ΚΕΦΑΛΙΑΝΕΣ ΛΑΜΠΡΟΠΙΤΕΣ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΜΑ ΤΗΣ
Είναι η τοπική μας λιχουδιά. Είναι η παραδοσιακή πασχαλινή Κωακή συνταγή. Είναι η συνταγή που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά με καμάρι. Λαμπρόπιτες ίσως βρείτε και σε άλλα νησιά της Δωδεκανήσου, αλλά όλοι οι ντόπιοι θεωρούν πως η Λαμπρόπιτα "γεννήθηκε" στην Κω, μαζί με το τυρί της πόσας και το γλυκό ντοματάκι.
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη λαμπρόπιτας και πολλές διαφορετικές συνταγές. Σήμερα η φίλη μου η Μαρία, μαζί με τη μαμά της, τη Φιλίτσα, και την κόρη της, έφτιαξαν παραδοσιακές λαμπρόπιτες Κεφάλου και εντόπισα πολλές διαφορές με τις λαμπρόπιτες της Κω, ξεκινώντας με τη βασικότερη: Η Κεφαλιανή λαμπρόπιτα δεν μπαίνει σε φόρμα και το σχήμα της δίνεται με το χέρι.
Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή τα πράγματα. Οι ποσότητες ίσως ακουστούν εξωπραγματικές, γιατί τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν έβγαλαν 120 λαμπρόπιτες (οπότε κάντε την αναγωγή) κι αυτό γιατί η Μαρία α) φτιάχνει για να μοιράζει σε οικογένεια και φίλους και β) γιατί οι λαμπρόπιτες -αν αποθηκευτούν στην κατάψυξη- μπορούν να φαγωθούν κι έναν ολόκληρο χρόνο μετά.
Για τα 120 κομμάτια: Για τη ζύμη:
- 4 κιλά λευκό αλεύρι, 1 κιλό κίτρινο και 1 κιλό ολικής (6 κιλά συνολικά)
- 6 μαγιές ξηρές
- λίγο αλάτι και λίγη ζάχαρη για την "ενεργοποίηση" της μαγιάς
- λίγο νερό και στο τέλος ελαιόλαδο
- 8 κιλά τυρί (το συγκεκριμένο ήταν χειροποίητο. Το έφτιαξε η Μαρία με τα χεράκια της από αγελαδινό γάλα)
- 12-13 αυγά
- 2 κούπες άσπρο αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- λίγο αλάτι
Η μικρή Τριανταφυλλιά γεμίζει τις βάσεις με τη γέμιση και ραντίζει την επιφάνεια με γάλα. Το έξυπνο "κόλπο" να βάζει λίγο αλεύρι στη γέμιση, κάνει τη γέμιση πιο συμπαγή και δεν υπερχειλίζει, ούτε είναι υδαρή. Για τσαχπινιά και γεύση, βάζει στο τέλος δύο "ματάκια" από κανέλλα. Οι λαμπρόπιτες τοποθετούνται σε μεγάλες λαμαρίνες κι είναι έτοιμες για τον φούρνο.
Καθαρά για λόγους εξοικονόμησης ενέργειας, χώρου και χρόνου, οι 6 λαμαρίνες μεταφέρθηκαν στον παραδοσιακό φούρνο του Παπαζαχαρίου, όπου και ψήθηκαν.
Το ξεχωριστό αυτό πασχαλινό έδεσμα με την αλμυρή γέμιση σε μερικούς αρέσει με λίγο μέλι από πάνω (μοιάζει πολύ με τα λυχναράκια της Κρήτης) κι έτσι εύκολα κι απλά το αλμυρό μετατρέπεται σε γλυκό.
Το ξεχωριστό αυτό πασχαλινό έδεσμα με την αλμυρή γέμιση σε μερικούς αρέσει με λίγο μέλι από πάνω (μοιάζει πολύ με τα λυχναράκια της Κρήτης) κι έτσι εύκολα κι απλά το αλμυρό μετατρέπεται σε γλυκό.
Τρεις γυναίκες, τρεις διαφορετικές γενιές δούλεψαν ασταμάτητα για πολλές ώρες για να συνεχιστεί για μια ακόμη χρονιά η τοπική παράδοση και να μεταλαμπαδευτεί το μυστικό της κεφαλιανής κουζίνας στον βενιαμίν της οικογένειας.
Καλή Ανάσταση και καλή Λαμπρή!
Κείμενο, Φωτογραφίες: Sophia Karagianni
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου