Κατ' αρχήν μην το επιχειρήσετε ποτέ και για κανένα λόγο. Πρόκειται για την πιο δύσκολη και επικίνδυνη κατάβαση στο νησί της Κω. Εγώ,προσωπικά, γλίστρησα με κίνδυνο να γκρεμοτσακιστώ.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Τον όρμο Μοσχαλίου τον είδαμε πρώτη φορά σε πεζοπορία προς το Βριόκαστρο (επίσης δύσκολη πεζοπορία).
Αφήνουμε τ'αμάξια λίγο πριν τον Άγιο Μάμα, προσπερνάμε το λόφο Κερί και βλέπουμε να δεσπόζει μπροστά μας το Βριόκαστρο.
![]() |
το Βριόκαστρο |
Σε όλη τη διαδρομή η θέα από το απέραντο γαλάζιο είναι συγκλονιστική.
Στην κορυφή του Βριόκαστρου βλέπουμε το Μοσχάλι με το καταπράσινο νερό και αποφασίζουμε να επιχειρήσουμε κατάβαση.
Ανάμεσα στο λόφο Κερί και το Βριόκαστρο υπάρχει ένα σελλάδι, ένα κοίλωμα. Ξεκινάμε την κατάβαση από κει.
Τα βράχια μοιάζουν απόκρημνα αλλά εμείς πάντα βρίσκουμε μια λύση.
Αυτή τη φορά στέκεται αδύνατον. Η παραλία που αντικρύζουμε από ψηλά, είναι μία από τις ωραιότερες που έχω δει στο νησί αλλά δεν υπάρχουν πατήματα, δεν έχουμε σχοινί μαζί μας, ούτε κι αλεξίπτωτο.
Λίγο μετά, ο Σέμης Σεβαστάκης που έχει την καντίνα στο Kavo Paradiso μας είπε ότι δεν υπάρχει πιο σπάνιο φαινόμενο από το να δεις αυτήν την παραλία χωρίς κύμα. Ρωτήσαμε αν μπορούσαμε να κολυμπήσουμε ως εκεί από το Κάβο και μας είπε ότι είναι αδύνατον λόγω των ισχυρών ρευμάτων, μόνο με σκάφος.
Μας είπε, επίσης, ότι υπάρχει πρόσβαση από ένα σημείο που λέγεται το "Τρίμμα του Δάσκαλου", καθώς, όπως λένε οι παλιοί Κεφαλιανοί, ένας δάσκαλος κατέβαινε εκεί κι έτριβε χταπόδια για να μυρίσουν οι σμέρνες και να πλησιάσουν για να τις πιάσει (φημολογείται ότι έχει πολλές σμέρνες η περιοχή).
Θα το βρω το τρίμμα του Δάσκαλου, ή θα προσεγγίσουμε την ακτή με σκάφος και θα επανέλθω στον Όρμο Μοσχαλίου.
Κείμενο,Φωτογραφίες: Sophia Karagianni
MOSCHALI BAY, KEFALOS
First of all, never attempt it, under any circumstances. It is the most difficult and dangerous descent on the island of Kos. Personally, I slipped with the risk of falling down the cliff.
Throughout the route, the view over the endless blue is breathtaking.
From the top of Vriokastro, we see Moschali with its emerald-green waters and decide to attempt the descent.
Between the hill of Keri and Vriokastro, there is a selladi (a small pass, a hollow). We start the descent from there.
The rocks seem steep, but we always manage to find a way.
This time, however, it proves impossible. The beach we see from above is one of the most beautiful I have ever seen on the island, but there are no footholds, we don’t have a rope with us, nor a parachute.
A little later, Semis Sevastakis, who runs the canteen at Kavo Paradiso, told us that there is nothing rarer than seeing this beach without waves. We asked if we could swim there from the Cape, and he told us it was impossible due to strong currents—only by boat.
He also told us that there is access from a place called the “Trima tou Daskalou” (“the Teacher’s Rub”), because, as the old Kefalians say, a teacher used to go down there and rub octopuses so that the smell would attract the moray eels and he could catch them (the area is said to have many moray eels).
I will find the Trima tou Daskalou, or we will approach the coast by boat, and I will return to Moschali Bay.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου