ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΣΤΟ ΚΟΝΙΑΡΙΟ

ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΣΤΟ ΚΟΝΙΑΡΙΟ

Το Κονιαριό, το οποίο σήμερα είναι ένας ερειπωμένος οικισμός, κάποτε, κυρίως στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, αριθμούσε 120 οικογένειες. Το χωριό πήρε το όνομά του, μάλλον από τους πολλούς Τούρκους, καθώς τους έλεγαν Κόνιαρους. Τώρα, γιατί τους έλεγαν έτσι, είναι άλλο θέμα. Η πιο λογική εξήγηση είναι επειδή είχαν έρθει από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Άρα, Κονι-αριό, από το -Ι-κόνιο. Με το ερειπωμένο τώρα χωριό θα ασχοληθώ σε προσεχή ανάρτηση γιατί έχει μεγάλο ενδιαφέρον.

Έχω ακούσει, βέβαια, να αναφέρονται στο χωριό με το όνομα "Κονιδαριό", οπότε ίσως υπάρχει και άλλη ετυμολογική εξήγηση.
Στον οικισμό αυτό οι Κονιαριώτες είχαν φυσικά και τζαμί που υπάρχει ακόμη ως σήμερα.  Υπήρχε ο θρησκευτικός χώρος (προσκυνητάρι). Ο διπλανός χώρος ήταν το τουρκικό σχολείο. Όταν έληξε η τουρκοκρατία μάθαιναν και ελληνικά γράμματα εκεί. Τελευταίος δάσκαλος που πήγε εκεί και δίδαξε ελληνικά, ήταν ο Ηλίας Ζωίδης, δάσκαλος από το Πυλί. 

Το τζαμί αυτό ήταν χωρίς μιναρέ και ήταν στεγασμένο με κεραμίδια. Και μετά, που άδειασε το Κονιαριό, το τζαμί ήταν σε πολύ καλή κατάσταση και οι Ρωμιοί το σέβονταν. Κανείς δεν το πείραζε. Αλλά πριν από 30 χρόνια το Βακούφ έστειλε ανθρώπους, το ξεστέγασαν και πήραν την ξυλεία και τα κεραμίδια.

Επίσης, το τζαμί είχε πηγάδι και γούρνες που έπλεναν τα πόδια τους πριν μπουν στο τζαμί. Είχε 12 πηγάδια στο Κονιαριό που στέκονται ακόμη. Το πιο βαθύ ήταν εκείνο του τζαμιού.

μάλλον μία από τις κρήνες που έπλεναν τα πόδια τους
(η μπροστινή και η πίσω πλευρά)

το μιχράμπ

Ο όρος Μιχράμπ αναφέρεται στην ημικυκλική εσοχή που υπάρχει στο τείχος ενός ισλαμικού τεμένους το οποίο υποδεικνύει την κίμπλα (= η κατεύθυνση προς τη Μέκκα κατά την οποία ο μουσουλμάνος πρέπει να στραφεί κατά την διάρκεια της προσευχής). Το τείχος στον οποίο βρίσκεται το Μιχράμπ ονομάζεται ο τoίχος της κίμπλα.

Πηγή:Παντελή Σβουρένου-Η Κως μια φορά..κι έναν καιρό (Apopsis 2005)
Φωτογραφίες: Sophia Karagianni

 Περισσότερα άρθρα για το Κονιαριό:

ΚΟΝΙΑΡΙΟ, ΕΝΑ ΕΡΕΙΠΩΜΕΝΟ ΧΩΡΙΟ
ΤΟ ΠΕΡΙΑΣΤΙΚΟ ΔΑΣΟΣ ΤΟΥ ΚΟΝΙΑΡΙΟΥ

Ακολουθεί η μετάφραση στα αγγλικά:

THE MOSQUE IN KONIARIO

Koniario, which today is an abandoned settlement, was once home to around 120 families, especially during the Ottoman period. The village most likely got its name from the many Turks who lived there, as they were called Koniaroi.

Why they were called this is another story. The most logical explanation is that they came from Iconium (Konya) in Asia Minor. Hence, Koniario derives from I-Konion.

I have also heard some people refer to the village as “Konidario,” so perhaps there is another etymological explanation as well.

In this settlement, the Koniaroi naturally had a mosque, which still exists today. Next to it was the Turkish school, where—after the end of Ottoman rule—Greek lessons were also taught. The last teacher who went there to teach Greek was Ilias Zoïdis, a teacher from Pyli.

This mosque had no minaret and was roofed with tiles. Even after the village was deserted, the mosque remained in excellent condition and the Christian inhabitants respected it—nobody touched it. But about 30 years ago, the Waqf (Islamic foundation) sent people, removed the roof structure and took away the wood and tiles.

The mosque also had a well and basins where people washed their feet before entering for prayer. Koniario had twelve wells in total, and the deepest one was that of the mosque.

Probably one of the fountains where they washed their feet

(front and back view)

The Mihrab

The term Mihrab refers to the semicircular niche in the wall of a mosque that indicates the qibla—the direction of Mecca, toward which Muslims must face when they pray. The wall in which the Mihrab is located is called the Qibla wall.