Τρίτη 13 Αυγούστου 2019

ΟΙ ΠΕΤΡΙΝΟΙ ΦΑΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΟΙ ΦΑΡΟΙ ΜΟΥ
Ο Φάρος Αρμενιστής της Μυκόνου
Οι Φάροι είναι ένα από τα ωραιότερα θέματα για φωτογράφηση και συχνά ένα από τα δυσκολότερα λόγω επικίνδυνης πρόσβασης. Μετά τη δυσκολία της φωτογράφησης του Φάρου της Κανδελλιούσας, σκέφτηκα ότι μια συλλογή φωτογραφιών Φάρων θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και ξεκίνησα την προσπάθεια με τους Φάρους των Δωδεκανήσων και συνεχίζω με την υπόλοιπη Ελλάδα και γιατί όχι και με το εξωτερικό. Σας παρουσιάζω τους πρώτους 18 Φάρους, με την προσδοκία να εμπλουτίζεται η ανάρτηση με νέες προσθήκες κάθε χρόνο στην παγκόσμια ημέρα των Φάρων που φέτος γιορτάζεται στις 18 Αυγούστου.
ο Φάρος του Πρασονησίου Ρόδου
Το Eλληνικό Φαρικό δίκτυο αριθμεί σήμερα 120 παραδοσιακούς Φάρους μέσης ηλικίας περίπου 2 αιώνων. Μόνον οι 20 βρίσκονται σε καλή κατάσταση ενώ μέτρια χαρακτηρίζεται η κατάσταση άλλων 30. Έως το 1980 η Υπηρεσία Φάρων απασχολούσε 320 φαροφύλακες οι οποίοι συντηρούσαν το δίκτυο και προλάμβαναν τις φθορές στα χτίσματα. Σταδιακά ο αριθμός των φαροφυλάκων τους μειώθηκε και σήμερα δεν ξεπερνούν τους 70.
Ο Φάρος Αρμενιστή στη Μύκονο
Ο Φάρος του Κάβο Πάπας στην Ικαρία
Οι περισσότεροι Φάροι παραμένουν ερμητικά κλειστοί, είτε λόγω κακής κατάστασης ελλείψει συντήρησης, είτε γιατί απαγορεύεται η είσοδος επειδή ανήκουν στο Πολεμικό Ναυτικό ή ελλείψει προσωπικού. Κάποιοι απ' αυτούς ανοίγουν μια φορά το χρόνο με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Φάρων.
Στα Δωδεκάνησα σώζονται μέχρι σήμερα πέντε (5) παλιοί παραδοσιακοί πέτρινοι Φάροι. Οι δύο απ'αυτούς βρίσκονται στη Ρόδο (Πρασονησίου και Αγίου Νικολάου), ένας στη βραχονησίδα Στρογγυλή στο Καστελλόριζο, ένας στη βραχονησίδα Κανδελλιούσα κι ένας στην Καλόλιμνο.
ο Φάρος του Πρασονησίου Ρόδου
Κατάλογος Φάρων που ακολουθούν με σειρά εμφάνισης:
1) ΦΑΡΟΣ ΚΑΝΔΕΛΛΙΟΥΣΑΣ
2) ΦΑΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΡΟΔΟΥ
3) ΦΑΡΟΣ ΠΡΑΣΟΝΗΣΙ ΡΟΔΟΥ
4) ΦΑΡΟΣ ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΥ
5) ΦΑΡΟΣ ΠΑΠΑΣ ΙΚΑΡΙΑΣ
6) ΦΑΡΟΣ ΑΡΜΕΝΙΣΤΗΣ ΜΥΚΟΝΟΥ
7) ΦΑΡΟΣ ΠΑΤΡΑΣ
8)  ΦΑΡΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟY
9) ΦΑΡΟΣ ΧΑΝΙΩΝ
10) ΦΑΡΟΣ ΣΚΙΝΑΡΙ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
11) ΦΑΡΟΣ ΣΙΔΕΡΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
12) ΦΑΡΟΣ ΑΦΟΡΕΣΜΕΝΟΥ (ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΡΗΤΗΣ)
13) ΦΑΡΟΣ ΔΡΕΠΑΝΟ ΧΑΝΙΩΝ 
14) ΦΑΡΟΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
15) ΦΑΡΟΣ ΒΡΥΣΑΚΙ ΣΤΟ ΛΑΥΡΙΟ, ΑΤΤΙΚΗ
16) ΦΑΡΟΣ ΓΑΥΔΟΥ
17) ΦΑΡΟΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ (ΑΚΡΑ ΠΟΣΕΙΔΙ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ)
18) ΦΑΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
Αναλυτικά:
ΦΑΡΟΙ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ
1) ΦΑΡΟΣ ΚΑΝΔΕΛΛΙΟΥΣΑΣ
Ο Φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1890 από την Γαλλική εταιρεία Οθωμανικών Φάρων. Το ύψος του πύργου του είναι 10 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 55 μέτρα. Είναι εγκατεστημένος στην νησίδα Κανδελιούσσα των Δωδεκανήσων ΝΔ από τη Νίσυρο. Η πρόσβαση στο Φάρο γίνεται με σκάφος από τη Νίσυρο ή την Τήλο.

2) ΦΑΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΡΟΔΟΥ
Ο Φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1863 από την Γαλλική Εταιρεία Φάρων. Το ύψος του πύργου του είναι 6 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 25 μέτρα. Βρίσκεται στην άκρη του λιμανιού της πρωτεύουσας της Ρόδου πάνω στο κάστρο. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο το 1947 με την προσάρτηση των Δωδεκανήσων.

3) ΦΑΡΟΣ ΠΡΑΣΟΝΗΣΙ ΡΟΔΟΥ
Ο Φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1890 από τη Γαλλική Εταιρεία Φάρων. Το ύψος του πύργου του είναι 14 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 65 μέτρα. 
Βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο της Ρόδου στο ακρωτήριο Πρασονήσι, 90 χλμ από την πόλη της Ρόδου, ένα από τα πιο ονομαστά κέντρα για windsurfing στην Ευρώπη, καθώς ο άνεμος πάντα φυσά σε κάποια από τις δυο του ακτές. Εντάχθηκε στο Ελληνικό Φαρικό δίκτυο το 1947 και ανακατασκευάστηκε το 1996.
4) ΦΑΡΟΣ ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΣ
Ο Φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1864 από την Γαλλική εταιρεία Οθωμανικών φάρων. Το ύψος του πύργου του είναι 6 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 70 μέτρα. Είναι εγκατεστημένος πάνω στο νησάκι Καλόλιμνο των Δωδεκανήσων στα ΒΑ της Καλύμνου δίπλα από τα Ίμια. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο το 1947 με την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων. Η πρόσβαση στο Φάρο γίνεται με σκάφος από την πρωτεύουσα της Καλύμνου, Πόθια, με ειδική άδεια.
ΦΑΡΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΛΛΑΔΑ
5) ΦΑΡΟΣ ΠΑΠΑΣ ΙΚΑΡΙΑΣ
Ο Φάρος αυτός πρωτολειτούργησε το 1890 από την Γαλλική εταιρεία φάρων. Το ύψος του κυλινδρικού του πύργου είναι 11 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 65 μέτρα. Η παράδοση λέει ότι οφείλει το όνομά του στον Πάπα που κάποτε κινδύνεψε να ναυαγήσει στην θαλάσσια περιοχή της Ικαρίας απέναντι από τον φάρο. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13. Ανήκει στο Πολεμικό Ναυτικό και είναι από τους λίγους Φάρους στην Ελλάδα που έχει ενεργό φαροφύλακα.
6) ΦΑΡΟΣ ΑΡΜΕΝΙΣΤΗΣ ΜΥΚΟΝΟΥ
Ο Φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1891. Το ύψος του πύργου του είναι 19 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 184 μέτρα. Ο μηχανισμός του αρχικού φανού του Αρμενιστή ήταν κατασκευής SAUTER LEMONIER, βραβεύτηκε από την Διεθνή Έκθεση των Παρισίων και λειτούργησε στην κορυφή του φάρου μέχρι το 1983. Από τότε εκτίθεται στο προαύλιο του Ναυτικού Μουσείου Αιγαίου που στεγάζεται σε ένα παραδοσιακό κυκλαδίτικο κτήριο του 19ου αιώνα, στο κέντρο της Μυκόνου, στη θέση Τρία Πηγάδια. Η κατασκευή του φάρου στον Αρμενιστή αποφασίστηκε μετά το ναυάγιο του Αγγλικού ατμόπλοιου VOLTA το 1887 στα βόρεια παράλια της Μυκόνου όπου πνίγηκαν τα 11 μέλη του πληρώματος.
το αυθεντικό φανάρι και ο μηχανισμός του εκτίθενται στο Ναυτικό Μουσείο της Μυκόνου
7) ΦΑΡΟΣ ΠΑΤΡΑΣ
Όταν πρωτοφτιάχτηκε λειτούργησε σαν σηματοδότης. Με την κατασκευή του κυματοθραύστη όμως αυτός του ο ρόλος καταργήθηκε. Στην περιοχή Αγ. Ανδρέα κατασκευάστηκε το 1999 ο σύγχρονος φάρος ο οποίος είναι πιστό αντίγραφο του παλαιού που κατεδαφίστηκε το 1972 και ο οποίος αποτελεί το σήμα κατατεθέν της Πάτρας. Βρίσκεται απέναντι από την εκκλησία του Αγ. Ανδρέα. Στο χώρο αυτό λειτουργεί καφετέρια και ουζερί και χρησιμοποιείται επίσης σαν χώρος για εκδηλώσεις και συναυλίες.
8) ΦΑΡΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟY
Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1909. Το ύψος του πέτρινου πύργου του είναι 8 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 16 μέτρα. Βρίσκεται μέσα στο λιμάνι της Ναυπάκτου και αποτελεί τμήμα του παλιού φρουρίου της πόλης.
9) ΦΑΡΟΣ ΧΑΝΙΩΝ
Πάνω από 5 αιώνες στέκεται ο Φάρος του παλιού λιμανιού των Χανίων. Ο Φάρος που έχει γίνει σήμα αναγνώρισης της πόλης σ'όλον τον κόσμο. Η ιστορία του συνδέεται με την ιστορία του λιμανιού. Το 1212 μ.Χ. οι Ενετοί κατέκτησαν όλη την Κρήτη. Τότε αποφάσισαν να οικοδομήσουν μια νέα πόλη πάνω στην αρχαία Κυδωνία (τα σημερινά Χανιά). Το λιμάνι δεν είναι όλο φυσικό. Αρχίζει να κατασκευάζεται ανάμεσα στο 1320 και 1356μ.χ. το έργο συνεχίστηκε για τα επόμενα 200 χρόνια οπότε κατασκευάστηκε και ο φάρος σε διαφορετική μορφή από τη σημερινή. Από το 1645 μέχρι το 1830 στην Κρήτη παρέμεναν Τούρκοι κατακτητές. Αυτοί δεν χρησιμοποιούσαν το λιμάνι των Χανίων αλλά αυτό της Σούδας. Έτσι με τα χρόνια ο φάρος καταστράφηκε αφού κανείς δεν φρόντιζε για την συντήρησή του. Το 1830 οι Άγγλοι έδωσαν την Κρήτη στους Αιγύπτιους. Τότε έγιναν πολλά δημόσια έργα. Ο φάρος επισκευάστηκε πάνω στην αρχική του βάση. Όμως ο νέος φάρος είναι διαφορετικός από τον παλιό, μοιάζει πιο πολύ με μιναρέ. Έχει εσωτερική σκάλα που οδηγεί σε μπαλκόνι με γυάλινο πυργίσκο. Έρευνες που έγιναν τον τελευταίο καιρό για την αντικατάσταση του φάρου έδειξαν ότι η βάση του φάρου που είναι Ενετική χωρίζεται από τον υπόλοιπο φάρο με ξύλινη σχάρα. 
  10) ΦΑΡΟΣ ΣΚΙΝΑΡΙ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
Ο Φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1897. Το ύψος του πέτρινου πύργου του είναι 9,5 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 67 μέτρα. Η πρόσβαση στον φάρο γίνεται οδικώς ξεκινώντας από το χωριό Βολίμες προς το ομώνυμο ακρωτήριο Σκινάρι της Ζακύνθου γνωστό για τις "γαλάζιες σπηλιές¨.
11) ΦΑΡΟΣ ΣΙΔΕΡΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1822 από τους Άγγλους την εποχή της Ιόνιου Επτανησιακής Πολιτείας στο φρούριο της Κέρκυρας και επάνω στην δυτική έπαλξη του (Ακρωτήριο Σίδερος ή Άγιος Ισίδωρος) σχεδόν ενσωματωμένος στα τείχη του κάστρου. 
Το ύψος του πύργου του είναι 8,5 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 78 μέτρα. Η πρόσβαση στον φάρο είναι εύκολη καθώς βρίσκεται πάνω στα τείχη του κάστρου μέσα στην πόλη της Κέρκυρας. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο το 1863 με την προσάρτηση των Επτανήσων. Το 1887 το φωτιστικό του αντικαταστάθηκε με φωτιστικό Fresnel Δ τάξεως κατασκευής Sautter-Lemonier σταθερού λευκού φωτός φωτοβολίας 15 ναυτικών μιλίων. Το 1926 αντικαταστάθηκε με αυτόματο πυρσό ασετυλίνης και έδινε έντονο λευκό φως Νταλέν με φωτοβολία 18 μίλια. Το 1941 καταστράφηκε από τους Γερμανούς και ξαναλειτούργησε πάλι το 1944. Σήμερα ο φάρος είναι αυτόματος με φωτοβολία 13 ναυτικά μίλια και δεν επιτηρείται. Το κτίριο του φάρου που είναι το παλιότερο στην ουσία στον Ελλαδικό χώρο διατηρείται μέχρι σήμερα και συνεχίζει να χρησιμοποιείται όχι όμως για τις ανάγκες του φάρου.
Το Παλαιό Φρούριο βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του λιμανιού της Κέρκυρας. Κατασκευάστηκε κατά την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ενώ ενισχύθηκε πρώτα από τους Ενετούς και αργότερα από του Άγγλους. 
Είχε τάφρο και κινητή γέφυρα, την οποία έχει αντικαταστήσει μια σιδερένια γέφυρα που συνδέει το φρούριο με την πόλη.
Τα πιο σπουδαία μνημεία στο χώρο του φρουρίου είναι: η κεντρική πύλη, οι προμαχώνες Σαβορνιάν, Μαρτινένγκο και Μανδρακίου, οι πύργοι ξηράς και θάλασσας, η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, ο "ρομανικός ναός", οι φυλακές, το αγγλικό νοσοκομείο και οι αγγλικοί στρατώνες. Στο χώρο του φρουρίου στεγάζονται επίσης η Δημόσια Βιβλιοθήκη, τα Αρχεία, η Βυζαντινή Συλλογή, το Συνεδριακό Κέντρο, καθώς και ο πύργος του ρολογιού και ο φάρος.
12) ΦΑΡΟΣ ΑΦΟΡΕΣΜΕΝΟΥ (ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΡΗΤΗΣ)
Ο φάρος Αγίου Ιωάννη ή Φάρος Αφορεσμένου κατασκευάστηκε το 1864 από την Γαλλική Εταιρεία Φάρων στο ομώνυμο ακρωτήριο. Το ύψος του πύργου του είναι 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 49 μέτρα. Εντάχθηκε στο Ελληνικό Φαρικό Δίκτυο στις 6 Μαΐου του 1915 και στο πλαίσιο ανασυγκρότησης του Ελληνικού Φαρικού Δικτύου το 1951, επαναλειτούργησε με πηγή ενέργειας την ασετιλίνη. 
Σήμερα λειτουργεί ως αυτόματος φάρος με χρήση φωτοβολταϊκού συστήματος και πρόσφατα γίνονται προσπάθειες αναστήλωσης του με ιδιωτική πρωτοβουλία και με ενέργειες των τοπικών αρχών.
Σύμφωνα με τον θρύλο, όταν ο Καϊάφας σταύρωσε τον Χριστό, ξεκίνησε να πάει ταξίδι στην Ρώμη για να συναντήσει τον Καίσαρα, αλλά πέθανε από αρρώστια που εξαπλώθηκε σε όλο το πλήρωμα του πλοίου. Ήταν άρχοντας όμως και έπρεπε να τον θάψουν. Φτάνοντας στην Κρήτη προσέγγισαν τον μικρό όρμο του Μιραμπέλλου αλλά η θάλασσα φούσκωσε απότομα. Παρ' όλα αυτά οι έμπειροι ναύτες κατάφεραν να φτάσουν στην ακτή και να θάψουν τον Καϊάφα. 
Το ακρωτήριο ονομάστηκε "του Αφορισμένου" γιατί σύμφωνα πάντα με την παράδοση εκεί θάφτηκε αυτός που σταύρωσε τον Χριστό και η θάλασσα στο σημείο αυτό δεν ηρέμησε ποτέ. Μάλιστα πολλοί ναυτικοί οδηγοί του 19ου αιώνα πρότειναν στους καπετάνιους να πλέουν τουλάχιστον ένα μίλι μακρυά από το ακρωτήριο του Αφορισμένου.
Εκεί φτάσαμε κάνοντας ένα road trip 600 χλμ από τα Χανιά ως το Αιολικό Πάρκο του Αγίου Ιωάννη Λασιθίου.  
13) ΦΑΡΟΣ ΔΡΕΠΑΝΟ ΧΑΝΙΩΝ 
Βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της Κρήτης, στον νομό Χανίων, ανατολικά του στομίου του Όρμου Σούδας, στο ακρωτήρι Δρέπανο. 
Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1864 από την Γαλλική εταιρεία φάρων. Το ύψος του οκταγωνικού του πύργου είναι 7 μέτρα και το εστιακό του ύψος 60 μέτρα.
Πρωτολειτούργησε το 1864, όταν η περιοχή ήταν υπό την κατοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εντάχθηκε στο Ελληνικό Φαρικό Δίκτυο το 1913.   
Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου οι εισβολείς αφαίρεσαν τα φωτιστικά μηχανήματα και παρέμεινε σβηστός μέχρι το 1945, όπου στα πλαίσια ανασυγκρότησης του Φαρικού Δικτύου,  επαναλειτούργησε με νέα φωτιστικά μηχανήματα πετρελαίου. Το 1979 ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε.
Το πρώτο φανάρι εκτίθεται σήμερα στο Ναυτικό Μουσείο Χανίων.
Υπάρχει ασφαλτοστρωμένος δρόμος, που επιτρέπει στο Ι.Χ. να φτάσει σε απόσταση 50 μέτρων από τον φάρο, όπου υπάρχει υπαίθριος χώρος στάθμευσης. Στη συνέχεια υπάρχει μονοπάτι και σκαλοπάτια 50 μέτρων, που οδηγούν στο φάρο. Το πιο κοντινό χωριό, το Κόκκινο Χωριό, απέχει τρία χιλιόμετρα. Ο φάρος είναι περιφραγμένος με πέτρινο τοιχίο και συρματόπλεγμα ύψους 2 έως 2, 60 μέτρα.Η περιοχή περιμετρικά είναι δύσβατη, απότομη και βραχώδης, ακατάλληλη για παιδιά. 
Το κτίριο του Φάρου Δρέπανο είναι μια ισόγειος οικία,αποτελούμενη από ένα χολ, ένα διάδρομο, τρία δωμάτια, μία κουζίνα με ντους και μία αποθήκη.

Ο Φάρος Δρέπανο είναι ένας από τους -56 επανδρωμένους ή επιτηρούμενους από Φαροφύλακα- Παραδοσιακούς Φάρους στην Ελλάδα που δεν ξεπερνούν τους 120 συνολικά σε αριθμό. Ανήκει στο πολεμικό Ναυτικό και γι' αυτό δεν είναι επισκέψιμος, παρά μόνο την Παγκόσμια Ημέρα των Φάρων ή μετά από ειδική άδεια. Στον Φάρο Δρέπανο ξεναγηθήκαμε από τον Φαροφύλακα κ.Καποκάκη, ο οποίος για δύο ώρες μας μύησε στα μυστικά και στην ιστορία του υπέροχου αυτού φάρου.

14) ΦΑΡΟΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ 
Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1864. Το ύψος του πέτρινου πύργου του είναι 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 49 μέτρα. Η πρόσβαση στον φάρο είναι εύκολη καθώς βρίσκεται στο παλιό ενετικό λιμάνι της πόλης Ρεθύμνου στην Κρήτη.
Ο φάρος του Ενετικού λιμανιού του Ρεθύμνου αποτελεί το δεύτερο σε μέγεθος εναπομείναντα Αιγυπτιακό φάρο της Κρήτης, μετά από το φάρο των Χανίων.
λεπτομέρειες από τα διακοσμητικά αιγυπτιακά στοιχεία
Άλλοι τον ήθελαν τουρκικό, άλλοι βενετσιάνικο. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν πως η καταγωγή του είναι αιγυπτιακή και χτίστηκε το 1838, επί Αιγυπτιοκρατίας του Μεχμέτ Αλή (στο μουσουλμανικό έτος Εγίρας 1254, που αντιστοιχεί στα χριστιανικά έτη 1838-1839, άρα στο τέλος της Αιγυπτιοκρατίας).
Για κάποιο λόγο, βρήκαμε την πόρτα του Φάρου ανοιχτή, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να ανέβουμε την επικίνδυνη πέτρινη σκάλα του εσωτερικού του ως την κορυφή. Δεν θα το πρότεινα καθώς υπάρχει σαθρή σκαλωσιά, αλλά η θέα είναι μαγική και η πέτρινη σκάλα μοναδική.
Έξω από τον Φάρο υπάρχουν αναμνηστικά λουκέτα που παραδοσιακά υπόσχονται αιώνια αγάπη.
15) ΦΑΡΟΣ ΒΡΥΣΑΚΙ  ΣΤΟ ΛΑΥΡΙΟ, ΑΤΤΙΚΗ
Ο εντυπωσιακός και επιβλητικός Φάρος Βρυσάκι κατασκευάστηκε και πρωτολειτούργησε το 1892. Μάλιστα είχε σαν πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Φώτιζε και αποτελούσε σημείο κατατεθέν στην περιοχή του Λαυρίου. Ωστόσο μεσολάβησε λόγω των συνθηκών μια περίοδος που τα φώτα του Φάρου έσβησαν. 
Πιο συγκεκριμένα, κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός. Το 1943, στα πλαίσια ανασυγκρότησης του Φαρικού Δικτύου, επαναλειτούργησε. Και αυτή τη φορά η πηγή ενέργειας που χρησιμοποιήθηκε για τη λειτουργία του φάρου ήταν το πετρέλαιο.
Όλα αυτά μέχρι το 1983 οπότε και ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε. Τότε, τα τα φωτιστικά μηχανήματα αντικαταστάθηκαν και ο φάρος Βρυσάκι άρχισε πλέον να λειτουργεί με πηγή ενέργειας το ηλεκτρικό ρεύμα. Το ύψος του πύργου του είναι 7 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 23 μέτρα. Για να βρεθείς και να δεις από κοντά την φάρο θα πρέπει να διανύσεις πέντε χιλιόμετρα βόρεια καθώς βρίσκεται στη θέση Βρυσάκι στην πάνω πλευρά του όρμου του Θορικού.
Πώς θα πας στον Φάρο
Από την Λαυρίου – Σουνίου υπάρχει στροφή δεξιά (με φανάρι) προς τις εγκαταστάσεις τις ΔΕΗ. Ακολουθήστε την ταμπέλα προς “Αγία Μαρίνα”. Μετά από σχεδόν 5 χιλιόμετρα, κάντε δεξιά προς “Συρί” και συνεχίστε μέχρι να βρείτε το χωματόδρομο προς τον φάρο (2 χιλιόμετρα). Ο Δρόμος είναι δύσκολος αλλά βατός.
16) ΦΑΡΟΣ ΓΑΥΔΟΥ
Πριν ο δρόμος μάς φέρει στον συνοικισμό Άμπελος, αριστερά σε ένα ύψωμα, το 1880 η γαλλική εταιρεία των Οθωμανικών Φάρων, σε υψόμετρο 360 μ. κατασκεύασε έναν περιστρεφόμενο φάρο, για διευκόλυνση των διερχόμενων πλοίων μεταξύ Κρήτης και Γαύδου. Ήταν ισχυρός φάρος λευκών αναλαμπών ανά κάθε λεπτό, οι οποίες με αίθριο μεν καιρό φαίνονταν από 42 μίλια, αλλά υπό την παραμικρή ατμοσφαιρική διατάραξη τα σύννεφα που επικάθονταν στην κορυφή απέκρυπταν τελείως τον φάρο.
Ο φάρος λειτουργούσε με πετρέλαιο και φυτίλι, ενώ σε ορατότητα και κατασκευή ήταν ο δεύτερος μετά από αυτόν της Γης του Πυρός. Απασχολούσε γύρω στα 10 άτομα, επιστάτες και φαροφύλακες. Είχαν κατασκευάσει πολλά σπίτια γύρω από τον φάρο που τα χρησιμοποιούσαν σαν αποθήκες των καυσίμων, για τον εκάστοτε επιστάτη και τους φαροφύλακες. Κατά τη γερμανική επίθεση τον Μάιο του 1942 στο νησί, τον βομβάρδισαν και καταστράφηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος του. Σπίτια και φάρος από τα βομβαρδισμένα καύσιμα ανατινάχθηκαν στον αέρα.
Προς αντικατάσταση αυτού κατασκευάσθηκε αυτού κατασκευάσθηκε αργότερα άλλος φάρος στο ΝΑ ακρωτήρι της Γαύδου με αυτόματο σπινθήρα πάνω στο ακρωτήριο Τρυπητή, το νοτιότερο σημείο της Ευρώπης. Το 1989-1990 κατασκευάστηκε σ' αυτό το σημείο της Τρυπητής άλλος φάρος που λειτουργεί με φωτοβολταϊκά στοιχεία.
Ο παλιός φάρος στη νήσο Γαύδο ήταν από τους μεγαλύτερους φάρους της Μεσογείου και το φως του ήταν ορατό από απόσταση 42 ναυτικών μιλίων. Μετά τον βομβαρδισμό του από τα γερμανικά αεροσκάφη κατά τον Β Παγκόσμιο πόλεμο ο φάρος της Γαύδου έσβησε.
Ηλιοβασίλεμα στον Φάρο της Γαύδου
Στα μέσα του 2003 όμως αναμενόταν να ανάψει και πάλι αφού το έργο της ανακατασκευής του δημοπρατήθηκε, πράγμα που δεν έγινε ποτέ.
Η κεντρική είσοδος στον Φάρο της Γαύδου και το μικρό της καφενεδάκι. Δεξιά, ο Φαροφύλακας της Γαύδου, ένας από τους ελάχιστους στην Ελλάδα
Η μελέτη ανακατασκευής του φάρου προέβλεπε την αναστήλωση των κτιριακών εγκαταστάσεων του, τη δημιουργία μικρού μουσείου, την ανάπλαση του περιβάλλοντος χώρου καθώς και την λειτουργία μετεωρολογικού σταθμού. Σήμερα στο εσωτερικό του υπάρχει μικρή έκθεση με γκραβούρες όλων των φάρων της Ελλάδας και την ιστορία τους. Επίσης, έχει ένα μικρό καφενείο (πρωτοφανές για φάρο) που το δουλεύει ο Φαροφύλακας, ο οποίος είναι παρών κάθε απόγευμα στον Φάρο.
17) ΦΑΡΟΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ (ΑΚΡΑ ΠΟΣΕΙΔΙ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ)
Ο φάρος αυτός στο ακρωτήριο Ποσείδι στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, κατασκευάστηκε το 1864 από τη Γαλλική Εταιρεία Φάρων. Λειτούργησε με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο, όταν η περιοχή ήταν υπό την κατοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, το 1913. Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε σβηστός και επαναλειτούργησε το 1944 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο.
Το 1975 ηλεκτροδοτήθηκε, αντικαταστάθηκαν τα μηχανήματα πετρελαίου και λειτούργησε ως ηλεκτρικός. Το ύψος του πύργου του είναι 14,5 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 23 μέτρα. Ο Φάρος του Ποσειδίου Κασσάνδρας Χαλκιδικής ανήκει στο Πολεμικό Ναυτικό.
18) ΦΑΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
Όταν στη δεκαετία του 1850 άρχισε να δημιουργείται ένας λιμενίσκος στον ίδιο χώρο που είναι το σημερινό λιμάνι της Aλεξανδρούπολης φάνηκε η ανάγκη εγκατάστασης κι ενός φάρου που θα διευκόλυνε τους ντόπιους ναυτικούς αλλά και τους ναυτιλομένους από και προς τον Ελλήσποντο. Έτσι, δυτικά του λιμανιού, κτίστηκε ένας κυλινδρικός πύργος με φαρδιά βάση, από αρμολογημένη πέτρα, στην κορυφή του οποίου τοποθετήθηκε φάρος, δηλαδή πυρσός που χρησιμεύει στην ακτοπλοΐα και πελαγοδρομία. Το κτίσιμο του φάρου ανέλαβε Γαλλική Εταιρεία Φάρων και Φανών της Μεσογείου μετά από σύμβαση με την τότε Τουρκική Κυβέρνηση. Πόσος χρόνος χρειάστηκε για το χτίσιμο δεν είναι γνωστό. Εγκαινιάσθηκε και τέθηκε σε λειτουργία για πρώτη φορά την 1η Ιουνίου του 1880. Τότε λειτουργούσε με ασετιλίνη. Αργότερα λειτουργούσε με πετρέλαιο με τη μέθοδο της πυράκτωσης. Από το 1974 λειτουργεί με ηλεκτρικό ρεύμα αλλά διαθέτει και εφεδρικές φιάλες με ασετιλίνη για την περίπτωση διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος. Επισκευές και μετασκευές στο κτίριο του φάρου έγιναν το 1946 και το 1955. Το 2002 αντικαταστάθηκε ο ηλεκτρολογικός εξοπλισμός του με νέας τεχνολογίας.
ο Φάρος της Αλεξανδρούπολης τη δεκαετία του 1990
Στην κορυφή του κτίσματος βρίσκεται ο θάλαμος του φανού. Γύρω από τον φανό περιστρέφεται ένας κοίλος καθρέφτης που στέλνει το φως στα τοποθετημένα γύρω του πρίσματα. Η κίνηση του καθρέφτη πριν χρησιμοποιηθεί το ηλεκτρικό ρεύμα απαιτούσε μια διαδικασία με αντίβαρα και τροχαλίες που φρόντιζε ο Φαροφύλακας. Για να φτάσει κανείς στην κορυφή του πρέπει να περάσει τα 98 σκαλοπάτια του με τα έξι μεγάλα πλατύσκαλα. Δίπλα από κάθε πλατύσκαλο υπάρχει στενόμακρο παραθυράκι, προς τη νότια μεριά του, για να φωτίζεται το εσωτερικό του.
Το κτίριο του φάρου έχει ύψος 18 μέτρα από το έδαφος και 27 μέτρα (εστιακό ύψος) από τη μέση στάθμη θαλάσσης. Το στίγμα του είναι 40ο 50' 07'' Βόρειο, 25ο 52' 05'' Ανατολικό. Χαρακτηριστικό του φάρου είναι τρεις (03) λευκές αναλαμπές κάθε 15 δευτερόλεπτα (0,38 + 2,12 + 0,38 + 2,12 +0,38 + 9,62 =15δ). Έχει φωτιστική φωτοβολία 24 ναυτικών μιλίων και με ιδανικές καιρικές συνθήκες είναι oρατότητα από απόσταση 24 ναυτικών μιλίων (44χλμ περίπου). Λειτουργεί υπό την άμεση επιτήρηση προσωπικού της Υπηρεσίας Φάρων και είναι ένας από τους λίγους επιτηρούμενους φάρους που υπάρχουν σήμερα.
Είναι το Ναυτικό σύμβολο της Aλεξανδρούπολης. Στο πλαίσιο του εορτασμού της Ναυτικής Εβδομάδας 1994 από το Σύλλογο Αρχαιοφίλων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς Ν. Έβρου τοποθετήθηκε στην είσοδό του μαρμάρινη πλάκα με το ιστορικό του.

Τέλος ο Φάρος γενικότερα είναι ένα από τα πιο όμορφα σύμβολα. Φάρος θα πει λιμάνι, ασφάλεια, αλμύρα, ελπίδα, απέραντη γαλήνη αλλά και τρικυμία, δύναμη, περιπέτεια, μυστήριο και μοναξιά. Ο Φάρος είναι ορόσημο, όπως κάποιοι άνθρωποι, όπως κάποιες μέρες.
Σχετική ανάρτηση: Η ΚΑΝΔΕΛΙΟΥΣΣΑ ΚΙ Ο ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ
Ο φάρος της Ναυπάκτου (ανάρτηση με φωτογραφία μου) 
Η λίστα με τους 120 Φάρους της Ελλάδας : ΦΑΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΦΑΡΟΙ) 
Η λίστα με τους Φάρους που συνήθως είναι ανοιχτοί για το κοινό την Παγκόσμια Ημέρα Φάρων: Παγκόσμια Ημέρα Φάρων: Ανοιχτοί για το κοινό 29 φάροι της χώρας – Ποιους μπορείτε να επισκεφθείτε
Ο εμβληματικός Φάρος Βρυσάκι δίπλα στην Αθήνα


Φωτογραφίες: Sophia Karagianni

Ακολουθεί η μετάφραση του κειμένου στα αγγλικά:

THE STONE LIGHTHOUSES OF GREECE
MY LIGHTHOUSES

Lighthouses are one of the most beautiful subjects for photography and often one of the most difficult due to dangerous access. After the challenge of photographing the lighthouse of Kandeliousa, I thought that a collection of lighthouse photographs would be very interesting. So I began this effort with the lighthouses of the Dodecanese and continue with the rest of Greece—and why not abroad as well.

Here I present the first 18 lighthouses, with the hope that this post will be enriched with new additions every year on the World Lighthouse Day, which this year is celebrated on August 18.

The Greek lighthouse network today counts 120 traditional lighthouses with an average age of about 2 centuries. Only 20 of them are in good condition, while another 30 are considered to be in moderate condition. Until 1980, the Lighthouse Service employed 320 lighthouse keepers who maintained the network and prevented damage to the structures. Gradually, the number of lighthouse keepers declined, and today they do not exceed 70.

Most lighthouses remain hermetically closed, either due to poor condition from lack of maintenance, or because entry is prohibited as they belong to the Navy, or simply due to lack of personnel. Some of them open only once a year on the occasion of World Lighthouse Day.

In the Dodecanese, five (5) old traditional stone lighthouses survive to this day. Two of them are on Rhodes (Prasonisi and Agios Nikolaos), one on the islet of Strongyli in Kastellorizo, one on the islet of Kandeliousa, and one on Kalolimnos.

List of lighthouses presented in order:

  1. Lighthouse of Kandeliousa

  2. Lighthouse of Agios Nikolaos, Rhodes

  3. Lighthouse of Prasonisi, Rhodes

  4. Lighthouse of Kalolimnos

  5. Lighthouse of Papas, Ikaria

  6. Lighthouse of Armenistis, Mykonos

  7. Lighthouse of Patras

  8. Lighthouse of Nafpaktos

  9. Lighthouse of Chania

  10. Lighthouse of Skinari, Zakynthos

  11. Lighthouse of Sideros, Corfu

  12. Lighthouse of Aforesmenos (Agios Ioannis, Crete)

  13. Lighthouse of Drepanos, Chania

  14. Lighthouse of Rethymno

  15. Lighthouse of Vrysaki, Lavrio, Attica

  16. Lighthouse of Gavdos

  17. Lighthouse of Kassandra, Halkidiki (Cape Poseidi, Halkidiki)

  18. Lighthouse of Alexandroupolis

LIGHTHOUSES OF THE DODECANESE

1) LIGHTHOUSE OF KANDELLIOUSA

This lighthouse was constructed in 1890 by the French Ottoman Lighthouse Company. Its tower height is 10 meters, and its focal height is 55 meters. It is installed on the islet of Kandelliousa in the Dodecanese, southwest of Nisyros. Access to the lighthouse is by boat from Nisyros or Tilos.

2) LIGHTHOUSE OF AGIOS NIKOLAOS, RHODES

This lighthouse was constructed in 1863 by the French Lighthouse Company. Its tower height is 6 meters, and its focal height is 25 meters. It is located at the edge of the harbor of Rhodes’ capital, on the castle. It was incorporated into the Greek lighthouse network in 1947, following the annexation of the Dodecanese.

3) LIGHTHOUSE OF PRASONISI, RHODES

This lighthouse was constructed in 1890 by the French Lighthouse Company. Its tower height is 14 meters, and its focal height is 65 meters.
It is located at the southernmost point of Rhodes, at Cape Prasonisi, 90 km from the city of Rhodes. It is one of the most famous windsurfing centers in Europe, as the wind always blows on one of its two shores. It was incorporated into the Greek lighthouse network in 1947 and was rebuilt in 1996.

4) LIGHTHOUSE OF KALOLIMNOS

This lighthouse was constructed in 1864 by the French Ottoman Lighthouse Company. Its tower height is 6 meters, and its focal height is 70 meters. It is installed on the islet of Kalolimnos in the Dodecanese, northeast of Kalymnos, next to the Imia islets. It was incorporated into the Greek lighthouse network in 1947 with the integration of the Dodecanese. Access to the lighthouse is by boat from the capital of Kalymnos, Pothia, with a special permit.

LIGHTHOUSES IN THE REST OF GREECE

5) LIGHTHOUSE OF PAPAS, IKARIA

This lighthouse first became operational in 1890 by the French Lighthouse Company. The height of its cylindrical tower is 11 meters, and its focal height is 65 meters. Tradition says it owes its name to a priest who once almost shipwrecked in the waters of Ikaria opposite the lighthouse. It was incorporated into the Greek lighthouse network after the Balkan Wars of 1912-13. It belongs to the Hellenic Navy and is one of the few lighthouses in Greece that still has an active lighthouse keeper.

6) LIGHTHOUSE OF ARMENISTIS, MYKONOS

This lighthouse was constructed in 1891. Its tower height is 19 meters, and its focal height is 184 meters. The mechanism of the original Armenistis lamp was made by SAUTER LEMONIER, awarded at the International Paris Exhibition, and operated at the top of the lighthouse until 1983. Since then, it has been exhibited in the courtyard of the Aegean Maritime Museum, housed in a traditional 19th-century Cycladic building in central Mykonos, at Tria Pigadia.
The construction of the Armenistis lighthouse was decided after the wreck of the British steamship VOLTA in 1887 on the northern coasts of Mykonos, where all 11 crew members drowned.

(The original lantern and mechanism are exhibited at the Mykonos Maritime Museum.)

7) LIGHTHOUSE OF PATRAS

When it was first built, it functioned as a beacon. However, with the construction of the breakwater, this role was discontinued. In the Agios Andreas area, a modern lighthouse was constructed in 1999, faithfully replicating the old one demolished in 1972, which is now a landmark of Patras. It is located opposite the church of Agios Andreas. The area hosts a café and ouzeri and is also used for events and concerts.

8) LIGHTHOUSE OF NAFPAKTOS

This lighthouse was constructed in 1909. The height of its stone tower is 8 meters, and its focal height is 16 meters. It is located within the port of Nafpaktos and forms part of the old city fortress.

9) LIGHTHOUSE OF CHANIA

The lighthouse of the old port of Chania has stood for over five centuries. It has become the city’s recognizable symbol worldwide. Its history is intertwined with that of the port. In 1212 AD, the Venetians conquered all of Crete. They decided to build a new city on ancient Kydonia (today’s Chania). The port is not entirely natural. Construction began between 1320 and 1356 AD, continuing for the next 200 years, during which the lighthouse was also built in a form different from today. From 1645 to 1830, Crete was under Ottoman occupation. They did not use the port of Chania but that of Souda. Over the years, the lighthouse deteriorated due to lack of maintenance. In 1830, the British handed Crete over to the Egyptians. Many public works were then carried out. The lighthouse was repaired on its original base, but the new lighthouse differs from the old one, resembling more a minaret. It has an internal staircase leading to a balcony with a glass tower. Recent surveys for replacing the lighthouse showed that its Venetian base is separated from the rest of the lighthouse by a wooden grating.

10) LIGHTHOUSE OF SKINARI, ZAKYNTHOS

This lighthouse was constructed in 1897. The height of its stone tower is 9.5 meters, and its focal height is 67 meters. Access to the lighthouse is by road, starting from the village of Volimes toward the namesake Cape Skinari of Zakynthos, known for its “Blue Caves.”

11) LIGHTHOUSE OF SIDEROS, CORFU

This lighthouse was constructed in 1822 by the British during the era of the Ionian State, on the fortress of Corfu, atop its western bastion (Cape Sideros or Saint Isidore), almost integrated into the castle walls.

The height of its tower is 8.5 meters, and its focal height is 78 meters. Access to the lighthouse is easy as it is located on the castle walls within the city of Corfu. It was incorporated into the Greek lighthouse network in 1863 with the annexation of the Ionian Islands. In 1887, its lamp was replaced with a Fresnel lens of the 4th order, made by Sautter-Lemonier, with a fixed white light and a visibility of 15 nautical miles. In 1926, it was replaced with an automatic acetylene beacon, giving a strong white Dalen light with a visibility of 18 miles. In 1941, it was destroyed by the Germans and resumed operation in 1944. Today the lighthouse is automated with a visibility of 13 nautical miles and is unstaffed. The lighthouse building, the oldest in Greece, is preserved and still used, though not for lighthouse operations.

The Old Fortress is on the eastern side of the port of Corfu. It was built during the Byzantine Empire and later reinforced first by the Venetians and then by the British.

It had a moat and a drawbridge, which has been replaced by an iron bridge connecting the fortress to the city.

The most important monuments in the fortress are: the main gate, the bastions Savornian, Martinengo, and Mandraki, the land and sea towers, the church of Saint George, the “Romanesque church,” the prisons, the British hospital, and the British barracks. The fortress also houses the Public Library, Archives, Byzantine Collection, the Conference Center, as well as the clock tower and the lighthouse.

12) LIGHTHOUSE OF AFORESEMENOS (SAINT JOHN), CRETE

The lighthouse of Saint John, or Lighthouse of Aforesmenos, was built in 1864 by the French Lighthouse Company on the eponymous cape. Its tower height is 9 meters, and its focal height is 49 meters. It was incorporated into the Greek Lighthouse Network on May 6, 1915, and during the reorganization of the network in 1951, it resumed operation using acetylene as a power source.

Today it operates as an automatic lighthouse using a photovoltaic system, and restoration efforts are underway through private initiatives and local authorities.

According to legend, when Caiaphas crucified Christ, he set out for Rome to meet Caesar but died from a disease that spread among the ship’s crew. Being a lord, he needed to be buried. Arriving in Crete, they approached the small Mirabello Bay, but the sea suddenly rose. Nevertheless, experienced sailors managed to reach the shore and bury Caiaphas.

The cape was named "Aforesmenos" (“the Accursed”) because, according to tradition, the one who crucified Christ was buried there, and the sea at that point never calmed. Many 19th-century nautical guides advised captains to sail at least one mile away from the cape of Aforesmenos.

We reached it after a 600 km road trip from Chania to the Wind Farm of Saint John in Lasithi.

13) LIGHTHOUSE OF DREPANO, CHANIA

Located on the northern side of Crete, in Chania Prefecture, east of the mouth of Souda Bay, at Cape Drepano.

This lighthouse was built in 1864 by the French Lighthouse Company. Its octagonal tower is 7 meters high, and its focal height is 60 meters.

It first became operational in 1864, when the region was under Ottoman rule. It was incorporated into the Greek Lighthouse Network in 1913.

During World War II, invading forces removed its lighting equipment, and it remained off until 1945, when it was reactivated with new oil lighting equipment as part of the lighthouse network’s reconstruction. In 1979, the lighthouse was electrified.

The original lantern is now displayed at the Chania Maritime Museum.
There is an asphalt road allowing a car to reach 50 meters from the lighthouse, where there is an outdoor parking area. A 50-meter path with steps then leads to the lighthouse. The nearest village, Kokkinos Chorio, is three kilometers away. The lighthouse is fenced with a stone wall and wire mesh 2–2.6 meters high. The surrounding area is steep, rocky, and unsuitable for children.

The Drepano lighthouse building is a single-story house, consisting of a hall, a corridor, three rooms, a kitchen with a shower, and a storage room.

Drepano Lighthouse is one of the 56 staffed or overseen traditional lighthouses in Greece, whose total number does not exceed 120. It belongs to the Hellenic Navy and is not open to visitors, except on World Lighthouse Day or with special permission. We were guided there by the lighthouse keeper, Mr. Kapokakis, who for two hours introduced us to the secrets and history of this wonderful lighthouse.

14) LIGHTHOUSE OF RETHYMNO

This lighthouse was built in 1864. The height of its stone tower is 9 meters, and its focal height is 49 meters. Access to the lighthouse is easy, as it is located in the old Venetian harbor of Rethymno, Crete.

The lighthouse of the Venetian harbor of Rethymno is the second largest remaining Egyptian-style lighthouse in Crete, after the lighthouse of Chania.

Details from the decorative Egyptian elements: Some believed it to be Turkish, others Venetian. Recent research has shown that its origin is Egyptian, and it was built in 1838, during the Egyptian rule of Mehmet Ali (Muslim year 1254 AH, corresponding to 1838–1839 AD, thus at the end of the Egyptian administration).

For some reason, we found the lighthouse door open, which allowed us to climb the dangerous stone staircase inside to the top. I would not recommend it, as the scaffolding is unstable, but the view is magical and the stone staircase is unique.

Outside the lighthouse, there are commemorative locks that traditionally promise eternal love.

15) VRISSAKI LIGHTHOUSE, LAVRIO, ATTICA
The impressive and imposing Vrisaki Lighthouse was built and first operated in 1892. Initially, it was powered by oil. It illuminated the area and became a landmark in Lavrio. However, due to circumstances, there was a period when the lighthouse’s lights went out.
Specifically, during World War II, the lighthouse remained dark. In 1943, as part of the reconstruction of the Lighthouse Network, it was reactivated, again using oil as its energy source.
This continued until 1983, when the lighthouse was electrified. At that time, the lighting mechanisms were replaced, and the Vrisaki Lighthouse began operating on electric power. The height of its tower is 7 meters, and its focal height is 23 meters. To reach and see the lighthouse up close, you must travel five kilometers north, as it is located in Vrisaki on the upper side of the Thorikos Bay.
How to get to the lighthouse:
From Lavrio–Sounio, take a right turn (with traffic light) toward the DEH facilities. Follow the sign to “Agia Marina.” After about 5 kilometers, turn right toward “Syrí” and continue until you find the dirt road to the lighthouse (2 kilometers). The road is difficult but passable.
16) GAVDOS LIGHTHOUSE
Before the road took us to the settlement of Ampelos, on the left on a hill, in 1880 the French Ottoman Lighthouse Company built a rotating lighthouse at an altitude of 360 meters to aid ships traveling between Crete and Gavdos. It was a strong white flashing lighthouse, with flashes every minute, visible up to 42 miles in clear weather, though the slightest atmospheric disturbance could obscure it completely with clouds at the top.
The lighthouse operated with oil and wick, and in terms of visibility and construction, it was second only to the lighthouse at Tierra del Fuego. Around 10 people worked there, including supervisors and lighthouse keepers. Many houses were built around the lighthouse to store fuel and provide accommodation for the supervisors and keepers.
During the German attack on the island in May 1942, the lighthouse was bombed and largely destroyed. Houses and the lighthouse were blown up due to the stored fuel.
To replace it, another lighthouse was later built on the SE cape of Gavdos with an automatic beacon at Cape Trypiti, the southernmost point of Europe. In 1989–1990, a new lighthouse was constructed at this location, operating with photovoltaic elements.
The old Gavdos lighthouse was one of the largest in the Mediterranean, with a light visible up to 42 nautical miles. After being bombed by German aircraft during WWII, the lighthouse went out.
Sunset at Gavdos Lighthouse:
By mid-2003, it was expected to be re-lit as the reconstruction project had been tendered, but this never happened.
The main entrance to the Gavdos lighthouse and its small café. To the right, the Gavdos lighthouse keeper, one of the few remaining in Greece.
The reconstruction plan included restoring the buildings, creating a small museum, landscaping the surrounding area, and operating a meteorological station. Today, inside, there is a small exhibition with engravings of all Greek lighthouses and their history. There is also a small café (unusual for a lighthouse), run by the lighthouse keeper, who is present every afternoon.

17) KASSANDRA LIGHTHOUSE, HALKIDIKI (POSEIDI CAPE, KASSANDRA)

This lighthouse, located on Poseidi Cape in Kassandra, Halkidiki, was built in 1864 by the French Lighthouse Company. It originally operated on oil, when the area was under Ottoman rule.

It became part of the Greek Lighthouse Network after the Balkan Wars in 1913. During World War II, it remained dark and was reactivated in 1944, again using oil as its energy source.

In 1975, it was electrified, the oil mechanisms were replaced, and it began operating on electric power. The tower’s height is 14.5 meters, and its focal height is 23 meters. The Poseidi Lighthouse belongs to the Hellenic Navy.

18) ALEXANDROUPOLI LIGHTHOUSE

In the 1850s, when a small port began to form in the area of today’s Alexandroupoli harbor, the need for a lighthouse arose to aid local sailors and ships traveling to and from the Hellespont. Thus, west of the harbor, a cylindrical tower with a broad base was constructed from dressed stone. At its top, a beacon (lighthouse lamp) was installed for coastal and maritime navigation.

The lighthouse was built by a French Lighthouse and Beacon Company of the Mediterranean under a contract with the Ottoman government at the time. The exact construction time is unknown. It was inaugurated and first lit on June 1, 1880, operating initially with acetylene. Later, it ran on oil using combustion methods. Since 1974, it has operated on electricity but also has backup acetylene bottles in case of power outages. Repairs and modifications to the building were made in 1946 and 1955, and in 2002, the electrical equipment was replaced with modern technology.

At the top of the building is the lantern room. A hollow mirror rotates around the lamp, directing the light onto prisms arranged around it. Before electricity was used, the mirror’s rotation required a counterweight and pulley system managed by the lighthouse keeper. To reach the top, one must climb 98 steps, including six large landings. Beside each landing is a narrow window facing south to illuminate the interior.

The lighthouse building is 18 meters high from the ground and 27 meters (focal height) above mean sea level. Its coordinates are 40°50′07″ N, 25°52′05″ E. Its characteristic signal is three white flashes every 15 seconds (0.38 + 2.12 + 0.38 + 2.12 + 0.38 + 9.62 = 15 s). Its nominal range is 24 nautical miles (approximately 44 km in ideal conditions).

It operates under the direct supervision of Lighthouse Service personnel and is one of the few manned lighthouses remaining today. It is a maritime symbol of Alexandroupoli. As part of the 1994 Naval Week celebration by the Society of Antiquarians and Cultural Heritage of Evros, a marble plaque detailing its history was placed at its entrance.

Finally, a lighthouse in general is one of the most beautiful symbols. A lighthouse signifies harbor, safety, salt, hope, boundless serenity, but also storm, strength, adventure, mystery, and solitude. A lighthouse is a landmark, like some people, like some days.

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)