1991 στους Λειψούς και το Μαράθι

1991 στους Λειψούς και το Μαράθι

Η πρώτη φορά που επισκέφτηκα τους Λειψούς και το Μαράθι ήταν το 1991 σε ένα ημερήσιο ταξίδι από την Πάτμο. Έπεσα πάνω σ' αυτές τις -ξεθωριασμένες από τον χρόνο- φωτογραφίες πρόσφατα κι είναι σαν να έχει περάσει ένας αιώνας. Η ανάπτυξη στους Λειψούς είναι τόσο μεγάλη τα τελευταία τριάντα χρόνια που μετά βίας αναγνωρίζεις τη Λιεντού και το Λιμάνι. Το αγαπημένο μου "Aphrodite Hotel" δεν είχε ακόμη χτιστεί. Θα περνούσαν άλλα 6 χρόνια, το 1997 για να δεσπόζει πίσω από την παραλία της Λιεντούς.

φτάνοντας στο Λιμάνι των Λειψών

"Απαγορεύεται ο Γυμνισμός"-Πινακίδα στο Λιμάνι των Λειψών

Ο δρόμος από τη Λιεντού για τον Κάμπο ήταν ακόμη χωματόδρομος. Δεξιά στον λόφο διακρίνεται ο Άη Γιώργης και πίσω το εκκλησάκι του Χριστού.

Αλλά και το Μαράθι... αγνώριστο το 1991. Τότε ακόμη δεν γνώριζα ότι οι Λειψοί θα μου έκλεβαν την καρδιά το 2018 κι ότι ως το 2024 θα ήταν το δεύτερό μου σπίτι.

Κείμενο, Φωτογραφίες: Sophia Karagianni

Καλό ταξίδι, Γιάννη Αγαδάκη...

 Καλό ταξίδι, Γιάννη Αγαδάκη...

Τον γνωρίσαμε σε μια πεζοπορία μας στο Ασφενδιού, στις 3/11/2019, όταν περπατήσαμε από τον Άγιο Θεολόγο (Πυργί, Λαγούδι) ως την Ωριά στο Παλιό Πυλί. Ο Γιάννης Αγαδάκης, μία εμβληματική φιγούρα του Ασφενδιού, ήταν άνθρωπος του βουνού και της φύσης αλλά κυρίως ήταν άνθρωπος της προσφοράς. Όπως μου λέει η εγγονή του, Μαρία Κραμπουσανού, "Ό,τι είχε το πρόσφερε σε αυτούς που είχαν ανάγκες, κατσίκια και τυριά, όταν έκανε η γιαγιά μου". Έκανε προσφορές στον Άγιο Θεολόγο, ήταν άνθρωπος ευγενικός, δοτικός και γλεντζές. "Έφυγε" χτες σε ηλικία 90 ετών, αφήνοντας πίσω του 4 παιδιά και 4 εγγόνια. Καλό του ταξίδι...

Κείμενο, Φωτογραφίες: Sophia Karagianni