ΚΟΚΚΙΝΑ ΝΕΡΑ, ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ-ΙΑΜΑΤΙΚΗ ΠΗΓΗ ΤΩΝ ΠΙΣΩ ΘΕΡΜΩΝ
Μερικά χιλιόμετρα νοτιοδυτικά των Ιαματικών Λουτρών στα Εμπρός Θερμά, βρίσκεται η "αναβράζουσα κύρια θερμοπηγή", τα Πίσω Θέρμη, πάνω από την οποία υπάρχει και το "υπόγειο μονύδριον" της Αγίας Ειρήνης. Πρόκειται για πανάρχαιη θερμοπηγή, της οποίας τα ίχνη των κτισμάτων φαίνονται ακόμη και σήμερα. Τα πόσιμα ιαματικά νερά της, με θερμοκρασία 46 βαθμών, είναι κατάλληλα για τη θεραπεία ηπατικών ασθενειών.
Σύμφωνα με τον Εμμανουήλ Ι. Καρπάθιου (Μητροπολίτου Μεσημβρίας της επί Ευξείνω) στο "Εκκλησία Κω Δωδεκανήσου"-Τόμος Πρώτος, βιβλίον Δεύτερον, Αθήνα 1969 τα ιαματικά αυτά λουτρά λέγονταν από κάποιους και τα "Λουτρά του Ιπποκράτους".
Σύμφωνα με άλλες πηγές, η πηγή είναι μεσόθερμη χλωριονατριούχος, φτάνει τους 45ο C και ενδείκνυται για νεφρικές παθήσεις.
Οι θεραπευτικές ιδιότητες των θερμοπηγών της Κω είναι γνωστές από την αρχαιότητα. Εξάλλου, η ιστορική συνέχεια διαχρονικά είναι αυταπόδεικτη από τη συνεχή ροή του ανεξάντλητου νερού. Ποικίλες παθήσεις, όπως, αρθριτικές, νεφρικές, καρδιοαγγειακές, γαστρεντερικές, νευρικές, ακόμη και για τεκνοποιία, για εισπνοές ή για πόση κλπ., οδηγούσαν, όπως και σήμερα, τους κατοίκους του νησιού μας στα θερμά λουτρά του Αγίου Φωκά, του Αγίου Σουλά, στους Βολκάνους, το Κοκκινόνερο ή και στα Πίσω Θέρμη της Αγίας Ειρήνης.
Το σκηνικό που άφηνε τις ωραιότερες αναμνήσεις "διακοπων" της εποχή-ίσως να ήταν και οι μοναδικές για τους προγόνους μας-γινόταν στα μπάνια της Αγίας Ειρήνης, κάτω από το Δίκαιο Χριστό στα "Πίσω Θέρμη". Εκεί πήγαιναν με το πλεούμενο του Ζαφείρη Λευτέρη "τα Γημελάκια" συνήθως οι Αντιμαχείτες, Καρδαμιώτες, λίγοι Κεφαλιανοί και Πυλιώτες από την αποβάθρα της Καρδάμαινας.
Μια ολόκληρη αποικία από καταλύματα με χράμια υφαντά, άναρχης δόμησης, που θύμιζε τσιγγάνικο μαχαλά, απλωνόταν στον περίγυρο του ναυδρίου της Αγίας Ειρήνης. Δίπλα, πάνω στο κύμα, αναβλύζει και τώρα το ιαματικό νερό της πανάρχαιης πηγής, 46 βαθμών θερμοκρασίας, θερμότερο και από του Αγίου Φωκά. Το άγριο, δυσπρόσιτο και υποβλητικό τοπίο, με τους απότομους κρημνούς και τους βραχώδεις όγκους των βουνών της Αγίας Ποκούς και του Δικαίου, που επικρέμονται ψηλά και πάνω από τη θερμοπηγή, δημιουργούσε στους επισκέπτες ένα αίσθημα αποκοπής και απομόνωσης.
Διέξοδος και μονοπάτι ελευθερίας δια ξηράς γύρω από την πηγή δεν υπάρχει παρά μόνο οι κατσικόδρομοι για τους ορεσείβιους. Μόνη παρηγοριά, το καϊκι που ερχόταν καθημερινά από την Καρδάμαινα μεταφέροντας τρόφιμα και προπάντων πόσιμο νερό με τις λαϊνες. Ίχνη ηαφαιστειογενούς φλέβας νερού υπογαλακτώδος γεύσης υπάρχει εκεί κοντά που με καφέ θυμίζει καφέ με γάλα.
Ακόμη και σήμερα η πρόσβαση με τα πόδια είναι δύσκολη και για λίγους, από μονοπάτι που ξεκινάει από την Αϊπόβρυση. Συνήθως, η πρόσβαση είναι εφικτή μόνο με σκάφος. Το νερό βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση από το εκκλησάκι της Αγίας Ειρήνης, βγαίνει μέσα από τα βράχια, και χύνεται στη θάλασσα. Είναι πηχτό, πορτοκαλοκόκκινο, κοχλάζει και μυρίζει θειάφι.
Σύμφωνα με το Βασίλη Χατζηβασιλείου, πριν από πολλά χρόνια οι Ιταλοί κατάφερναν να μεταφέρουν στη θερμοπηγή της Καλλιθέας Ρόδου κάθε εβδομάδα σε γυάλινες δεξαμενές, ερμητικά κλεισμένες, το νερό της θερμοπηγής της Αγίας Ειρήνης,
Δείτε το βίντεο:
Απομεινάρια από τις εγκαταστάσεις των ιαματικών λουτρών βρίσκονται παντού γύρω από τα Κόκκινα Νερά.
Αξιοποίηση και για τα "πίσω Θερμά" και την Αγ. Ειρήνη
Πληροφορίες: Ιστορία της Νήσου Κω-Βασίλη Σ. Χατζηβασιλείου, και 'Οι Ιαματικές Πηγές της Κω" στο Blog του κ Βασίλη Χατζηβασιλείου
Κωακές Καταγραφές από το χθες, σελίδες 51-54 (Τα Θέρμη της Κω)-Θανάση Η. Γιωργαλλή
φωτογραφίες: Sophia Karagianni
περισσότερα για την Αγία Ειρήνη
Μερικά χιλιόμετρα νοτιοδυτικά των Ιαματικών Λουτρών στα Εμπρός Θερμά, βρίσκεται η "αναβράζουσα κύρια θερμοπηγή", τα Πίσω Θέρμη, πάνω από την οποία υπάρχει και το "υπόγειο μονύδριον" της Αγίας Ειρήνης. Πρόκειται για πανάρχαιη θερμοπηγή, της οποίας τα ίχνη των κτισμάτων φαίνονται ακόμη και σήμερα. Τα πόσιμα ιαματικά νερά της, με θερμοκρασία 46 βαθμών, είναι κατάλληλα για τη θεραπεία ηπατικών ασθενειών.
Σύμφωνα με τον Εμμανουήλ Ι. Καρπάθιου (Μητροπολίτου Μεσημβρίας της επί Ευξείνω) στο "Εκκλησία Κω Δωδεκανήσου"-Τόμος Πρώτος, βιβλίον Δεύτερον, Αθήνα 1969 τα ιαματικά αυτά λουτρά λέγονταν από κάποιους και τα "Λουτρά του Ιπποκράτους".
Σύμφωνα με άλλες πηγές, η πηγή είναι μεσόθερμη χλωριονατριούχος, φτάνει τους 45ο C και ενδείκνυται για νεφρικές παθήσεις.
Οι θεραπευτικές ιδιότητες των θερμοπηγών της Κω είναι γνωστές από την αρχαιότητα. Εξάλλου, η ιστορική συνέχεια διαχρονικά είναι αυταπόδεικτη από τη συνεχή ροή του ανεξάντλητου νερού. Ποικίλες παθήσεις, όπως, αρθριτικές, νεφρικές, καρδιοαγγειακές, γαστρεντερικές, νευρικές, ακόμη και για τεκνοποιία, για εισπνοές ή για πόση κλπ., οδηγούσαν, όπως και σήμερα, τους κατοίκους του νησιού μας στα θερμά λουτρά του Αγίου Φωκά, του Αγίου Σουλά, στους Βολκάνους, το Κοκκινόνερο ή και στα Πίσω Θέρμη της Αγίας Ειρήνης.
Το σκηνικό που άφηνε τις ωραιότερες αναμνήσεις "διακοπων" της εποχή-ίσως να ήταν και οι μοναδικές για τους προγόνους μας-γινόταν στα μπάνια της Αγίας Ειρήνης, κάτω από το Δίκαιο Χριστό στα "Πίσω Θέρμη". Εκεί πήγαιναν με το πλεούμενο του Ζαφείρη Λευτέρη "τα Γημελάκια" συνήθως οι Αντιμαχείτες, Καρδαμιώτες, λίγοι Κεφαλιανοί και Πυλιώτες από την αποβάθρα της Καρδάμαινας.
Μια ολόκληρη αποικία από καταλύματα με χράμια υφαντά, άναρχης δόμησης, που θύμιζε τσιγγάνικο μαχαλά, απλωνόταν στον περίγυρο του ναυδρίου της Αγίας Ειρήνης. Δίπλα, πάνω στο κύμα, αναβλύζει και τώρα το ιαματικό νερό της πανάρχαιης πηγής, 46 βαθμών θερμοκρασίας, θερμότερο και από του Αγίου Φωκά. Το άγριο, δυσπρόσιτο και υποβλητικό τοπίο, με τους απότομους κρημνούς και τους βραχώδεις όγκους των βουνών της Αγίας Ποκούς και του Δικαίου, που επικρέμονται ψηλά και πάνω από τη θερμοπηγή, δημιουργούσε στους επισκέπτες ένα αίσθημα αποκοπής και απομόνωσης.
Διέξοδος και μονοπάτι ελευθερίας δια ξηράς γύρω από την πηγή δεν υπάρχει παρά μόνο οι κατσικόδρομοι για τους ορεσείβιους. Μόνη παρηγοριά, το καϊκι που ερχόταν καθημερινά από την Καρδάμαινα μεταφέροντας τρόφιμα και προπάντων πόσιμο νερό με τις λαϊνες. Ίχνη ηαφαιστειογενούς φλέβας νερού υπογαλακτώδος γεύσης υπάρχει εκεί κοντά που με καφέ θυμίζει καφέ με γάλα.
Ακόμη και σήμερα η πρόσβαση με τα πόδια είναι δύσκολη και για λίγους, από μονοπάτι που ξεκινάει από την Αϊπόβρυση. Συνήθως, η πρόσβαση είναι εφικτή μόνο με σκάφος. Το νερό βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση από το εκκλησάκι της Αγίας Ειρήνης, βγαίνει μέσα από τα βράχια, και χύνεται στη θάλασσα. Είναι πηχτό, πορτοκαλοκόκκινο, κοχλάζει και μυρίζει θειάφι.
Σύμφωνα με το Βασίλη Χατζηβασιλείου, πριν από πολλά χρόνια οι Ιταλοί κατάφερναν να μεταφέρουν στη θερμοπηγή της Καλλιθέας Ρόδου κάθε εβδομάδα σε γυάλινες δεξαμενές, ερμητικά κλεισμένες, το νερό της θερμοπηγής της Αγίας Ειρήνης,
Δείτε το βίντεο:
Απομεινάρια από τις εγκαταστάσεις των ιαματικών λουτρών βρίσκονται παντού γύρω από τα Κόκκινα Νερά.
Αξιοποίηση και για τα "πίσω Θερμά" και την Αγ. Ειρήνη
Πληροφορίες: Ιστορία της Νήσου Κω-Βασίλη Σ. Χατζηβασιλείου, και 'Οι Ιαματικές Πηγές της Κω" στο Blog του κ Βασίλη Χατζηβασιλείου
Κωακές Καταγραφές από το χθες, σελίδες 51-54 (Τα Θέρμη της Κω)-Θανάση Η. Γιωργαλλή
φωτογραφίες: Sophia Karagianni
περισσότερα για την Αγία Ειρήνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου