a wonderful chain of coincidences.

“Kasos is its people, its traditions and its food above all,” Maria told me before I left. And she was absolutely right. Kasos is all of that — and so much more — as I felt and experienced during a journey that had always seemed far away but turned out not to be. (But more about that in another post.)


Grapes drying in the sun to make wine

A traditional house in Kasos

Magical hands peeling prickly pears in 4 moves

Today I want to share my experience staying at one of the four apartments of Theoxenia Apartments/Suites, owned by Giorgos Mastromanolis.

Theoxenia is located in the small village of Panagia, just a 5-minute drive (15–20 minutes on foot) from the main port of Kasos, Fry, and between the old commercial harbor Emporeios and the settlement of Poli. It’s considered a summer resort village and was once home to Kasos’ shipwrights and captains.


*Charming alleyways and doors in Panagia, where Theoxenia Apartments are located

The village takes its name from the nearby church of Panagia, dedicated to the Dormition of the Virgin Mary, celebrated on August 15th.

*Panagia Church, built in 1896, with its impressive wooden iconostasis, pebble floor and the marble shrine of St. Kassiani.

My “home” — because that’s what it truly was (one of those places where you could happily live forever) — was a fully equipped, bright, elegant, and immaculately clean apartment, suitable for 2–3 people and equipped with everything you could possibly imagine.

Sunlight bathed every corner, and the endless white and blue of the island made me feel like I was in paradise.

Comfort, luxury, functionality, and spotless cleanliness are what define a stay at Theoxenia Apartments, which undoubtedly makes it onto my list of the best accommodations ever.


The attention to detail, the soft pastel colors, the light, and — for cleanliness freaks like me — the almost touching level of “sparkling neatness,” simply make you feel at home.

The view towards the chapel of Agia Eirini Chrysovalantou, the endless blue of the Aegean, and the small harbor of Emporeios give you a sense of absolute peace and serenity.

But the highlight, beyond any luxury, was when I opened the fridge: lovingly waiting for me were local delicacies for my two-night stay — four boiled eggs, half a watermelon, local cheese and mizithra from a Kasos dairy, homemade jams, yogurts… all the good things in life.

There was also a laminated sheet with useful information about the island’s must-see attractions and books about the history of Kasos, which I read with emotion before falling asleep:

“Sing, my Muse, of Kasos’ suffering and bravery;
let your chords sound her heroic pain.
What you forget to sing, History will remember.”
(Panagiotis S. Synodinos)


“We are an authentic Kassian family who wants to share with you our love for the island of Kasos.”

This is one of the mottos of Kasos Tours (also owned by Giorgos Mastromanolis), which promises to introduce you to the authentic side of Greek island life.

“Our ultimate goal is to return permanently to our ancestral roots and share flavors, traditions and feelings with our guests.”


*The six chapels of Panagia
*A house in Panagia with the date August 5, 1895 above the door
*Fry as seen from Panagia

With Kasos Tours, your holiday doesn’t begin or end at the hotel. Here, accommodation is combined with local experiences, such as:
🌿 An unforgettable agrotourism experience at the family’s traditional estate
🍝 Cooking lessons (traditional makarounes and bread baking)
🚲 Bicycle rental for scenic rides
🏡 Visit to a traditional Kassian house
🏝️ Boat trip to the islet of Armathia
🏖️ Swimming at Marmara beach (the best beach in the Mediterranean)
… and much more.

This is a new approach to alternative tourism that focuses on a deeper connection with the place and its people.


Those who know me also know that I don’t believe in coincidences. Almost ten years ago, I met Maria for 30 seconds in Telendos. On the day I was desperately searching for accommodation in Kasos (and found nothing), she happened to post something about the island. I messaged her, she led me to Giorgos, and Giorgos — though living in the US — metaphorically “took me by the hand” and led me to his wonderful mother, Mrs. Irini.

She opened her home and her heart to me. I met his aunt, uncle and cousin, and for two days, I saw all of Kasos through their eyes — and, believe me, I fell in love with it.

Then Giorgos called Vaggelio in Olympos, Karpathos — a key figure in the village — but that’s another story…

Generosity and care. That’s what I received. They didn’t know me, but they embraced me warmly and gave me the reason to return.

I wanted to write just about my stay, but I couldn’t leave out the feeling that warmed my soul.


Still sitting there?
On Wednesday early morning, the Blue Star Chios ferry passes through Kos at 2:45 a.m. and arrives in Kasos at 1:00 p.m..
Tickets were surprisingly affordable:
💺 €19 in economy
🛏️ €40 in a single cabin
🚗 €32 for a car (one way, with Sea Smiles card).

And if you factor in the Transport Equivalent refund for the return trip… well, then… start packing! 🧳

Remember: “Far away is only the place you don’t want to go.”


*The picturesque little harbor of Bouka in Fry


Πέμπτη 5 Αυγούστου 2021

ΝΗΣΙΔΑ ΝΕΡΑ,ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

ΝΗΣΙΔΑ ΝΕΡΑ,ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
Είναι γνωστή η αδυναμία που έχουμε στα μικρά νησάκια, τις νησίδες και τις βραχονησίδες των Δωδεκανήσων. Αποφασίσαμε, λοιπόν, 38 πεζοπόροι από την Κω να επισκεφθούμε τη νησίδα Νερά για πρώτη φορά τον Μάιο του 2018.
Τα Νερά ή η Νέρα είναι νησίδα της Δωδεκανήσου που βρίσκεται νότια της Καλύμνου και η έκτασή της είναι 0,456 τ. χλμ. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 δεν κατοικείται και σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης υπάγεται στο Δήμο Καλυμνίων.
Ως οικισμός αναγνωρίστηκε το 2011. Είναι επισκέψιμη με καΐκια ή ιστιοπλοϊκά σκάφη. Εμείς ναυλώσαμε το σκάφος "Μικρός Κόσμος" από το Μαστιχάρι για μια ημερήσια εκδρομή στα Νερά, και χωρίς να το έχουμε συμφωνήσει,ο καπετάνιος για να μας ευχαριστήσει στο τέλος μας πήγε και στα Βλυχάδια της Καλύμνου για έναν καφέ στον "πολιτισμό".
 
Με το που φτάσαμε στη μικρή προβλήτα, μας εντυπωσίασαν τα σμαραγδένια νερά στο μικρό φιλόξενο λιμάνι.
Στα Νερά βρίσκεται το Ιερό Κάθισμα του Σταυρού που εορτάζει στις 14 Σεπτεμβρίου. Μερικά σκαλάκια κι ένα μικρό τσιμεντένιο δρομάκι ανάμεσα σ’ ένα μικρό, αλλά πυκνό, πευκοδάσος μας οδηγούν εκεί, στο μοναδικό εκκλησάκι του νησιού όπου βγάλαμε και μια ομαδική φωτογραφία, πριν χωριστούμε για να εξερευνήσουμε τη Νερά, όπως λένε οι ντόπιοι (μάλλον επειδή εννοούν: η (νησίδα) Νερά). 
Δεν ξέρω τώρα, αλλά σίγουρα παλιότερα την παραμονή της γιορτής της εκκλησίας, στις 13 Σεπτεμβρίου δηλαδή, γινόταν εσπερινός και ερχόταν πολύς κόσμος από την Κάλυμνο. Παρά την ερημιά και την γενικότερη απουσία ανθρώπινης ζωής, το εκκλησάκι είναι περιποιημένο και φρεσκοβαμμένο. 
Λίγο πιο πέρα, μόνος του, δεσπόζει ένας τεράστιος σταυρός, ένα από τα λίγα αξιοθέατα του νησιού, στον οποίο υπάρχει σκάλα για ν’ ανέβει κανείς.
Η μικρή νησίδα έχει κηρυχθεί ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας για τα είδη: Μαυροπετρίτης (Falco eleonorae), Falco naumanni, Πετρίτης (Falco peregrinus) και Αιγαιόγλαρος (Larus audouinii) από το Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο NATURA 2000. Εμείς συναντήσαμε, σε εντυπωσιακά μεγάλους αριθμούς, τους Αιγαιόγλαρους, οι οποίοι μας συνόδευσαν με την παρουσία τους και το "τραγούδι" τους καθ'όλη τη διάρκεια της παραμονής μας στο νησί.
Η αλήθεια είναι ότι νιώσαμε ενοχές που αναστατώσαμε αυτό το γλαρονήσι και ήμασταν ιδιαίτερα προσεκτικοί στα συναπαντήματά μας με τα νεαρά γλαρόνια και με τα αυγά που υπήρχαν διάσπαρτα σε όλη τη νησίδα.
Όταν ξεκινάμε για μια τέτοια εκδρομή, η φιλοσοφία των περισσότερων είναι να εξερευνήσουμε έναν άγνωστο τόπο με όλους τους τρόπους. Φυσικά, ακολουθούν και άνθρωποι που δεν είναι πεζοπόροι και δεν θέλουν να περπατήσουν ή να εξερευνήσουν. Αυτοί είναι ελεύθεροι να ακολουθήσουν το δικό τους πρόγραμμα, να αράξουν σε μια παραλία και να χαλαρώσουν.
Οι υπόλοιποι ξεκινάμε από το εκκλησάκι του Σταυρού, του οποίου το καμπαναριό φαίνεται καθώς απομακρυνόμαστε προς τη νότια πλευρά του νησιού, όπου το τοπίο είναι πιο άγριο με κύριο σκηνικό τα απόκρημνα ψηλά βράχια.
Ιδιαίτεροι σχηματισμοί, φυσικές βραχώδεις γέφυρες, σπηλιές και τρύπες μας τραβούν το (φωτογραφικό) ενδιαφέρον.
Τα Νερά έχουν υψόμετρο 20 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Δεν είναι δύσκολο να διασχίσεις το νησί από άκρη σ' άκρη αρκεί να μπορείς να περπατάς ανάμεσα στα βάτα και στους σκίνους.
Μετά από υπόδειξη της φίλης Andrea, το φυτό, που υπήρχε διάσπαρτα στο νησί, αν και σε σχεδόν αποξηραμένη μορφή, είναι μάλλον
ο Νάρθηκας ή η Φέρουλα η κοινή (Ferula communis), ή ο άρτυκας, ή ο γιγαντιαίος μάραθος. Παρά το όνομά του, το φυτό αυτό δεν είναι ένα είδος γνήσιου μάραθου, το οποίο ανήκει σε άλλο γένος (Foeniculum). Είναι ένα ποώδες, πολυετές φυτό, με χοντρό βλαστό και ύψος μέχρι 2,5 με 3 μέτρα. Φύεται δε, στις παραθαλάσσιες περιοχές της Μεσογείου. Βρίσκεται στα μεσογειακά δάση και τους θαμνότοπους. Στην αρχαιότητα, ήταν γνωστός ως «νάρθηξ». Το φυτό είναι δηλητηριώδες και προκαλεί στα βοοειδή αιμορραγικές ασθένειες. Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον ότι Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Προμηθέας έκλεψε την φωτιά από τους Θεούς και την μετέφερε στους ανθρώπους μέσα στους κούφιους βλαστούς του νάρθηκα. Επίσης, το φυτό χρησιμοποιούνταν στην αρχαία Ελλάδα εξαιτίας της ευλυγισίας, του μαλακού εσωτερικού του και της αντοχής του ώστε να σταθεροποιούν κατάγματα των άκρων. Οι αρχαίοι άνοιγαν τον βλαστό και με αυτόν περιέβαλαν το άκρο που είχε υποστεί κάταγμα.
Στη συνέχεια, αφού εξερευνήσαμε το μικρό νησάκι σπιθαμή προς σπιθαμή, αναζητήσαμε κάποια παραλία και εντοπίσαμε τρεις, η μία καλύτερη από την άλλη. Η πρώτη ήταν το μικρό κολπάκι στο λιμανάκι που αράξαμε, και οι άλλες δύο προχωρώντας βόρεια, από το εκκλησάκι όλο δεξιά. Καλύτερη απ'όλες η τελευταία στη σειρά, ένας μικρός παράδεισος με καταπράσινα, σμαραγδένια νερά κι όμορφη αμμουδιά.
Κοντά στα Νερά σε ακτίνα 3 χιλιομέτρων βρίσκονται τα ακόλουθα: Σταυρός, Όρμος Βλυχάδια, Νησίς Ασπροπνίχτη, Νησίς Άγιος Ανδρέας, Άκρα Κεφάλα, και Καρίνα. Μετά από το μπάνιο κι ένα γρήγορο κολατσιό, πρέπει να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής γιατί το σκάφος μας περιμένει. Δεν μάθαμε ποτέ τι χρήση είχαν τα 2-3 ερειπωμένα κτίρια που υπάρχουν πάνω στο νησί. Το ένα στο φιλόξενο λιμανάκι, και ακόμη 1-2 πάνω από το εκκλησάκι. Κάπου άκουσα ότι μπορεί να υπήρχε εκεί μια ταβέρνα παλιότερα. Δεν ξέρω αν ισχύει.
τα αγόρια της παρέας ξεκουράζονται λίγο πριν την επιβίβαση για τη συνέχεια στα Βλυχάδια.
Ίσως πολλοί αναρωτιέστε τι στο καλό κάνουμε στις βραχονησίδες, όμως πιστέψτε με, μια μέρα στον παράδεισο κάπως έτσι πρέπει να μοιάζει. 
*Για μια ακόμη φορά ζητώ συγγνώμη για τα "κύματα" στον ουρανό στις φωτογραφίες, για να βάλω πολλές φωτογραφίες, κατεβάζω πολύ την ανάλυση
Κείμενο, Φωτογραφίες: Sophia Karagianni

Ακολουθεί η μετάφραση του κειμένου στα αγγλικά:

NERA ISLET, ANOTHER LITTLE PARADISE

It is well known how fond we are of the small islands, islets, and rocky islets of the Dodecanese. Thus, 38 hikers from Kos decided to visit Nera Islet for the first time in May 2018.

Nera, or Nera Islet, is part of the Dodecanese, located south of Kalymnos, with an area of 0.456 sq. km. According to the 2011 census, it is uninhabited and, under the “Kallikratis” administrative plan, it belongs to the Municipality of Kalymnos.

It was officially recognized as a settlement in 2011. It can be visited by fishing boats or sailing yachts. We chartered the boat Mikros Kosmos (“Little World”) from Mastichari for a one-day excursion to Nera, and, without it having been arranged, the captain, in order to please us, finally took us to Vlychadia of Kalymnos for a coffee in “civilization.”

The moment we arrived at the small pier, we were impressed by the emerald waters of the tiny welcoming harbor. On Nera stands the Holy Chapel of the Cross, which celebrates its feast on September 14th. A few steps and a small cement path through a small but dense pine forest lead us there, to the island’s only chapel, where we took a group photo before splitting up to explore Nera, as the locals call it (most likely because they mean “the [islet of] Nera”).

I do not know about now, but certainly in the past, on the eve of the chapel’s feast, that is, on September 13th, a vespers service was held and many people came from Kalymnos. Despite the solitude and the general absence of human life, the chapel is neat and freshly painted.

A little further on, standing alone, dominates a huge cross, one of the few sights of the islet, with a staircase that allows one to climb it.

The small islet has been declared a Special Protection Area for the species: Eleonora’s falcon (Falco eleonorae), lesser kestrel (Falco naumanni), peregrine falcon (Falco peregrinus), and Audouin’s gull (Larus audouinii) by the European ecological network NATURA 2000. We encountered, in impressively large numbers, the Audouin’s gulls, which accompanied us with their presence and their “song” throughout our stay on the islet.

The truth is that we felt guilty for disturbing this gull island, and we were especially careful during our encounters with the young gulls and the eggs scattered all over the islet.

When we set out for such an excursion, the philosophy of most participants is to explore an unknown place in every possible way. Naturally, there are also those who are not hikers and do not wish to walk or explore. They are free to follow their own program, relax on a beach, and enjoy their time.

The rest of us set off from the chapel of the Cross, whose bell tower remains visible as we move toward the southern side of the islet, where the landscape is wilder, dominated by steep, tall cliffs.

Distinct formations, natural rocky bridges, caves, and holes captured our (photographic) interest.

Nera has an elevation of 20 meters above sea level. It is not difficult to cross the islet from one end to the other, as long as you can manage walking among brambles and mastic bushes.

Following the suggestion of our friend Andrea, the plant scattered across the islet—though mostly in almost dried-out form—seems to be the Giant Fennel (Ferula communis), also called “narthex” in antiquity. Despite its name, it is not a true fennel species, which belongs to a different genus (Foeniculum). It is an herbaceous perennial, with a thick stem reaching up to 2.5–3 meters in height. It grows in Mediterranean coastal areas, forests, and scrublands. In antiquity, it was known as “narthex.” The plant is poisonous and causes hemorrhagic diseases in cattle. I found it very interesting that, according to Greek mythology, Prometheus stole fire from the gods and carried it to humans inside the hollow stems of the narthex. The plant was also used in ancient Greece for its flexibility, its soft interior, and its strength, so as to stabilize fractures of the limbs. The ancients would split the stem and use it to encase the injured limb.

After exploring the small islet thoroughly, we looked for a beach and discovered three—each better than the last. The first was the tiny cove at the harbor where we docked, and the other two further north, always to the right from the chapel. The best of all was the last one, a little paradise with green, emerald waters and a beautiful sandy shore.

Within a radius of 3 km from Nera are the following: Stavros, Vlychadia Bay, the islet of Aspropnichti, the islet of Agios Andreas, Cape Kefala, and Karina. After a swim and a quick snack, it was time to head back, as our boat was waiting. We never found out the use of the 2–3 ruined buildings on the islet. One stands at the welcoming harbor, and another 1–2 above the chapel. I heard somewhere that there might once have been a tavern there. I do not know if that is true.

The boys of the group resting shortly before boarding, to continue to Vlychadia.

Perhaps many wonder what on earth we are doing on rocky islets, but believe me, a day in paradise must look something like this.
Once again, I apologize for the “waves” in the sky in the photos—so as to upload many photos, I reduce the resolution a lot.