ΒΑΠΤΙΣΤΗΡΙΟ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ (ΕΠΤΑ ΒΗΜΑΤΑ)
Ενημερωτικό έντυπο στο εσωτερικό του ναού.
«Οι εκκλησίες της Καρδάμαινας» π. Ιωάννη Περαντωνάκη Ιεροδιδάσκαλου
"Εκκλησία Κω Δωδεκανήσου"-Τόμος Πρώτος, βιβλίον Δεύτερον, Αθήνα 1969-Εμμανουήλ Ι. Καρπάθιου (Μητροπολίτου Μεσημβρίας της επί Ευξείνω)
BAPTISTERY OF SAINT JOHN THE FORERUNNER (EPTA VIMATA – “SEVEN STEPS”)
It is the only Early Christian baptistery in Greece that has survived intact to the present day.
The building was originally an Early Christian baptistery of the 5th–6th century, belonging to a basilica that has been partly excavated and restored during the Italian occupation, although no visible traces of it remain today.
It is located south of the town of Kos, within the present-day cemetery, and is currently used as a cemetery church.
Its plan is square on the exterior and circular on the interior, with four semi-circular corner apses and one in the center of the eastern side (the sanctuary). At the midpoint of the northern and southern sides there is a rectangular apse each; together with the previous ones (seven in total), they gave the church its name (“Seven Steps”).
Inside, there was a concentric colonnade of eight cylindrical, unfluted columns (only three survive today) with Ionic capitals. Through the eight arches formed between the columns, the dome was supported (the missing columns have been replaced by walls). The entrance opens at the center of the western side.
The floor is paved with large marble slabs. At the center was most likely a cross-shaped baptismal font, which was removed after the conversion of the baptistery into a church. This conversion took place with the addition of an apse on the eastern side. Two marble slabs from sarcophagi found in the church enclosure and dated to the 11th century suggest that the building was already functioning as a cemetery church at that time.
Recently, wall paintings of the 12th–13th century were revealed, depicting scenes from the life of Saint John the Forerunner in the southeastern apse of the building (early 13th century). Those in the northeastern apse (Dormition of the Virgin, Assumption) date to the late 13th–early 14th century. Remains of later wall paintings (16th century) are also preserved.
The carved wooden iconostasis bears an inscription dating it to 1662.
Of particular interest is the church’s masonry, which incorporates ancient architectural elements, such as a Hellenistic frieze (?), with bucrania and garlands at the lower part of the sanctuary apse, architraves, thresholds, bases, Early Christian colonnettes, capitals, and other reused elements embedded in various parts of the walls.
The church is first mentioned under this name in 1776, in Codex A of the Archive of the Doulia, where it appears to have had a parish character.
The church has two Holy Altars and two Protheses, meaning it is a double-dedication church. The main church is dedicated to Saint John the Forerunner, the Baptist, and to its left, directly adjoining it, is a chapel dedicated to Saint Charalambos.
Details from the exterior of the church.*The church suffered damage during the 2017 earthquake and has been undergoing restoration ever since.
Eίναι το μοναδικό παλαιοχριστιανικό βαπτιστήριο στον Ελλαδικό χώρο που σώζεται ακέραιο ως τις μέρες μας.
O ναός ήταν αρχικά παλαιοχριστιανικό βαπτιστήριο του 5ου-6ου αιώνα, το οποίο ανήκε σε βασιλική που έχει εν μέρει ανασκαφεί και συμπληρωθεί κατά την Iταλοκρατία αλλά δεν είναι ορατό πια κανένα ίχνος της.
Bρίσκεται νότια της πόλης της Kω, μέσα στο σημερινό νεκροταφείο και σήμερα χρησιμοποιείται ως κοιμητηριακός ναός.
H κάτοψή του είναι εξωτερικά τετράγωνη και εσωτερικά κυκλική με τέσσερις γωνιαίες ημικυκλικές κόγχες και μία στο κέντρο της ανατολικής πλευράς (Iερό Bήμα). Στο μέσον της βόρειας και της νότιας πλευράς ανοίγεται από μία ορθογώνια κόγχη, που μαζί με τις προηγούμενες (συνολικά επτά) έδωσαν το όνομα στο ναό (Επτά Βήματα). Στο εσωτερικό υπήρχε μία ομόκεντρη κιονοστοιχία από οκτώ κυλινδρικούς αρράβδωτους κίονες (σώζονται μόνο οι τρεις) με ιωνικά κιονόκρανα, που μέσω των οκτώ σχηματιζόμενων μεταξύ των κιόνων τόξων στηρίζουν τον τρούλο (οι κίονες που λείπουν έχουν αντικατασταθεί από τοίχους). Στο μέσον της δυτικής πλευράς ανοίγεται η είσοδος.
Το δάπεδο είναι στρωμένο με μεγάλες μαρμάρινες πλάκες. Στο κέντρο του ανοιγόταν η σταυρόσχημη πιθανότατα κολυμβήθρα, η οποία καταργήθηκε μετά τη μετατροπή του βαπτιστηρίου σε ναό. Η παραπάνω μετατροπή έγινε με την προσθήκη μιας αψίδας στα ανατολικά: Δύο μαρμάρινες πλάκες από σαρκοφάγους που βρέθηκαν στον περίβολο του ναού και χρονολογούνται στον 11ο αι. πιθανολογούν τη λειτουργία του ναού ως κοιμητηριακού ήδη από αυτήν την εποχή.
Πρόσφατα αποκαλύφθηκαν τοιχογραφίες του 12ου-13ου αιώνα, με σκηνές από τη ζωή του Aγίου Iωάννου του Προδρόμου στη ΝΑ κόγχη του κτιρίου (αρχές 13ου αι.), ενώ αυτές στη ΒΑ κόγχη (Κοίμηση Θεοτόκου, Μετάσταση) χρονολογούνται στα τέλη του 13ου-αρχές 14ου αι. Eπίσης σώζονται λείψανα μεταγενέστερων τοιχογραφιών (16ου αιώνα).
Το ξυλόγλυπτο τέμπλο χρονολογείται με επιγραφή στα 1662.
Eνδιαφέρον παρουσιάζει η τοιχοδομία του ναού (χρήση αρχαίων αρχιτεκτονικών μελών, όπως ελληνιστική ζωφόρος(;) με βουκράνια και γιρλάντες στο κάτω μέρος της αψίδας του Iερού, επιστύλια, κατώφλια, βάσεις, παλαιοχριστιανικοί αμφικιονίσκοι, επίκρανα κ.λ.π. σε διάφορα μέρη των τοίχων).
Με την ονομασία αυτή συναντάμε το ναό πρώτη φορά το 1776 στον κώδικα Α' Αρχείου Δουλείας και τότε φαίνεται να είχε ενοριακό χαρακτήρα.
Ο ναός έχει δύο άγιες Τράπεζες και Άγιες Προθέσεις, είναι δηλαδή δισυπόστατος. Ο κύριος ναός είναι προς τιμήν του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, του Βαπτιστή, και αριστερά του, συνεχόμενα, είναι παρεκκλήσιο του Αγίου Χαράλαμπου.
Λεπτομέρειες από το εξωτερικό του ναού
* Ο ναός υπέστη ζημιές κατά τη διάρκεια του σεισμού του 2017 κι έκτοτε βρίσκεται σε διαδικασία αποκατάστασης.
Πηγή: http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=1673 Ενημερωτικό έντυπο στο εσωτερικό του ναού.
«Οι εκκλησίες της Καρδάμαινας» π. Ιωάννη Περαντωνάκη Ιεροδιδάσκαλου
"Εκκλησία Κω Δωδεκανήσου"-Τόμος Πρώτος, βιβλίον Δεύτερον, Αθήνα 1969-Εμμανουήλ Ι. Καρπάθιου (Μητροπολίτου Μεσημβρίας της επί Ευξείνω)
Ακολουθεί η μετάφραση του κειμένου στα αγγλικά:
BAPTISTERY OF SAINT JOHN THE FORERUNNER (EPTA VIMATA – “SEVEN STEPS”)
It is the only Early Christian baptistery in Greece that has survived intact to the present day.
The building was originally an Early Christian baptistery of the 5th–6th century, belonging to a basilica that has been partly excavated and restored during the Italian occupation, although no visible traces of it remain today.
It is located south of the town of Kos, within the present-day cemetery, and is currently used as a cemetery church.
Its plan is square on the exterior and circular on the interior, with four semi-circular corner apses and one in the center of the eastern side (the sanctuary). At the midpoint of the northern and southern sides there is a rectangular apse each; together with the previous ones (seven in total), they gave the church its name (“Seven Steps”).
Inside, there was a concentric colonnade of eight cylindrical, unfluted columns (only three survive today) with Ionic capitals. Through the eight arches formed between the columns, the dome was supported (the missing columns have been replaced by walls). The entrance opens at the center of the western side.
The floor is paved with large marble slabs. At the center was most likely a cross-shaped baptismal font, which was removed after the conversion of the baptistery into a church. This conversion took place with the addition of an apse on the eastern side. Two marble slabs from sarcophagi found in the church enclosure and dated to the 11th century suggest that the building was already functioning as a cemetery church at that time.
Recently, wall paintings of the 12th–13th century were revealed, depicting scenes from the life of Saint John the Forerunner in the southeastern apse of the building (early 13th century). Those in the northeastern apse (Dormition of the Virgin, Assumption) date to the late 13th–early 14th century. Remains of later wall paintings (16th century) are also preserved.
The carved wooden iconostasis bears an inscription dating it to 1662.
Of particular interest is the church’s masonry, which incorporates ancient architectural elements, such as a Hellenistic frieze (?), with bucrania and garlands at the lower part of the sanctuary apse, architraves, thresholds, bases, Early Christian colonnettes, capitals, and other reused elements embedded in various parts of the walls.
The church is first mentioned under this name in 1776, in Codex A of the Archive of the Doulia, where it appears to have had a parish character.
The church has two Holy Altars and two Protheses, meaning it is a double-dedication church. The main church is dedicated to Saint John the Forerunner, the Baptist, and to its left, directly adjoining it, is a chapel dedicated to Saint Charalambos.
Details from the exterior of the church.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου