KAVO PARADISO, Ο ΚΕΔΡΙΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

KAVO PARADISO, Ο ΚΕΔΡΙΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Στην πιο μακρινή αλλά και ομορφότερη παραλία του νησιού θα σας ταξιδέψω σήμερα, στο Kavo Paradiso. (Η σωστή γραφή θα ήταν Cavo paradiso, μα τότε, φαίνεται, δεν θα ξεχώριζε από αυτό της Μυκόνου, ή απλά κάποιος ξεκίνησε να το γράφει λάθος και παρέμεινε λάθος).

Η παραλία αυτή άρχισε να γίνεται γνωστή τα τελευταία δέκα χρόνια, όταν την εντόπισαν περιπετειώδεις τύποι που πήγαιναν εκεί για κατασκήνωση και μετά μας περιέγραφαν τη δυσπρόσιτη φοβερή παραλία με τους κέδρους "που δύσκολα θα τη βρεις και φυσικά μόνο με 4Χ4".

Και μετά πήγε ο Semi Sevastakis εκεί, από την Κέφαλο κι άνοιξε μια πλήρως εναρμονισμένη με το περιβάλλον καντίνα, με ψάθες και καλάμια, ξύλα και αιώρες, πειρατικές σημαίες κι όλα τα καλά, και λίγες, ελάχιστες για το μέγεθος της παραλίας ομπρέλες και ξαπλώστρες και μουσική που θυμίζει τροπικά νησιά και μαγικές διακοπές.

ο Semi Sevastakis, ιδιοκτήτης της καντίνας

Από το χωριό της Κεφάλου, κατευθύνεστε προς τον Άη Γιάννη το Θυμιανό, της Κρικέλου. (δηλαδή στη διασταύρωση που δεξιά πάει για Θεολόγο κι αριστερά για Άη Γιάννη, πάτε αριστερά). Μετά τον Άη Γιάννη, πάτε πάλι αριστερά προς τον Άγιο Μάμα. Κάποια στιγμή πρέπει να κάνετε δεξιά. Γενικά, υπάρχουν ξύλινες πινακίδες. Ο δρόμος είναι αρκετά δύσκολος, αν είστε τυχεροί θα τον έχουν φτιάξει για τη σεζόν. Ένα καλό Ι.Χ μπορεί να πάει τους θερινούς μήνες.

το σήμα κατατεθέν του Kavo Paradiso, οι κέδροι

Το χειμώνα μην το επιχειρήσετε γιατί ο δρόμος χαλάει με τις βροχές. Αν υπολογίζω σωστά, από τη διασταύρωση που αρχίζει ο χωματόδρομος, πρέπει να είναι συνολικά 11-12 χλμ χωματόδρομου, που όμως μοιάζουν μια αιωνιότητα, αλλά πιστέψτε με, μόλις δείτε από ψηλά την παραλία θα αποζημιωθείτε.

Την πρώτη φορά που πήγα, έφυγα τρέχοντας. Φυσούσε ένας λυσσασμένος αέρας, κι η άμμος σε μαστίγωνε, δεν μπορούσαμε να σταθούμε πουθενά. Μπήκε και άμμος στο φακό της μηχανής μου και το μόνο που ήθελα ήταν να μπω στο αμάξι και να φύγω. Σκέφτηκα ότι μάταια έκανα τόσο κόπο και πήρα το φίλο μου, που μου την είχε συστήσει σαν την ωραιότερη παραλία του κόσμου, να του ζητήσω τα ρέστα.

και άσπρο βότσαλο

Εκείνος, απολογήθηκε λέγοντάς μου ότι είχε ξεχάσει να μου αναφέρει μια λεπτομέρεια. Η πραγματικά ωραία παραλία δεν ήταν εκεί μπροστά στην καντίνα αλλά περίπου ένα τέταρτο περπάτημα αριστερά (όπως βγαίνεις στην παραλία), στο τέρμα του όρμου.

και κόκκινη άμμος

Είναι απίστευτες οι εναλλαγές των εικόνων, στη διάρκεια αυτού του τετάρτου από την καντίνα μέχρι τον ογκώδη βράχο στο τέρμα του όρμου. Η αμμουδιά, ανάλογα με την εποχή και τον ήλιο παίρνει κάποιες φορές (όχι όλες) ένα κατακόκκινο χρώμα, σε σημείο που έχω ακούσει πολλούς να την ονομάζουν Κόκκινη Παραλία (κατά την παραλία της Σαντορίνης).

Παρ'όλο που η ονομασία Kavo Paradiso έχει επικρατήσει και αναφέρεται έτσι ακόμη και στους χάρτες πια, η πραγματική, ελληνική ονομασία της περιοχής είναι Όρμος Χιλανδρίου ή Σιλάνδρι. Η προέλευση της ονομασίας είναι από τη λέξη χελάδριον-χαλάδριον, η αρχαία ονομασία για το κρεβάτι. Μάλλον αυτή η παραλιακή περιοχή έμοιαζε σε κάποιους με κρεβάτι και το έδαφος είναι κοίλο.

Συνεχίζοντας το περπάτημα προς την μοναδική παραλία των κέδρων, το τοπίο εναλλάσσεται από άμμο, σε βότσαλο κι από βότσαλο σε πέτρα, σε σημεία απροσπέλαστα, όπου μπορεί να χρειαστεί να μπείτε και λίγο μες στη θάλασσα προκειμένου να συνεχίσετε.

Πιθανόν να συναντήσετε και γυμνιστές, είναι πολύ δημοφιλής η παραλία ανάμεσα στους γυμνιστές. Μόλις περάσετε όλο το δύσβατο κομμάτι, θα φτάσετε σε ένα πολύ όμορφο κόλπο με αμμουδιά. Φυσικά, εδώ δεν υπάρχουν ξαπλώστρες και ομπρέλες και πρέπει να φροντίσετε για σκιά, καθώς οι κέδροι είναι πολύ χαμηλοί και αρκετά πιο μέσα από την παραλία.

Εδώ είναι η πιο όμορφη και πιο απομονωμένη παραλία του νησιού. Εδώ έρχονται άνθρωποι και μένουν ατελείωτες ώρες και ίσως μέρες, εδώ έχω δει τις πιο απίθανες κατασκευές με άμμο, με ξύλα, με πέτρες. Η ηρεμία και η γαλήνη που θα βιώσετε εδώ θα σας βγάλει το δημιουργικό σας εαυτό.

Το Kavo Paradiso, ή όπως είπαμε, ο Όρμος Χιλανδρίου, βρίσκεται ανάμεσα στο Χάρακα και τον Όρμο Μοσχαλίου, δυτικά του Βριόκαστρου. Για την ακρίβεια, στην παραλία αυτή μπορείς να κατέβεις και από το Βριόκαστρο, το οποίο είναι στην κορφή του βράχου  που φαίνεται. Η θέα από το Βριόκαστρο προς το Kavo Paradiso είναι μοναδική.

η θέα από το Βριόκαστρο προς το Kavo Paradiso

η ομάδα των πεζοπόρων "κατακτά" το Βριόκαστρο

ο όρμος Χιλανδρίου και ο Χάρακας από το Βριόκαστρο

η παραλία Kavo Paradiso με τους κέδρους

Μόλις φτάσετε εκεί στο τέρμα, θα νομίζετε ότι δεν υπάρχει πουθενά αλλού να πάτε. Κι όμως, για τολμηρούς υπάρχει ακόμη μια αποστολή.

Από την παραλία ο βράχος θα σας φανεί κάπως έτσι (βλ.φωτο). Εκείνο το βαθούλωμα στο βράχο είναι στην πραγματικότητα μια υπέροχη διαμπερής τρύπα, στην οποία μπορείτε να φτάσετε είτε κολυμπώντας, είτε βράχο βράχο, το οποίο μπορεί να είναι λίγο επικίνδυνο κυρίως για τη φωτογραφική σας μηχανή. Επίσης το θέαμα θα σας αποζημιώσει μόλις φτάσετε στην τρύπα.

ο φίλος μου ο Bogdan, φωτογράφος του National Geographic, αποφάσισε να πάει κολυμπώντας για υποβρύχιες λήψεις

Όταν πέρυσι το καλοκαίρι φιλοξενήσαμε στο νησί δημοσιογράφους και φωτογράφους του National Geographic Romania, τους πήγα ως εκεί, ενθουσιάστηκαν και φιλοξένησαν με τη σειρά τους τη φωτογραφία του Kavo Paradiso στο σαλόνι του αφιερώματός τους για τα Δωδεκάνησα. (Η ανάρτηση από την εμπειρία εδώ:) 

Αυτά, αν πάμε αριστερά όπως θα βγούμε στην παραλία. Αν πάμε δεξιά, το τοπίο είναι άγριο με τεράστιους βράχους, πέτρες και μετά από δέκα περίπου λεπτά περπατώντας προς τον Χάρακα, απροσπέλαστο.

Για τους λιγότερο περιπετειώδεις, αν και για να φτάσει κάποιος ως εκεί μάλλον για λάτρη της περιπέτειας πρόκειται, υπάρχει ο Semi με την καντίνα του και τις ξαπλώστρες του αλλά και τις ταξιδιάρικες μουσικές του. Ρεύμα δεν υπάρχει φυσικά, γι'αυτό, αν είστε τυχεροί θα χει αντέξει ο πάγος στο ψυγειάκι του και θα πιείτε καμιά κρύα μπύρα. Αλλιώς εφοδιαστείτε με τα δικά σας, γιατί αν φτάσετε ως εκεί δεν θα θέλετε να φύγετε. 

Πληροφορίες:Τοπωνύμια της Νήσου Κω, Νικολάου Ζάρακα

Τοπωνυμικά και Ονοματικά της Νήσου Κω- Μιχάλη Ευστ. Σκανδαλίδη
Κείμενο, Φωτογραφίες: Sophia Karagianni