ECOTOURISM KARPATHOS, η Όλυμπος με ξεναγό τη Βαγγελιώ

ECOTOURISM KARPATHOS, η Όλυμπος με ξεναγό τη Βαγγελιώ

Το αιώνιο απωθημένο μου ήταν. Μου φάνταζε τόσο μακριά που νόμιζα πως δεν θα πάω ποτέ. Κι όμως ήταν τόσο απλό. Μπαίνεις στο πλοίο και 9 ώρες μετά φτάνεις στην Κάρπαθο, ένα από τα πιο όμορφα νησιά των Δωδεκανήσων. Είχα ραντεβού με τη Μαριάν, μια καταξιωμένη φίλη φωτογράφο και η επιθυμία μας ήταν να καλύψουμε φωτογραφικά τις συνήθειες των κατοίκων του πιο απομακρυσμένου χωριού της Καρπάθου, της Ολύμπου (60 χλμ από το λιμάνι Πηγάδια, μία ώρα οδήγηση). Δεν κρατιόμουν να διαπιστώσω αν οι κάτοικοι του χωριού όντως ζουν την καθημερινότητά τους φορώντας τις παραδοσιακές τους φορεσιές, όπως παντού διάβαζα και έβλεπα.

Η πραγματικότητα ξεπερνούσε κατά πολύ τη φαντασία μου. Θυμάμαι μπαίνοντας στο χωριό, μια εικόνα που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου, ούρλιαζα από χαρά, καθώς δεν υπήρξε γυναίκα να περάσει δίπλα μας, που να μην ήταν ντυμένη με την παραδοσιακή της φορεσιά. Ήξερα εκείνη την στιγμή ότι για την εβδομάδα που θα ζούσα στην Όλυμπο θα ήμουν ευτυχισμένη.

Όταν έφτασα στην Κάρπαθο, ήμουν άγνωστη μεταξύ αγνώστων. Ήξερα πως θα περνούσα μια εβδομάδα στην Όλυμπο, αλλά δεν είχα ιδέα από πού να ξεκινήσω. Ζήτησα, λοιπόν, κάποια tips από τον φίλο μου, τον Διονύση Κουρή, τον φωτογράφο του περιοδικού Blue της Aegean Airlines, που μόλις είχε γυρίσει από Κάρπαθο. Μου είπε να επικοινωνήσω με τη Βαγγελίτσα Αγαπίου, η οποία θα γινόταν ο άνθρωπός μου στην Όλυμπο. Είχα σκοπό να της τηλεφωνήσω με το που θα έφτανα στην Όλυμπο, αλλά με το που πάτησα το πόδι μου στο λιμάνι Πηγάδια της Καρπάθου με βρήκε εκείνη! Όταν χτύπησε το τηλέφωνό μου και μου είπε ότι ήταν η Βαγγελίτσα Αγαπίου κι ότι της έδωσε το τηλέφωνό μου ένας άλλος κοινός μας φίλος, ο Γιώργος Μαστρομανώλης από την Κάσο, τρελάθηκα από τη χαρά μου! Τέτοιου είδους συμπτώσεις με ενθουσιάζουν και δώσαμε ραντεβού με το που θα φτάναμε στην Όλυμπο!

Η Ευαγγελία, ή Βαγγελίτσα, ή Βαγγελιώ-όπως τη φωνάζουν όλοι- είναι γέννημα-θρέμμα Καρπάθου. Σπούδασε Γεωγραφία κι επιπλέον μεταπτυχιακά ασχολήθηκε με το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, τα Ταξίδια και τον Τουρισμό. Η γνήσια και αδιαμφισβήτητη αγάπη της για την Κάρπαθο, και ιδιαίτερα για την Όλυμπο, την οδήγησε να ξεκινήσει κάποια προγράμματα οικοτουρισμού με σκοπό να μεταδώσει στους επισκέπτες αυτήν την αγάπη και τον σεβασμό που νιώθει για τον τόπο της αλλά και για να τους δημιουργήσει εκείνες τις εμπειρίες που θα τους εντάξουν στην τοπική κοινωνία ως ισάξια μέλη της.

Δεν υπάρχει υπηρεσία που να μην προσφέρει το Ecotourism Karpathos, με το ευφάνταστο motto Follow your Karpathos (όπου το path=μονοπάτι είναι με bold) της Βαγγελιώς και του Μηνά Αγαπίου. Ό,τι χρειαστείς, με ένα τηλέφωνο στο κανονίζει η Βαγγελιώ. Από ενοικίαση αυτοκινήτου, ξενάγηση και περιήγηση στο χωριό της Ολύμπου, επίσκεψη σε παραδοσιακά σπίτια, μελισσοκομεία, πεζοπορίες, εκδρομές, παρατήρηση και φωτογράφηση πουλιών (birdwatching), φωτογράφηση σπάνιων φυτών, παραδοσιακή μαγειρική, μάζεμα ελιών και τόσα άλλα....

Εγώ όμως τώρα θα σας πω τι ήταν για μας η Βαγγελιώ τη μία εβδομάδα που μείναμε στην Όλυμπο, πέρα από τις δραστηριότητες που διαφημίζονται στο εξαιρετικό site του οικολογικού της παράδεισου Ecotourism Karpathos.

η διαφημιστική παρουσία πολύ έντονη

ξενάγηση στο Μύλο

ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και πολυφωτογραφημένα σπίτια της Ολύμπου

Η Βαγγελιώ πήρε από το χέρι (κυριολεκτικά και μεταφορικά) δύο άγνωστες. Δεν είχε κάτι να κερδίσει από μας. Εντάξει, η Μαριάν θα έγραφε ένα άρθρο για κάποιο αγγλικό περιοδικό, αλλά γενικά για την Όλυμπο, κι άντε εγώ ίσως έκανα μια ανάρτηση στο blog μου. Μας καλωσόρισε στο χωριό της με το που φτάσαμε, κι ανέλαβε εξ' ολοκλήρου την ξενάγησή μας. Μας έκανε το φουλ τουρ της Ολύμπου, επίσκεψη σε παραδοσιακό σπίτι, επίσκεψη και ξενάγηση στο παραδοσιακό καφενείο "Parthenon", επίσκεψη σε παραδοσιακό φούρνο και στον Μύλο, ξενάγηση στην εκκλησία της Παναγιάς στην κεντρική πλατεία του χωριού. Κι όλη αυτήν την ώρα μας σύστηνε σε όλους τους ντόπιους, μας μιλούσε με αγάπη για τον τόπο της και με πάθος για τη δουλειά της. Οι προτάσεις έπεφταν βροχή, κι ενώ πνιγόταν στη δουλειά, έμοιαζε πολύ σημαντικό για εκείνην να τα έχουμε δει όλα, να τα έχουμε γευτεί όλα, να τα έχουμε εξερευνήσει όλα πριν φύγουμε. 

Η πρόθεσή της δεν ήταν απλά να περάσουμε καλά στις διακοπές μας αλλά να αλλάξει το νόημα των διακοπών μας, μέσα από οικοδραστηριότητες που θα μας έκαναν να πιστέψουμε ότι είμαστε κομμάτι αυτού του τόπου, ότι ανήκουμε εκεί, ότι νιώθουμε στο πετσί μας την έννοια της φιλοξενίας, ότι δεν θα θέλουμε να φύγουμε ποτέ.

Και δεν θέλαμε. 

Η Βαγγελιώ σε διάφορα σημεία της ξενάγησής μας στην Όλυμπο

Με τη βοήθεια της γνωρίσαμε όλους τους ντόπιους, τους αγαπήσαμε. Μας κάλεσε στο πατρικό της σπίτι στο παραλιακό χωριό Διαφάνι, κοντά στην Όλυμπο, με όλη την οικογένεια παρούσα. Είδαμε όλη τη διαδικασία να φουρνίζει η μαμά της, η Σοφία, ψωμί στον παραδοσιακό φούρνο και την ετοιμασία του γεμιστού αρνιού που μπαίνει στον φούρνο και ψήνεται όλη νύχτα για τον 15αύγουστο. Μας κάλεσε στην αυλή της και μας φίλεψε χειροποίητο ψωμί, τρία διαφορετικά είδη τυριού και στάκα, κόκκινο κρασί, ντοματίνια και ελαιόλαδο, όλα δικά τους, όλα φτιαγμένα από την οικογένεια. Τι νοστιμιά είχε εκείνη η ντομάτα και το φρεσκοψημένο ψωμί!

Αλλά και την επόμενη μέρα, ανήμερα του 15αύγουστου, που όλο το χωριό ήταν στο πόδι, φορώντας τις παραδοσιακές τους φορεσιές, για τους εορτασμούς στην Παναγία και την κεντρική πλατεία του χωριού, με ζωντανές συνδέσεις σε όλα τα κανάλια και χιλιάδες κόσμου να φωτογραφίζει το πολύχρωμο αυτό θέαμα, η Βαγγελιώ ήταν πάλι εκεί με την οικογένειά της με τις εντυπωσιακές τους φορεσιές να νοιάζεται για το τι κάναμε κι αν περνάμε καλά. Και το ίδιο βράδυ, γιορτιάτικα, μας ξανακάλεσε στο σπίτι της στο Διαφάνι να μας τρατάρει το γεμιστό κατσίκι με το ρύζι, και να μας γλυκάνει με σπιτικό γαλακτομπούρεκο.

Δεν ξέρω ποια είναι η δική σας ιδέα για την φιλοξενία, αλλά ό,τι είδαμε κι ό,τι νιώσαμε στην Όλυμπο και στο Διαφάνι, το χρωστάμε στη Βαγγελιώ. Από το ηλιοβασίλεμα στην Όλυμπο, την εκδρομή στη Σαρία που εκείνη μας κανόνισε, τα αμπέλια της οικογένειας στο δρόμο για την Αυλώνα και το ζουμερό σταφύλι που γευτήκαμε, μέχρι το άνοιγμα της πόρτας του σπιτιού της σε δυο άγνωστες, όλα σε σένα τα χρωστάμε Βαγγελιώ! Και ότι κλαίγαμε φεύγοντας, αφήνοντας πίσω τους ντόπιους φίλους μας, σε σένα το χρωστάμε.

Κι εσύ μας χρωστάς ένα Τρίστομο και μια υπόσχεση ότι θα συνεχίσεις να είσαι αυτό που είσαι και θα συνεχίσεις να αγαπάς τον τόπο σου και να τον διαφημίζεις με τον καλύτερο τρόπο!

Αν βρεθείτε στην Κάρπαθο, την Ευαγγελία θα την βρείτε στο Ecotourism-Karpathos, τηλ: 6949935881

και στο email: info@ecotourism-karpathos.com  

Ecotourism, Karpathos 

Κείμενο, Φωτογραφίες: Sophia Karagianni 

Ακολουθεί η μετάφραση του κειμένου στα αγγλικά:

ECOTOURISM KARPATHOS – Olympos with Vangelio as our guide

It was my eternal unfulfilled dream. It seemed so far away that I thought I would never go. And yet it was so simple. You get on the ship and nine hours later you arrive in Karpathos, one of the most beautiful islands of the Dodecanese. I had arranged to meet with Marian, a distinguished photographer friend, and our wish was to photographically document the habits of the inhabitants of the most remote village of Karpathos, Olympos (60 km from Pigadia port, about an hour’s drive). I could hardly wait to see if the villagers truly lived their daily lives wearing their traditional costumes, as I had read and seen everywhere.

The reality far exceeded my imagination. I remember entering the village, a picture I will never forget in my life—I was screaming with joy, as not a single woman passed by without being dressed in her traditional costume. At that very moment, I knew that for the week I would live in Olympos, I would be happy.

When I arrived in Karpathos, I was a stranger among strangers. I knew I would spend a week in Olympos, but I had no idea where to start. So, I asked for some tips from my friend Dionysis Kouris, the photographer of Aegean Airlines’ Blue magazine, who had just returned from Karpathos. He told me to contact Vangelitsa Agapiou, who would become my person in Olympos. I intended to call her as soon as I reached the village, but the moment I set foot in Pigadia port in Karpathos, she found me first! When my phone rang and she said she was Vangelitsa Agapiou, and that another mutual friend of ours, Giorgos Mastromanolis from Kasos, had given her my number, I was overjoyed! These kinds of coincidences excite me, and we agreed to meet as soon as we arrived in Olympos!

Evangelia—or Vangelitsa, or Vangelio, as everyone calls her—is a true daughter of Karpathos. She studied Geography and later did postgraduate studies in Environment and Development, Travel and Tourism. Her genuine and unquestionable love for Karpathos, and especially for Olympos, led her to launch several ecotourism programs with the aim of passing on to visitors the same love and respect she feels for her homeland, and to create experiences that integrate them into the local community as equal members.

There is no service that Ecotourism Karpathos does not offer, with its imaginative motto Follow your Karpathos (where the word path is in bold), run by Vangelio and Minas Agapiou. Whatever you need, one phone call and Vangelio will arrange it: from car rental, guiding and village tours in Olympos, visits to traditional houses and beekeeping, hikes, excursions, birdwatching and rare plant photography, to traditional cooking, olive harvesting, and so much more…

But now I will tell you what Vangelio meant for us during the one week we stayed in Olympos, beyond the activities advertised on the excellent site of her ecological paradise, Ecotourism Karpathos.

Vangelio literally and figuratively took two strangers by the hand. She had nothing to gain from us. Sure, Marian would write an article for an English magazine, but generally about Olympos, and maybe I would do a blog post. She welcomed us to her village the moment we arrived and took full charge of our tour. She gave us the full Olympos experience: visit to a traditional house, visit and tour of the traditional café “Parthenon,” a stop at the traditional bakery and the windmill, a guided tour of the Church of Panagia in the village’s central square. All the while she was introducing us to locals, speaking with love about her land and passion for her work. Suggestions poured in, and although she was drowning in work, it seemed very important to her that we see everything, taste everything, explore everything before we left.

Her intention was not simply that we enjoy our vacation, but that she transform the very meaning of our vacation, through eco-activities that would make us feel we were part of this place, that we belonged there, that we could feel hospitality in our skin, that we would never want to leave.
And we didn’t.

Thanks to her, we met all the locals and grew to love them. She invited us to her family home in the seaside village of Diafani, near Olympos, with the whole family present. We watched her mother, Sophia, bake bread in the traditional oven and prepare stuffed lamb that would be cooked overnight for the August 15th feast. She welcomed us into her courtyard and treated us to homemade bread, three kinds of cheese and staka, red wine, cherry tomatoes, and olive oil—all theirs, all made by the family. What flavor that tomato and freshly baked bread had!

And the next day, on August 15th itself, when the whole village was up on its feet, dressed in their traditional costumes, for the celebrations in Panagia and the central square—with live broadcasts on all the channels and thousands of people photographing the colorful spectacle—Vangelio was there again with her family in their impressive costumes, caring about what we were doing and if we were enjoying ourselves. And that same evening, on the holiday itself, she invited us once more to her home in Diafani to treat us to the stuffed goat with rice, and to sweeten us with homemade galaktoboureko.

I don’t know what your idea of hospitality is, but whatever we saw and felt in Olympos and Diafani, we owe to Vangelio. From the sunset in Olympos, the excursion to Saria that she arranged for us, the family vineyards on the road to Avlona and the juicy grapes we tasted, to opening her house to two strangers—Vangelio, we owe it all to you! And that we cried as we left, leaving behind our local friends, we also owe to you.

And you, Vangelio, owe us a Tristomo, and a promise that you will continue to be who you are, and to love your homeland and promote it in the best possible way!

If you find yourselves in Karpathos, you can find Evangelia at Ecotourism Karpathos
Tel: +30 6949935881
Email: info@ecotourism-karpathos.com