ΟΡΜΟΣ ΜΟΣΧΑΛΙΟΥ, ΚΕΦΑΛΟΣ
Κατ' αρχήν μην το επιχειρήσετε ποτέ και για κανένα λόγο. Πρόκειται για την πιο δύσκολη και επικίνδυνη κατάβαση στο νησί της Κω. Εγώ,προσωπικά, γλίστρησα με κίνδυνο να γκρεμοτσακιστώ.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Τον όρμο Μοσχαλίου τον είδαμε πρώτη φορά σε πεζοπορία προς το Βριόκαστρο (επίσης δύσκολη πεζοπορία).
Αφήνουμε τ'αμάξια λίγο πριν τον Άγιο Μάμα, προσπερνάμε το λόφο Κερί και βλέπουμε να δεσπόζει μπροστά μας το Βριόκαστρο.
Δεξιά από το Βριόκαστρο, ο Όρμος Χιλανδρίου και το Kavo Paradiso και αριστερά ο Όρμος Μοσχαλίου.
Σε όλη τη διαδρομή η θέα από το απέραντο γαλάζιο είναι συγκλονιστική.
Στην κορυφή του Βριόκαστρου βλέπουμε το Μοσχάλι με το καταπράσινο νερό και αποφασίζουμε να επιχειρήσουμε κατάβαση.
Ανάμεσα στο λόφο Κερί και το Βριόκαστρο υπάρχει ένα σελλάδι, ένα κοίλωμα. Ξεκινάμε την κατάβαση από κει.
Τα βράχια μοιάζουν απόκρημνα αλλά εμείς πάντα βρίσκουμε μια λύση.
Αυτή τη φορά στέκεται αδύνατον. Η παραλία που αντικρύζουμε από ψηλά, είναι μία από τις ωραιότερες που έχω δει στο νησί αλλά δεν υπάρχουν πατήματα, δεν έχουμε σχοινί μαζί μας, ούτε κι αλεξίπτωτο.
Λίγο μετά, ο Σέμης Σεβαστάκης που έχει την καντίνα στο Kavo Paradiso μας είπε ότι δεν υπάρχει πιο σπάνιο φαινόμενο από το να δεις αυτήν την παραλία χωρίς κύμα. Ρωτήσαμε αν μπορούσαμε να κολυμπήσουμε ως εκεί από το Κάβο και μας είπε ότι είναι αδύνατον λόγω των ισχυρών ρευμάτων, μόνο με σκάφος.
Μας είπε, επίσης, ότι υπάρχει πρόσβαση από ένα σημείο που λέγεται το "Τρίμμα του Δάσκαλου", καθώς, όπως λένε οι παλιοί Κεφαλιανοί, ένας δάσκαλος κατέβαινε εκεί κι έτριβε χταπόδια για να μυρίσουν οι σμέρνες και να πλησιάσουν για να τις πιάσει (φημολογείται ότι έχει πολλές σμέρνες η περιοχή).
Θα το βρω το τρίμμα του Δάσκαλου, ή θα προσεγγίσουμε την ακτή με σκάφος και θα επανέλθω στον Όρμο Μοσχαλίου.
Κείμενο,Φωτογραφίες: Sophia Karagianni
Κατ' αρχήν μην το επιχειρήσετε ποτέ και για κανένα λόγο. Πρόκειται για την πιο δύσκολη και επικίνδυνη κατάβαση στο νησί της Κω. Εγώ,προσωπικά, γλίστρησα με κίνδυνο να γκρεμοτσακιστώ.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Τον όρμο Μοσχαλίου τον είδαμε πρώτη φορά σε πεζοπορία προς το Βριόκαστρο (επίσης δύσκολη πεζοπορία).
Αφήνουμε τ'αμάξια λίγο πριν τον Άγιο Μάμα, προσπερνάμε το λόφο Κερί και βλέπουμε να δεσπόζει μπροστά μας το Βριόκαστρο.
το Βριόκαστρο |
Σε όλη τη διαδρομή η θέα από το απέραντο γαλάζιο είναι συγκλονιστική.
Στην κορυφή του Βριόκαστρου βλέπουμε το Μοσχάλι με το καταπράσινο νερό και αποφασίζουμε να επιχειρήσουμε κατάβαση.
Ανάμεσα στο λόφο Κερί και το Βριόκαστρο υπάρχει ένα σελλάδι, ένα κοίλωμα. Ξεκινάμε την κατάβαση από κει.
Τα βράχια μοιάζουν απόκρημνα αλλά εμείς πάντα βρίσκουμε μια λύση.
Αυτή τη φορά στέκεται αδύνατον. Η παραλία που αντικρύζουμε από ψηλά, είναι μία από τις ωραιότερες που έχω δει στο νησί αλλά δεν υπάρχουν πατήματα, δεν έχουμε σχοινί μαζί μας, ούτε κι αλεξίπτωτο.
Λίγο μετά, ο Σέμης Σεβαστάκης που έχει την καντίνα στο Kavo Paradiso μας είπε ότι δεν υπάρχει πιο σπάνιο φαινόμενο από το να δεις αυτήν την παραλία χωρίς κύμα. Ρωτήσαμε αν μπορούσαμε να κολυμπήσουμε ως εκεί από το Κάβο και μας είπε ότι είναι αδύνατον λόγω των ισχυρών ρευμάτων, μόνο με σκάφος.
Μας είπε, επίσης, ότι υπάρχει πρόσβαση από ένα σημείο που λέγεται το "Τρίμμα του Δάσκαλου", καθώς, όπως λένε οι παλιοί Κεφαλιανοί, ένας δάσκαλος κατέβαινε εκεί κι έτριβε χταπόδια για να μυρίσουν οι σμέρνες και να πλησιάσουν για να τις πιάσει (φημολογείται ότι έχει πολλές σμέρνες η περιοχή).
Θα το βρω το τρίμμα του Δάσκαλου, ή θα προσεγγίσουμε την ακτή με σκάφος και θα επανέλθω στον Όρμο Μοσχαλίου.
Κείμενο,Φωτογραφίες: Sophia Karagianni
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου