Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

ΔΥΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΝΗ (ΜΕΡΟΣ 3ο)

ΔΥΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΝΗ (ΜΕΡΟΣ 3ο)
6. ΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΤΕΤΡΑΓΩΝΑ-ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
δύο κίονες από πρασινόπετρα (πράσινο πωρόλιθο)
οι αγαπημένοι μου κίονες από πρασινόπετρα μετά το σεισμό της 21ης Ιουλίου 2017
Στο ανατολικό άκρο της κεντρικής αρτηρίας, πίσω από τις στοές διακρίνονται τμήματα δύο ακόμη δρόμων, ενός κάθετου και ενός πλάγιου, που οδηγούσαν στο ύψωμα της ακρόπολης. Οι δρόμοι αυτοί περιβάλλονται από ερείπια τριών οικοδομών σε καλύτερη κατάσταση από οποιαδήποτε άλλη αυτού του ανεσκαμμένου χώρου. Οι δύο οικοδομές έχουν τοιχογραφίες και ψηφιδωτά προφυλαγμένα κάτω από στέγαστρα, ενώ από την τρίτη σώζεται μόνο μέρος της τοιχοποιίας. 
Η πρώτη από τα Δ οικοδομή ονομάστηκε "οικία του ψηφιδωτού της Ευρώπης" από το ψηφιδωτό δάπεδο του 3ου μ.Χ. αιώνα, που εικονίζει την αρπαγή της Ευρώπης.
το "σπίτι" της Ευρώπης όπου βρίσκεται καλυμμένο πια το μοναδικό ψηφιδωτό "Η αρπαγή της Ευρώπης"
το ψηφιδωτό "Η αρπαγή της Ευρώπης"(α' μισό του 3ου μ.Χ αι.)
Σώζεται ακόμη το αποχωρητήριο με τις τοιχογραφίες του, δύο κίονες από πρασινόπετρα (πράσινο πωρόλιθο), εσωτερική αυλή και δεξαμενή. 
Η οικία αυτή εκοσμείτο με πολλά αξιόλογα αγάλματα, που χρονολογούνται στο 2ο μ.Χ. αιώνα (ρωμαϊκή εποχή) και εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κω.
τοιχογραφία
Τα ερείπια της δεύτερης οικοδομής βρίσκονται στη συμβολή δύο οδών, ενός που οδηγούσε στο ύψωμα της ακρόπολης, κι ενός άλλου που ξεκινούσε μπροστά από από αυτήν την οικοδομή και προχωρούσε λοξά προς τον προηγούμενο.
Νοτίως αυτής της οικοδομής υπάρχει μία τρίτη, που διατηρείται σε καλύτερη κατάσταση και είναι πλήρως στεγασμένη για την προστασία των τοιχογραφιών και  τού ψηφιδωτού, μέρη του οποίου εικονίζονται πιο κάτω καθώς και σε ανώτερο πλαίσιο εικονίζεται γενειοφόρος Σειληνός με χλαμύδα, μανδύα, ζωσμένος με κισσό, κρατώντας θύρσο και καθισμένος αναπαύεται σε μουλάρι. Στο κάτω πλαίσιο εικονίζεται εκπαίδευση μονομάχων και στο κέντρο ο εκπαιδευτής τους με κλάδο φοινικιάς. Διακρίνονται τα ονόματα των δύο στα δεξιά (Ζέφυρος και Ύλας) και του ενός στα αριστερά (Αιγιαλός). 
στα αριστερά Αιγιαλός, στα δεξιά Ζέφυρος και Ύλας
γενειοφόρος Σειληνός με χλαμύδα, μανδύα, ζωσμένος με κισσό, κρατώντας θύρσο και καθισμένος αναπαύεται σε μουλάρι
το μωσαϊκό με το κυνήγι αγριόχοιρου, στη μέση των μωσαϊκών υπήρχε πηγάδι
το αποχωρητήριο
"τας δώδεκα ώρας απάσας όλας τρέχω" 
Πολλές και ποικίλες είναι οι ζωγραφιές (κλαδιά, τσαμπιά, πουλιά, φιγούρες χορευτών και άλλων προσώπων από μυθικά συμπλέγματα) που παρόλη την κακή διατήρηση, φαίνονται να στολίζουν ένα μεγάλο μέρος των χώρων του σπιτιού. Ακόμα και τα τοιχώματα του αποχωρητηρίου είναι ζωγραφισμένα με γελοιογραφικές μορφές, όπως ο ευκίνητος και νευρώδης ταχυδρόμος, που φέρει στις πλάτες το ρολό με το μήνυμα περιτυλιγμένο σ'ένα μπαστούνι, ενώ μια επιγραφή σημειώνει: "τας δώδεκα ώρας απάσας όλας τρέχω" 

τμήμα του κειμένου εδώ:, και τμήμα από την Ιστορία της Νήσου Κω-Β. Χατζηβασιλείου
αν ενδιαφέρεστε για το πρώτο μέρος της ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ εδώ:
αν ενδιαφέρεστε για το δεύτερο μέρος της ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ εδώ:
φωτογραφίες: Sophia Karagianni

Ακολουθεί η μετάφραση του κειμένου στα αγγλικά:

WESTERN ARCHAEOLOGICAL ZONE (Part 3)

6. The Building Blocks – The House of Europe

Two columns made of green stone (green poros limestone)

My favorite green stone columns after the earthquake of July 21, 2017.

At the eastern end of the main street, behind the colonnades, parts of two more roads can be distinguished—one perpendicular and one oblique—leading up to the acropolis hill.
These roads are bordered by the remains of three buildings, better preserved than any others within this excavated area. Two of the buildings retain wall paintings and mosaics, protected beneath shelters, while only part of the masonry of the third survives.

The first of these buildings, located to the west, was named “The House of the Mosaic of Europa” after the 3rd-century AD mosaic floor depicting The Abduction of Europa.

The “House of Europa,” where the unique mosaic “The Abduction of Europa” now lies covered for protection.
The Mosaic “The Abduction of Europa” (first half of the 3rd century AD)

The building still preserves its latrine with its wall paintings, two columns made of green stone (green poros limestone), an inner courtyard, and a cistern.
This house was richly decorated with many remarkable statues dating to the 2nd century AD (Roman period), which are now exhibited in the Archaeological Museum of Kos.

Wall painting

The ruins of the second building stand at the junction of two streets: one leading toward the acropolis hill, and another that began in front of this building and slanted toward the first.
South of this structure lies a third building, in better condition, completely roofed to protect its wall paintings and mosaic floors.
In its upper panel, a bearded Silenus is depicted, draped in a chlamys and mantle, girded with ivy, holding a thyrsus, and resting while seated on a mule.
In the lower panel, there is a scene of gladiator training, with their instructor in the center holding a palm branch.
The names of the two gladiators on the right (Zephyros and Hylas) and of the one on the left (Aigialos) can still be read.

On the left: Aigialos — on the right: Zephyros and Hylas.

Bearded Silenus with chlamys, mantle, girded with ivy, holding a thyrsus, seated and resting on a mule.

The boar-hunting mosaic, located near the center of the group, had a well placed in the middle of the mosaic floors.

The latrine


“Twelve whole hours I run without rest.”
(‘tas dōdeka hōras apasas olas trechō’)

Numerous and varied are the paintings—branches, grape clusters, birds, dancing figures, and mythological scenes—that, despite their poor state of preservation, seem to have adorned a large part of the house’s interior spaces.
Even the walls of the latrine are painted with caricatured figures, such as the agile and wiry courier carrying a scroll with a message wrapped around a stick, accompanied by the inscription:


“Twelve whole hours I run without rest.”

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

ΔΥΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΝΗ (ΜΕΡΟΣ 2ο)

ΔΥΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΝΗ 

3. ΤΟ ΝΥΜΦΑΙΟ 

Το Νυμφαίον (ή forica, όπως το ονόμασε ο Morricone) είναι κτίριο δημοσίων ουρητηρίων σχεδόν απέναντι από τις δυτικές Θέρμες. Στα ελληνικά του δόθηκε το όνομα Νυμφαίο ως λιγότερο δύσοσμο. Ανασκάφηκε το 1937-38, αναστηλώθηκε το 1939-40 και χρονολογείται στα τέλη του 3ου μ.Χ. αιώνα.
4. ΤΟ ΨΗΦΙΔΩΤΟ ΔΑΠΕΔΟ
Το ψηφιδωτό δάπεδο ανήκει σε χώρο του ΒΑ τμήματος του Δυτικού Γυμνασίου, έχει διαστάσεις 14,20 Χ 6,65 μ, είναι ένα από τα μεγαλύτερα, που έχουν ανακαλυφθεί στην Κω, και ένα από τα τρία εκτεθειμένα στην κοινή θέα σ' αυτήν την ανασκαφή. Χωρίζεται σε 3 πλαίσια, που περιβάλλονται με παραστάσεις θηριομαχιών. Το δεξί πλαίσιο είναι κατεστραμμένο και στο κεντρικό μόλις διακρίνεται ένας Κένταυρος με λύρα και οι μορφές της Ψυχής ή της Σελήνης.
Το αριστερό πλαίσιο απεικονίζει την κρίση του Πάριδος, όταν έδωσε το μήλο της Έριδος στη Θεά Αφροδίτη και προκάλεσε τον Τρωικό πόλεμο. Πάνω και κάτω από αυτό το πλαίσιο εικονίζονται διατεταγμένες σε δύο πεντάδες οι 9 Μούσες και ο Θεός Απόλλων.

5. ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΘΕΡΜΩΝ
α. Παλαιοχριστιανική Βασιλική (5ος-6ος αιώνας μ.Χ) και το βαπτιστήριο
β. ενεπίγραφες στήλες
γ. άλλα ψηφιδωτά
δ. μαρμάρινη κρήνη με οθωμανική επιγραφή
για το πρώτο και το τρίτο μέρος της Δυτικής Αρχαιολογικής Ζώνης:
ΔΥΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΝΗ (ΜΕΡΟΣ 1ο)
ΔΥΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΝΗ (ΜΕΡΟΣ 3ο)  τμήμα του κειμένου εδώ:
φωτογραφίες: Sophia Karagianni

Ακολουθεί η μετάφραση του κειμένου στα αγγλικά:

WESTERN ARCHAEOLOGICAL ZONE

3. The Nymphaeum

The Nymphaeum (or forica, as Morricone called it) is a public latrine building located almost opposite the Western Baths.
In Greek, it was given the name Nymphaeum (“Sanctuary of the Nymphs”) as a more pleasant alternative to its Roman designation.
It was excavated in 1937–1938, restored in 1939–1940, and dates to the late 3rd century AD.


4. The Mosaic Floor

The mosaic floor belongs to a room in the northeastern section of the Western Gymnasium.
It measures 14.20 by 6.65 meters, making it one of the largest ever discovered on Kos and one of only three exposed to public view within this excavation site.

It is divided into three panels, framed with depictions of venationes (beast-fighting scenes).
The right panel is damaged, while in the central one, only faint traces of a Centaur holding a lyre and figures identified as Psyche or Selene can be discerned.

The left panel depicts the Judgment of Paris, the moment when Paris awarded the apple of discord to the goddess Aphrodite, thus causing the Trojan War.
Above and below this scene are arranged, in two groups of five, the nine Muses and the god Apollo.


5. Other Important Finds from the Western Baths

a. Early Christian Basilica (5th–6th century AD) and its Baptistery
b. Inscribed stelai
c. Other mosaics
d. Marble fountain with an Ottoman inscription

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

ΔΥΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΝΗ (ΜΕΡΟΣ 1ο)

ΔΥΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΝΗ
1. ΔΥΤΙΚΕΣ ΘΕΡΜΕΣ
Οι Δυτικές Θέρμες κατασκευάστηκαν τον 3ο μ.Χ. αιώνα στο νότιο τμήμα του Δυτικού Γυμνασίου, είχαν τραπεζοειδές σχήμα με μήκος 92μ και πλάτος 33μ στα νότια και 35μ στα βόρεια. Όπως είναι προφανές, οι Θέρμες καταλάμβαναν τους χώρους των αιθουσών πίσω από την ανατολική στοά του Δυτικού Γυμνασίου και εκτείνονταν σχεδόν στο μισό μήκος της ανατολικής του πτέρυγας. Σήμερα σώζεται ένα τμήμα της θολωτής στέγης και μια αναστηλωμένη πόρτα. Το κτίριο των Θερμών έπαθε σοβαρές ζημιές στο σεισμό του 469 μ.Χ. και ένα μέρος του μετατράπηκε σε πρωτοχριστιανική βασιλική.
η αναστηλωμένη πόρτα. σε 3 εποχές

2. Ο ΠΛΑΚΟΣΤΡΩΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ (CARDO) ΚΑΙ Ο "ΞΥΣΤΟΣ" ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
cardo
Η αρχαία οδός (cardo) χρονολογείται στον 3ο μ.Χ. αιώνα, έχει κατεύθυνση από ΒΑ προς ΝΔ και είναι σχεδόν ακέραια στα 120μ από τα 160μ του ΝΔ τμήματός της, που έχουν αποκαλυφθεί στο ΝΔ της άκρο. Είναι κατασκευασμένη από αμυγδαλόπετρα (ή τραβερτίνη, είδος ασβεστόλιθου) και εκατέρωθεν του αμαξιτού τμήματός της υπάρχουν πεζοδρόμια. Κάτω από το αμαξιτό τμήμα υπάρχει υπόνομος και στην τοιχοποιία πάνω από το δυτικό (δεξί) πεζοδρόμιο υπάρχουν αγωγοί νερού. 
Το ανεσκαμμένο τμήμα της εκτείνεται κατά μήκος της ανατολικής πλευράς του Δυτικού Γυμνασίου και των Δυτικών Θερμών και της δυτικής πλευράς του Νυμφαίου. Από την τοπογραφική διάταξη αυτών των μνημείων καθώς και του Σταδίου, φαίνεται ότι η οδός προχωρούσε προς τα ΒΑ, κατά μήκος όλης της ανατολικής πλευράς του Σταδίου. Φτάνοντας στο βορειοανατολικότερο άκρο του Σταδίου, η οδός θα βρισκόταν πολύ κοντά στο βόρειο τείχος, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα διέσχιζε μέσω κάποιας πύλης και κατέληγε στον οχυρωμένο χώρο του λιμανιού. Την άποψη αυτή ενισχύουν τα θεμέλια στοάς του 4ου-3ου π.Χ. αιώνα, που διακρίνονται στην ανατολική πλευρά της οδού, βορείως και νοτίως του Νυμφαίου. Στο ΝΔ άκρο της η οδός αυτή διασταυρώνεται με την μεγαλύτερη οδική αρτηρία, που έχει κατεύθυνση από τα ανατολικά προς τα δυτικά.
Το Δυτικό Γυμνάσιο (το μεγαλύτερο από τα τρία Γυμνάσια της Κω) χρονολογείται στο πρώτο μισό του 2ο π.Χ. αιώνα και βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση από το Στάδιο. Το 1938 ο Morricone ανέσκαψε το ΒΑ τμήμα του και Έλληνες αρχαιολόγοι εντόπισαν το ΒΔ τμήμα το 1978. Το δυτικό Γυμνάσιο ήταν μεγάλο παραλληλόγραμμο κτίριο με περίστυλη εσωτερική αυλή και χρησίμευε για άθληση κατά το χειμώνα. Οι ανασκαφές των Ιταλών έφεραν στο φως 17 κίονες του ανατολικού ξυστού (της ανατολικής στοάς) από τοπικό λευκό μάρμαρο, που αναστηλώθηκαν με κατεύθυνση από ΒΑ σε ΝΔ, ίδια με εκείνη του Σταδίου. (Ο Ξυστός δρόμος του Γυμνασίου, δηλαδή ο σκεπαστός δρόμος για άθληση χωρίς να μουσκεύουν απ' τη βροχή οι αθλητές ή να λιώνουν απ΄ τον ήλιο).Από τους χώρους άθλησης πίσω από το ξυστό σώζεται μόνο ένα ψηφιδωτό δάπεδο.
Οι αθλητές πριν αγωνιστούν γυμνοί αλείφονταν με λάδι, το οποίο μετά τον αγώνα, χρειαζόταν να το ξύσουν για να βγει.Από κει, προκύπτει η ονομασία 'Ξυστό"
Οι διαστάσεις του Γυμνασίου ήταν 180 Χ 90μ και πιθανότατα είχε 81 κίονες δωρικού ρυθμού, το κατώτερο μέρος των οποίων ήταν λείο, το χώριζε δε από το Στάδιο ένα δρομάκι πλάτους 1,30μ. Στη ρωμαϊκή εποχή (3ος μ.Χ. αιώνας) προστέθηκε στη ΝΑ πλευρά του πισίνα και απέκτησε περίπου την παρακάτω μορφή. 
Το "κολυμβητήριο"
φωτογραφίες: Sophia Karagianni
πληροφορίες εδώ:
Για πληροφορίες και φωτογραφίες του Ξυστού Δρόμου μετά το σεισμό του 2017 δείτε το άρθρο : 5 ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΩ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΕΙΣΜΟ

Ακολουθεί η μετάφραση του κειμένου στα αγγλικά:

WESTERN ARCHAEOLOGICAL ZONE

1. The Western Baths

The Western Baths were constructed in the 3rd century AD in the southern section of the Western Gymnasium.
They had a trapezoidal shape, 92 meters in length, 33 meters wide on the south side, and 35 meters on the north side.
As is evident, the Baths occupied the rooms situated behind the eastern colonnade of the Western Gymnasium and extended over almost half the length of its eastern wing.

Today, a section of the vaulted roof and a restored doorway survive.
The building of the Baths suffered severe damage during the earthquake of 469 AD, and part of it was converted into an early Christian basilica.

(the restored doorway, shown in three different periods)


2. The Paved Street (Cardo) and the “Xystos” of the Gymnasium

The ancient street (cardo) dates to the 3rd century AD, oriented from northeast to southwest.
Its southwestern section, measuring about 120 meters of its total 160-meter length, has been almost entirely preserved.
It was built with local travertine (a type of limestone), and sidewalks were constructed on both sides of the carriageway.
Beneath the main road runs a drainage system, while the masonry above the western (right-hand) sidewalk contains water conduits.

The excavated section extends along the eastern side of the Western Gymnasium and the Western Baths, and along the western side of the Nymphaeum.
From the topographic layout of these monuments, as well as of the Stadium, it appears that the road continued northeastward, running the entire length of the eastern side of the Stadium.
Reaching the northeasternmost end of the Stadium, the road would have approached the northern wall, which it likely crossed through a gate to enter the fortified harbor area.
This hypothesis is supported by the remains of a stoa dating from the 4th–3rd century BC, visible on the eastern side of the road, both north and south of the Nymphaeum.
At its southwestern end, this road intersects with the larger main thoroughfare running east to west.


The Western Gymnasium (the largest of the three Gymnasia of Kos) dates to the first half of the 2nd century BC and lies very close to the Stadium.
In 1938, Morricone excavated its northeastern section, while Greek archaeologists located its northwestern section in 1978.
The Western Gymnasium was a large rectangular building with a peristyle inner courtyard and was used for athletic training during the winter months.

The Italian excavations uncovered 17 columns of the eastern xystos (the eastern colonnade) made of local white marble, which were re-erected along an axis running from northeast to southwest, the same orientation as the Stadium.

(The xystos of the Gymnasium was the covered walkway where athletes trained without being soaked by rain or scorched by the sun.)

From the training areas located behind the xystos, only one mosaic floor has survived.

Before competing naked, the athletes would anoint themselves with oil, which, after the contest, they needed to scrape off — hence the name “xystos” (“scraped”).

The Gymnasium measured 180 by 90 meters and probably featured 81 Doric columns, whose lower sections were smooth.
It was separated from the Stadium by a narrow lane, 1.30 meters wide.
In the Roman period (3rd century AD), a swimming pool was added on the southeastern side, giving the complex approximately the following appearance.

(the “swimming pool”)