ΔΥΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΝΗ (ΜΕΡΟΣ 1ο)

ΔΥΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΝΗ

1. ΔΥΤΙΚΕΣ ΘΕΡΜΕΣ

Οι Δυτικές Θέρμες κατασκευάστηκαν τον 3ο μ.Χ. αιώνα στο νότιο τμήμα του Δυτικού Γυμνασίου, είχαν τραπεζοειδές σχήμα με μήκος 92μ και πλάτος 33μ στα νότια και 35μ στα βόρεια. Όπως είναι προφανές, οι Θέρμες καταλάμβαναν τους χώρους των αιθουσών πίσω από την ανατολική στοά του Δυτικού Γυμνασίου και εκτείνονταν σχεδόν στο μισό μήκος της ανατολικής του πτέρυγας. Σήμερα σώζεται ένα τμήμα της θολωτής στέγης και μια αναστηλωμένη πόρτα. Το κτίριο των Θερμών έπαθε σοβαρές ζημιές στο σεισμό του 469 μ.Χ. και ένα μέρος του μετατράπηκε σε πρωτοχριστιανική βασιλική.

η αναστηλωμένη πόρτα. σε 3 εποχές

2. Ο ΠΛΑΚΟΣΤΡΩΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ (CARDO) ΚΑΙ Ο "ΞΥΣΤΟΣ" ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

cardo

Η αρχαία οδός (cardo) χρονολογείται στον 3ο μ.Χ. αιώνα, έχει κατεύθυνση από ΒΑ προς ΝΔ και είναι σχεδόν ακέραια στα 120μ από τα 160μ του ΝΔ τμήματός της, που έχουν αποκαλυφθεί στο ΝΔ της άκρο. Είναι κατασκευασμένη από αμυγδαλόπετρα (ή τραβερτίνη, είδος ασβεστόλιθου) και εκατέρωθεν του αμαξιτού τμήματός της υπάρχουν πεζοδρόμια. Κάτω από το αμαξιτό τμήμα υπάρχει υπόνομος και στην τοιχοποιία πάνω από το δυτικό (δεξί) πεζοδρόμιο υπάρχουν αγωγοί νερού. 

Το ανεσκαμμένο τμήμα της εκτείνεται κατά μήκος της ανατολικής πλευράς του Δυτικού Γυμνασίου και των Δυτικών Θερμών και της δυτικής πλευράς του Νυμφαίου. Από την τοπογραφική διάταξη αυτών των μνημείων καθώς και του Σταδίου, φαίνεται ότι η οδός προχωρούσε προς τα ΒΑ, κατά μήκος όλης της ανατολικής πλευράς του Σταδίου. Φτάνοντας στο βορειοανατολικότερο άκρο του Σταδίου, η οδός θα βρισκόταν πολύ κοντά στο βόρειο τείχος, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα διέσχιζε μέσω κάποιας πύλης και κατέληγε στον οχυρωμένο χώρο του λιμανιού. Την άποψη αυτή ενισχύουν τα θεμέλια στοάς του 4ου-3ου π.Χ. αιώνα, που διακρίνονται στην ανατολική πλευρά της οδού, βορείως και νοτίως του Νυμφαίου. Στο ΝΔ άκρο της η οδός αυτή διασταυρώνεται με την μεγαλύτερη οδική αρτηρία, που έχει κατεύθυνση από τα ανατολικά προς τα δυτικά.

Το Δυτικό Γυμνάσιο (το μεγαλύτερο από τα τρία Γυμνάσια της Κω) χρονολογείται στο πρώτο μισό του 2ο π.Χ. αιώνα και βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση από το Στάδιο. Το 1938 ο Morricone ανέσκαψε το ΒΑ τμήμα του και Έλληνες αρχαιολόγοι εντόπισαν το ΒΔ τμήμα το 1978. Το δυτικό Γυμνάσιο ήταν μεγάλο παραλληλόγραμμο κτίριο με περίστυλη εσωτερική αυλή και χρησίμευε για άθληση κατά το χειμώνα. Οι ανασκαφές των Ιταλών έφεραν στο φως 17 κίονες του ανατολικού ξυστού (της ανατολικής στοάς) από τοπικό λευκό μάρμαρο, που αναστηλώθηκαν με κατεύθυνση από ΒΑ σε ΝΔ, ίδια με εκείνη του Σταδίου. (Ο Ξυστός δρόμος του Γυμνασίου, δηλαδή ο σκεπαστός δρόμος για άθληση χωρίς να μουσκεύουν απ' τη βροχή οι αθλητές ή να λιώνουν απ΄ τον ήλιο).Από τους χώρους άθλησης πίσω από το ξυστό σώζεται μόνο ένα ψηφιδωτό δάπεδο.

Οι αθλητές πριν αγωνιστούν γυμνοί αλείφονταν με λάδι, το οποίο μετά τον αγώνα, χρειαζόταν να το ξύσουν για να βγει.Από κει, προκύπτει η ονομασία 'Ξυστό"

Οι διαστάσεις του Γυμνασίου ήταν 180 Χ 90μ και πιθανότατα είχε 81 κίονες δωρικού ρυθμού, το κατώτερο μέρος των οποίων ήταν λείο, το χώριζε δε από το Στάδιο ένα δρομάκι πλάτους 1,30μ. Στη ρωμαϊκή εποχή (3^ος μ.Χ. αιώνας) προστέθηκε στη ΝΑ πλευρά του πισίνα και απέκτησε περίπου την παρακάτω μορφή. 

Το "κολυμβητήριο"

φωτογραφίες: Sophia Karagianni
πληροφορίες εδώ:
Για πληροφορίες και φωτογραφίες του Ξυστού Δρόμου μετά το σεισμό του 2017 δείτε το άρθρο : 5 ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΩ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΕΙΣΜΟ

Ακολουθεί η μετάφραση του κειμένου στα αγγλικά:

WESTERN ARCHAEOLOGICAL ZONE

1. The Western Baths

The Western Baths were constructed in the 3rd century AD in the southern section of the Western Gymnasium.

They had a trapezoidal shape, 92 meters in length, 33 meters wide on the south side, and 35 meters on the north side.

As is evident, the Baths occupied the rooms situated behind the eastern colonnade of the Western Gymnasium and extended over almost half the length of its eastern wing.

Today, a section of the vaulted roof and a restored doorway survive.

The building of the Baths suffered severe damage during the earthquake of 469 AD, and part of it was converted into an early Christian basilica.

(the restored doorway, shown in three different periods)

---

2. The Paved Street (Cardo) and the “Xystos” of the Gymnasium

The ancient street (cardo) dates to the 3rd century AD, oriented from northeast to southwest.

Its southwestern section, measuring about 120 meters of its total 160-meter length, has been almost entirely preserved.

It was built with local travertine (a type of limestone), and sidewalks were constructed on both sides of the carriageway.

Beneath the main road runs a drainage system, while the masonry above the western (right-hand) sidewalk contains water conduits.

The excavated section extends along the eastern side of the Western Gymnasium and the Western Baths, and along the western side of the Nymphaeum.

From the topographic layout of these monuments, as well as of the Stadium, it appears that the road continued northeastward, running the entire length of the eastern side of the Stadium.

Reaching the northeasternmost end of the Stadium, the road would have approached the northern wall, which it likely crossed through a gate to enter the fortified harbor area.

This hypothesis is supported by the remains of a stoa dating from the 4th–3rd century BC, visible on the eastern side of the road, both north and south of the Nymphaeum.

At its southwestern end, this road intersects with the larger main thoroughfare running east to west.

---

The Western Gymnasium (the largest of the three Gymnasia of Kos) dates to the first half of the 2nd century BC and lies very close to the Stadium.

In 1938, Morricone excavated its northeastern section, while Greek archaeologists located its northwestern section in 1978.

The Western Gymnasium was a large rectangular building with a peristyle inner courtyard and was used for athletic training during the winter months.

The Italian excavations uncovered 17 columns of the eastern xystos (the eastern colonnade) made of local white marble, which were re-erected along an axis running from northeast to southwest, the same orientation as the Stadium.

(The xystos of the Gymnasium was the covered walkway where athletes trained without being soaked by rain or scorched by the sun.)

From the training areas located behind the xystos, only one mosaic floor has survived.

Before competing naked, the athletes would anoint themselves with oil, which, after the contest, they needed to scrape off — hence the name “xystos” (“scraped”).

The Gymnasium measured 180 by 90 meters and probably featured 81 Doric columns, whose lower sections were smooth.

It was separated from the Stadium by a narrow lane, 1.30 meters wide.

In the Roman period (3rd century AD), a swimming pool was added on the southeastern side, giving the complex approximately the following appearance.

(the “swimming pool”)